ปกติดิฉันจะไม่ค่อยได้ขึ้นรถเมล์หรอกค่ะ แต่มันก็มีบ้างที่ต้องขึ้น
   คือ วันนั้นตอนเช้าได้ขึ้นรถเมล์ (จำเป็นจริงๆค่ะ) รถคันนั้นแน่นมากเบียดด้วยค่ะ อากาศก็เลยร้อน
ข้างหน้าฉันมีสาวออฟฟิศนางหนึ่งผมยาวเกือบๆเอวค่ะ ด้วยความที่รถมันเบียดและแน่นมาก เราทั้งสองคนเลยมีระยะห่างกันไม่เกิน 1 ฟุตค่ะ
และเธอคงจะร้อนมากเลยสยายผมแบบโฆษณาเลยค่ะ (ท่าช้อนผมทั้งหมดด้วยมือทั้ง 2 ข้าง จากต้นคอยกขึ้นสูง และสยายออก แหม...นางแบบผมชัดๆเลยค่า)  
   เกิดอะไรขึ้นรู้ไม๊คะ ผมเธอกวาดหน้าดิฉันตั้งแต่หน้าผากลงมายันจมูกปากและคางเลยค่ะ (สงสัยคงเปื้อนลิปสติกดิฉันไปและ)
   และด้วยความที่ดิฉันเป็นคนที่มือไวกว่าใจคิดนัก ฉันง้างมือตบนางแบบไม่ยั้งกลางกบาลด้วยความแรงสูง จนเจ็บมือเลยค่ะ นางทรุดลงไปกองกับพื้น
สายตาทุกคู่จ้องมองมาว่าเกิดอะไรขึ้นมองไม่ทัน คนที่ยืนข้างๆฉันทุกคนเหวอ และมีคนลุกให้เธอนั่งอย่างไว(จริงๆไม่แน่ใจว่าลุกหนีหรือลุกให้นั่งนะคะ)
ดิฉันกล่าวคำขอโทษเธอไป และอธิบายว่า พอดีเป็นคนบ้าจี้น่ะค่ะ ขอโทษด้วย ก็ผมคุณน่ะมาโดนหน้าฉัน

ไม่มีการตอบรับใดๆ กลับมาค่ะ และดิฉันก็ลงดีกว่า
ปล.หากว่าคุณได้เข้ามาอ่าน ฉันอยากบอกว่าเสียใจจริงๆ