เรารู้สึกเหมือนทำอะไรไม่เคยประสบความสำเร็จค่ะ ไม่มีแรงบันดาลใจในชีวิต ทำให้ยิ่งไม่มั่นใจในตัวเอง คือเราเรียนไม่ค่อยเก่งมาตั้งแต่มัธยมค่ะ จะชอบอยู่ไม่กี่วิชาเป็นวิชาพวกภาษาไทย สังคม แต่ไม่เก่งเลขกับภาษาอังกฤษ แต่ร้องเพลงได้ดี พอดีโรงเรียนมีสายดนตรีเลยเลือกที่จะเข้า แล้วก็สอบเข้ามหาวิทยาลัยคณะดนตรี แต่พอเข้ามาแล้วเรายิ่งรู้สึกแย่กับตัวเอง ไม่ชอบร้องเพลง ไม่อยากฟังเพลง ไม่อยากได้ยินเสียงตัวเอง แต่เราเข้าใจค่ะว่าคนอื่นก็เป็น เพราะพอเข้ามาแล้วสิ่งที่ทำเพราะความชอบมันกลายเป็นเหมือนถูกบังคับให้ทำและกดดัน ไม่มีความสุข แต่ของเรามันหนักกว่านั้น ปีแรกที่เราเข้าไป เราได้ F วิชาเมเจอร์ สองเทอมติดกัน เทอมแรกเราก็คิดว่าเราคงยังปรับตัวไม่ได้ เทอมสองเราพยายามมากขึ้นและคิดว่าคงผ่าน แต่ก็ F อีก ตอนนั้นเราท้อมาก คิดว่าเราคงไม่เหมาะกับการร้องเพลง คือเรียนร้องเพลงถ้าเจอครูที่ไม่สอนไม่เข้าใจกัน มันจะเสียเลยค่ะ เรารู้สึกว่าร้องเพลงได้แย่กว่าก่อนเข้ามา แล้วหลังจากนั้น ทุกครั้งที่เราเข้าไปสอบ ต่อให้เราเตรียมตัวดีแค่ไหน พยายามมากขึ้น เราก็จะทำมันออกมาได้แย่ คือแย่กว่าตอนซ้อมหลายเท่ามาก คิดว่าเราพยายามน้อยไป แต่พอมาคิดถึงความรู้สึกเราจริงๆคือ ทุกครั้งที่เราเข้าไปสอบ เราไม่กล้าที่จะทำมันออกมาได้ดีค่ะ ไม่ใช่ว่าทำไม่ได้ แต่เราติดที่จะต้องแสดงออกไปให้มันดูอ่อนด้อย เราไม่มั่นใจที่จะแสดงออกอย่างเต็มที่ เพราะในห้องสอบมีครูหลายคนและทุกครั้งเราจะโดนตำหนิและกดดันหนักมาก ครูบางคนไม่เคยสอนเราเลยไม่เคยสอนเรา แต่การโดนว่าทุกครั้งมันทำให้เราไม่มั่นใจถึงขนาดจะแสดงออกไปให้เต็มที่ สอบครั้งล่าสุดเรารู้ตัวเลยว่าเราทำได้แย่ ยืนแข็งทื่อ ไม่สบตาใครเลย ไม่กล้าร้องเสียงดังเท่าตอนที่ซ้อมมา แสดงสีหน้าเหมือนทำผิดตลอดเวลา จนอาจารย์ที่สอนเราก็ยัง งงว่าทำไมถึงทำแบบนั้น ตอนนี้เราไม่กล้าแสดงออกเลยค่ะ ไม่กล้าร้องเพลงให้คนอื่นฟัง ทั้งที่รู้ดีว่าเรียนกับครูคนล่าสุดเราพัฒนาขึ้น กลับมาร้องเพลงได้ดีขึ้น แต่เรากลับไม่กล้าแสดงออกอีกแล้ว เราเป็นแบบนี้มาทุกเทอม มันแก้ไม่ได้ซะที บางทีอาจจะเป็นเรื่องของจิตใจรึเปล่าคะ ไม่ใช่แค่ความสามารถ เราควรปรึกษาจิตแพทย์หรือไม่ ช่วยแนะนำด้วยค่ะ