ดูคิวบิกมาสองตอน เริ่มรู้สึกว่าถ้าไม่อ่านหนังสือมาก่อนคงจะดี...แต่ในเมื่ออ่านไปแล้วก็แน่นอนว่ามันค้องมีการเปรียบเทียบอย่างเลี่ยงไม่ได้ ไม่เข้าใจว่าทีมงานถึงขนาดต้องปรับบทขนาดนี้เพื่อให้เหมาะกับเป็นละครเลยหรือ...

ในหนังสือเราก็ว่าเค้าเขียนไว้ดีแล้วนะ เรื่องแรกเลยคือตัวละครแต่ละตัว พอมาดูละครมันเหมือนกับคนละคนกับที่อ่านเลย เพ่ยอิงถึงจะไม่ชอบหลานเซ่อเท่าไหร่ แต่ก็ไม่ก้าวร้าวขนาดนี้

ซานกุ้ยในหนังสือดูเป็นผู้ใหญ่ที่น่านับถือ เป็นคนตรง ไม่ได้มีการคิดไม่ซื่อกับหลานเซ่อเลย เหม่ยจิงเป็นคู่ควงที่วางตัวได้ดีเหมาะสม เก็บอาการได้ดี

จงซินเป็นมือขวาที่พูดน้อย ใบหน้าไม่เคยแสดงความรู้สึกเลย

มาถึงคู่สำคัญของเรื่อง ฤทัยนาค เธอเป็นเด็กแสนจะธรรมดา ไม่ก้าวร้าวโวยวายเกินเหตุ เจียมตัวเสมอเพราะเธอไม่รู้ว่าตัวเองมีดี ส่วนหลานเซ่อ เป็นมาเฟียที่นิ่งมาก น้อยครั้งที่จะเห็นหลานเซ่อแสดงอาการกระวนกระวาย คำว่านิ่ง กับหน้านิ่วคิ้วขมวดเราว่าไม่เหมือนกันนะ

มาถึงบทสนทนา เราขัดใจมาก ตัวละครเรียกกันอย่างไม่ให้เกียรติ์กันเลย ใช้คำว่ามัน  กู เราเข้าใจว่าในหนังสือบทพูดทั้งหมดอ้างอิงจากการที่ตัวละครใช้ภาษาอังกฤษคุยกัน ฝรั่งเรียกแทนกันก็แค่ you กับ I /he /she เลยฟังแล้วขัดหูอ่ะ เราไม่ได้ผู้ดีมาจากไหน แต่เราว่ามันดูหยาบคายอ่ะ

ส่วนเรื่องการแต่งหน้าแต่งตัว อันนี้เซ็งอ่ะ สิ่งที่ไม่อยากเห็นก็เกิดขึ้นจริงๆ นั่นคือ ฤทัยนาค ขนตางอนพริ้มเป็นแพสวย แต่งหน้าจัด เราคิดว่าถ้าละครจะแต่งให้มันอ่อนๆ ไม่ต้องใส่ขนตาเรตติ้งละครคงไม่ตกมั้ง น้องมิ้นต์แต่งหน้าอ่อนๆ ไม่ใส่ขนตา น้องก็น่ารักอยู่แล้ว

แล้วมาเฟียในละครจะว่างงานไปไหม...เดินไปเดินมาลูกน้องตามเป็นขบวน เราว่ามันดูตลกอ่ะ

ที่เขียนมาไม่ได้อยากจะมาดิสเครดิตละคร เราแค่อยากให้ทีมงานทราบเท่านั้นเองว่าคนดูต้องการเห็นอะไร เท่าที่เราอ่านกระทู้มาเสียงส่วนใหญ่เราว่าเค้าอยากเห็นอะไรที่มันสมจริงบ้างก็แค่นั้นค่ะ