ดิฉันกับแฟนคบกีนมา 10 ปีแล้ว แรกๆ  เล่าไม่ได้ตั้งใจจะคบกันจริงจัง และเค้าบอกว่าเค้าเป็นพ่อม่าย ลูกติด 1 คน โดยมี่ภรรยาเก่าเค้าอยู่อีกบ้าน ส่วนลูกอยู่บ้านเดียวกับเค้า เราเข้ากันได้ดี แทบไม่เคยทะเลาะกัน แต่เค้าไม่เคยมาค้างที่บ้านดิฉัน ปรกติเราจะโทรศัพท์คุยกันตลอดเวลา แต่พอถึงบ้านเค้าจะไม่ใช้โทรศัพท์ แล้วดิฉันก็ไม่เคยไปบ้านเค้าเลย เค้าให้เหตุผลว่า ไม่อยากให้ลูกรู้ และสงสารลูก

โดยก่อนหน้านี้ เค้ามีคนที่คบก่อนดิฉัน คบกัน 7 ปี แต่เกิดปัญหาเดียวกัน คือ เค้าไม่ยอมมาอยู่ด้วย ผ็หญิงคนนั้นจะให้เค้าแต่งงานด้วย แต่ผ็ชายไม่ยอม ครอบครัวฝ่ายผู้หญิงคนนั้นรับไม่ได้ จึงจับผู้หญิงคนนั้นแต่งงาน

จนมาถึงปีที่ 8 ดิฉันเริ่มร็สึกว่าถึงเวลาแล้วที่ดิฉันต้องทำอะไรบ้าง เพื่อเค้าจะได้มาอยู่กับดิฉัน ดิฉันขอเค้ามีลูก เค้าโอเค ดิฉันจึงปล่อยให้มีลูก พอดิฉันท้อง เค้ากลับบ่ายเบี่ยงให้ดิฉันทำแท้ง แต่ดิฉันก็ไม่ยอม จนในที่สุดเค้าพูดความจริงออก มาว่าเค้ามีภรรยาอยู่ที่บ้าน อยู๋ด้วยกันตลอดเวลา มีใบสมรสด้วย ดิฉันเสียใจและช๊อคกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมากคะ แต่สุดท้ายเค้ากลับไปคิด เค้าก็ยอมให้ดิฉันตั้งท้องและมีลูกกับเค้า เค้าบอกเค้าตัดสินใจจะมีลูกกับดิฉัน แต่ขอเวลาที่จะบอกความจริงกับทางฝ่ายนู้น

แต่ทุกคนเชื่อไม่คะ เค้าไม่เคยมาอยู่เป็นเพื่อนดิฉันตอนกลางคืนเลย เพราะกลับบ้านนู้นจะรู้ คอนดึก ๆ ท้องแก่ก็ลุกขึ้นมาคนเดียว แต่แม่ดิฉันมาอยู่ด้วยตั้งแต่ตอนแพ้ท้องคะ เวลาไปไหนดิฉันก็ไปกับแม่ เค้าทำงานตลอดเวลาและไม่กลับบ้านดึกคะ

จนพอดิฉันคลอด ดิฉันทวงสัญญากับเค้า ว่าจะบอกบ้านนู้น จะให้รอถึงไหน เค้าบอกเค้าไม่กล้า เค้าบอกให้รออีกสักหน่อย ซึงทุก ๆ คืนก็ยังเป็นเหมือนเดิม คือเค้าไม่เคยมาอยู่ตอนกลางคืนด้วย ดิฉันต้องเลี้ยงลูกคนเดียว กลางวันดิฉันก็ทำงานคะ (ดิฉันให้ลูกกินนมแม่ล้วนถึง 10 เดือนคะ อิอิ ขอโม้หน่อย)จนลูก 6 เดือน เค้าพาดิฉันไปนิกะห์(แต่งงาานแบบอิสลาม) เค้าบอกว่ามันหมายความว่า เค้ารับดิฉันเป็นภรรยาที่ถูกต้องแล้ว

จนกระทั่งลูกดิฉันอายุ 1 ขวบ 3 เดือน บ้านน็นเค้ารู้ความจริง เพราะมีคนมาเล่าให้ฟัง เค้าทะเลาะกันใหญ๋โต ลูกชายเค้าอายุ 20 ปี ไม่ยอมคุยด้วย แล้วยังบอกว่าเกลียดดิฉัน ที่ดิฉันไปแย่งพ่อเค้ามา แฟนดิฉันก็พูดคุยกับบ้านนู้น บอกเค้าว่า ดิฉันจะไม่มาวุ่นวาย ตางคนต่างอยู่

พอผ่านไปซักพัก ไม่น่าเชื่อคนบ้านนู้นเค้ายอมรับได้คะ แต่ก็มีบ้างที่เค้ามาแอบร้องไห้กลางดึก แฟนบอกคะ จนวันหนึ่งเค้าบอกแฟนดิฉันขอเจอลูกสาวดิฉันและดิฉันคะ ดิฉันก็ไปเจอเค้า กินข้าวด้วยกัน ดิฉันอึดอัดมากๆ  แต่เค้ายิ้มตลอด แล้วพาลูกดิฉันไปเดินเล่นด้วยคะ

พอผ่านมาซัก2-3 อาทิตย์ เค้าบอกแฟนดิฉันจะขอเอาลูกดิฉันไปเลี้ยงบ้าง อยากพาไปเดินเที่ยวห้าง คิดถึง ดิฉันพยายามบ่ายเบี้ยง แล้วที่สำคัญแฟนดิฉันก็เห็นดีเห็นงามด้วยคะ ดิฉัยรู้สึกเหมือนเค้าพยายามทำดีให้สามีเห็น แต่ดิฉันรักลูกมากๆ  เลยนะคะ รักที่สุดในชีวิต เพราะเค้าคือทุกสิ่งของชีวิตคะ เรานอนกอดกันทุกคืน เค้ายังกินนมดิฉันอยู่ตอนกลางคืน ดิฉันทำใจไม่ได้ที่เค้าจะพาลูกดิฉันไป แม้ว่าจะแค่เวลาสั้น ๆ

เมือกี้ก็ทะเลาะกับแฟนดิฉันคะ เค้าบอกบ้านนู้นพูดทุกวัน บอกให้พาลูกดิฉันไปเที่ยวบ้านเค้าบ้าง ดิฉันไม่ยอม เค้าบอกว่า ก็ลืมไปเลยนะที่จะขอเค้ามาค้างคืน แล้วเค้าก็บอกว่า เค้าก็จ่ายเงินเลี้ยงลูก เค้าควรได้อยู่กับลูกบ้าง ดิฉันจะทำไงดีคะ

ถามว่าเคยคิดเลิกไหม คิดทุกวันคะ แต่ทำไม่ได้ ทำยังไงดีคะ