เราไม่ใช่แค่อวบหรือค่อนไปทางอ้วนค่ะ อ้วนของจริงเลย (น้ำหนัก 86)
แต่ไม่อายเลยค่ะ และไม่เป็นอุปสรรคด้วย สาเหตุที่ไม่อายการเพราะเรารักและภูมิใจในตัวเิองแบบที่เราเป็น
แล้วเราเคยอ่านเจอว่าผู้ชายส่วนใหญ่เนี่ย ถึงเวลาอยู่บนเตียง ได้บรรยากาศดีๆ ยิ่งเป็นคนรักกันอยู่แล้วเนี่ย เรื่องรูปร่างนี่แทบจะลืมไปเลยค่ะ ณ เวลานั้นอารมณ์จะเป็นประมาณว่าอยากจะกอดอยากจะใกล้ชิดให้มากที่สุด และผู้ชายส่วนมากชอบผู้หญิงที่มีความมั่นใจในตัวเองค่ะ ต่อให้หน้าท้องลาย เซลลูไลท์เป็นคลื่น ถึงเวลาจะมีอะไรกันผู้ชายแทบไม่สังเกตุแล้ว ในทางตรงกันข้าม คือต่อให้รูปร่างดีมาก แต่ถ้าแสดงความไม่พอใจในตัวเอง เช่นบ่นโน่นบ่นนี่นั่งชี้ข้อเสียของร่างกายตัวเองให้แฟนดู แบบนี้ผู้ชายจะพาลหมดอารมณ์ไปเลยค่ะ
ซึ่งจากที่ได้อ่านมาก็เป็นความจริงนะคะ ปกติเราก็รักรูปร่างตัวเองอยู่แล้วและไม่ได้อายอะไร (ใส่บิกินี่เดินชายหาดได้) แต่เวลามีอะไรก็แฟนนี่เป็นเวลาที่เรารู้สึกว่าตัวเองสวยที่สุดเลยล่ะค่ะ
ที่สำคัญ รูปร่างหน้าตาสังขารคนเราไม่เที่ยง วันนี้สวย แต่อนาคตท้อง คลอดแล้วลดไม่ลง แก่ เหี่ยวย่น หรือวันได้ประสบอุบัติเหตุให้เสียโฉม หรือเป็นโรคที่ทำให้น้ำหนักขึ้นไม่หยุด แล้วจะเลิกกันหรอคะ แบบนั้นคงไม่รักจริงแล้วล่ะค่ะ
ถ้ามีความสัมพันธ์ที่พื้นฐานมากจากติดใจรูปร่างและความสวยงาม วันใดที่สังขารไป ชีวิตคู่ก็พังค่ะ
แต่ถ้าพื้นฐานเริ่มจากรักกันโดยนิสัย ไม่สนใจรูปกาย สังขารไปก็ยังรักเหมือนเดิมค่ะ