เรื่องมีอยู่ว่า
เรากับเพื่อนสนิท วางเเผนกันว่าช่วงปิดเทอมจะไปซัมเมอร์ด้วยกัน คือเราเป็นคนไปจองหอแล้วจ่ายค่ามัดจำไปแล้ว
แล้วมีเพื่อนในห้องคนหนึ่ง อักษรย่อ ต. อยากไปอยู่กับเราด้วย ซึ้งเราก้ไม่ได้ว่าอะไร อยู่ด้วยกันเยอะๆน่าจะสนุกดี
เเต่ไอ้ ต. มันก้เที่ยวไปถามเพื่อนคนโน้นคนนี้ประมานว่าได้หอยัง อยู่เเถวไหนเเถมขอเบอร์หอด้วย ทำเหมือนกับจะไม่ไปยุกับเราเเล้ว
ซึ้งเราคิดว่ามันคงไม่ได้มาอยู่กับเราหรอก เเต่พอถึงวันที่ใกล้จะได้ไป ไอ้ ต. มันโทรมาบอกเราว่า มันจะอยู่กับเราได้ไหม
แล้วจะมีเพื่อนของมันไปด้วยอีกคนหนึ่ง เเล้วบังเอิญว่าเพื่อนสนิทเราที่วางแผนกันไว้ บอกว่าไปไม่ได้เเล้ว
ซึ้งไอ้  ต. มันบอกว่าได้โทรคุยกับเพื่อนสนิทเราเเล้วเหมือนกัน เราก้เลยบอกกับไอ้ ต. ไปว่า "ถ้างั้นเปิดห้องใหม่ก้ได้นะเพราะเรากลัวเพื่อนของไอ้ ต. อึดอัด" เราพูดกับมันเเค่นี้
แล้ววันต่อมาเพื่อนๆของไอ้ ต. ก้ทักเเชทเรามาคุยกับเรา "ตอนนี้อารมณ์ดีขึ้นยัง แล้วอยู่หอคนเดียวจะบ้าหรอทำไมไม่อยู่กับไอ้ ต. "
แล้วเพื่อนไอ้ต.ก้บอกกับเราว่าได้หออยู่เเล้ว แล้วเราก้ต้องอยู่กับไอ้ต.
เเถมพ่อของไอ้ ต.ยังโทรมาคุยกับเเม่ของเราด้วยพูดประมานว่า" ไอ้ต. เป็นคนง่ายๆอยู่กับใครก็อยู่ได้ ไม่เหมือนกับเรา พูดเหมือนไอ้ต.ต้องอดทนมากที่จะมาอยู่กับเรา"
พอเราโทรไปถามไอ้ต. มันบอกเเค่ว่า คงเข้าใจผิดกันล่ะมั้ง ถ้าเข้าใจผิดจริงๆ ทำไมพ่อมันถึงโทรมาหาเเม่เราด้วยเเถมพูดแบบนั้น
แถมเพื่อนๆของมันยังมาพูดกับเราเเบบนั้นกับเราด้วย. สรุปแบ้วเราต้องอยู่กับมันใช่ไหม
เราควรทำไงดี รู้สึกเสียใจมากเลยไม่คิดเลยว่าเพื่อนกันมันจะทำเเบบนี้ได้ลง