คำชี้แจงประกอบการอ่าน : เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงเกิดขึ้นเมื่อวานวันที่ 10 มีนาคม ณ คลินิกนิรนาม สภากาชาดไทย ... ผมอายุ 22 ปี เรียนอยู่สายวิทย์สุขภาพ กำลังรุ่ง อยู่ในช่วงฝึกงาน สถานภาพเป็นรุกที่รับได้

.......หลังจากที่เสี่ยงมาตลอดครึ่งปี56 หลังจากเลิกกับแฟนแล้ว Hurt หนัก (ก่อนหน้าคบกันกับคนนี้ผมไปตรวจเลือดพร้อมกันทั้งสองคนผลเป็นปกติ) - - ผมก็สวิงจิงเกอเบลล์ นัดเจอกับคนใน app เดือนละ 2-3 คน ... ป้องกันใส่ถุงมาตลอด แต่ก็มีสถานการณ์เสี่ยงเกิดขึ้น แจงดังนี้
- ครั้งแรก..นัดคนในแอพมาอายุราวๆ30กว่าๆ พอช่วงกำลังฟินราเน่ คิดอะไรก็ไม่รู้ถอดถุงแล้วยัดเลย
- ครั้งที่สอง...ระหว่างกิจถุงระเบิดดังปั๊ง!!! แล้วทำต่อ อันนี้เพื่อนกัน
- ครั้งที่สาม...เมาแล้วมีอะไรกัน 5 คนแบบไม่สติ แต่ป้องกันหมดเพื่อนกันในกลุ่ม

      ปิดคดีที่ ต้นเดือน พศจิกายน ถึงวันที่ตรวจก็รวมๆแล้ว 3 เดือนนิดๆ ถือว่าอยุ่ในเกณฑ์ ... แต่ถามว่าเครียดไหม บอกเลยเครียดมาก โดยเฉพาะต้นๆปีที่ผ่านมา ไปหาหมอ เพราะว่ามีผื่นสะเก็ดเงินขึ้น เอาละเลยหาข้อมูล ผู้ป่วยสะเก็ดเงินมีผื่นขึ้นเป็นจาก HIV ได้ & ตากุ้งยิงเกิดบ่อยมาก สลับข้างไปมา (ชอบขยี้ตา) หมอยังสงสัยทำไมเป็นบ่อยจัง นอยด์ สงสัยภูมิคุ้มกันต่ำ/บกพร่อง .... ทรมานคิดมากจนนอนปวดตัวเป็นกุ้งเลย อีกอย่างสอบไฟนอลก็เครียด เจอโจทย์คนไข้ป่วยเป็น HIV บลาๆ ยิงพาลให้นอยด์ไปเรื่อยๆอย่างฉุดไม่อยู่ น้ำตาเริ่มไหล เริ่มคิดถึงหน้าพ่อแม่น้อง อนาคตบ้านที่เราต้องหาเลี้ยงดู ความหวังของญาติๆที่เรียกเราว่าหมอๆๆ มันจะพังพินาศไหม จะทำไงต่อ สมองตื้อมากกก จนสอบไฟนอลผ่านไป จนมีเวลาว่างร่วมกับมีคนเข้ามาคุยกับผมด้วย ด้วยว่าถ้าเราเป็นเราจะไม่รักใครอีกเลยและจะหยุด แต่ฝั่งนั้นบอกว่าไปตรวจนะ เพราะเค้าตรวจแล้ว(เค้าจะไปUSA ทำ VISA เลยมีผลตรวจล่าสุดเมื่อสัปดาห์ที่แล้วเลยเชื่อถือ)

ผมเลยไหว้พระขออย่าให้เป็นอะไรและสัญญาว่า ถ้าไม่เป็นอะไรจะเป็นคนดีมีสติมากกว่านี้ ตั้งใจเรียน และจะบริจาคเลือดเลยทันที (ครั้งแรก)

แล้วก็ขึ้นรถเมล์ไป BTS หมอชิตต ต ต ต ...............................