ไม่รู้ว่าเพราะผมอยู่โรงเรียนชายล้วนมา 12 ปี รึเปล่าทำให้ผมมีนิสัยแบบนี้

นิสัยที่ผมไม่ชอบของตัวเองก็คือ ขี้น้อยใจ คิดเล็กคิดน้อย คือเพื่อนๆ อาจจะคิดว่านิสัยแบบนี้ใครๆ เค้าก็เป็นกัน แต่ผมว่าของผมมันขี้น้อยใจเข้าขั้นแอดวานซ์แล้วล่ะ

เรื่องอะไรที่ทำให้น้อยใจ และคิดได้บ้าง อย่างเช่น
ถ้าเพื่อนไปกินข้าวกันสามคน แล้วไม่ได้ชวนผม ผมน้อยใจ
ถ้าเพื่อนคนนึงรู้ว่าผมอยู่กับกลุ่มเพื่อน แต่ไม่รู้ว่าอยู่ไหนแล้วจะโทรมาถาม แต่ดันโทรหาเพื่อนคนอื่น (ที่ตัวอักษรอยู่หลังผม) ผมน้อยใจ
ถ้าเพื่อนคนที่มารับผม แต่ตอนกลับให้เพื่อนอีกคนไปส่งผม เพราะว่าทางกลับทางเดียวกัน ผมน้อยใจ
ถ้าเพื่อนมัวแต่เล่นโทรศัพท์ คุยโทรศัพท์ เวลานั่งกินเหล้ากัน ผมน้อยใจ
ถ้าเพื่อน(คนใดคนนึง) กลับก่อน ตอนกินเหล้าอยู่ ผมน้อยใจ
และมีอีกหลายเรื่องที่ไม่ใช่เรื่องที่จะน้อยใจเลย

ทั้งหมดทั้งมวลนี้คิดว่าผมเข้าใจรึเปล่าว่าเพื่อนทำไปทำไม เรื่องมันมีเหตุผลของมัน ผมเข้าใจ แต่ความรู้สึกมันห้ามไม่ได้จริงๆ ผมไม่อยากจะน้อยใจเลย แต่มันรู้สึกไปเอง แล้วตอนน้อยใจก็รู้สึกแย่มาก เฟลไปหมด

ตอนแรกๆ ผมหนักกว่านี้อีกครับ แต่ตอนนี้น้อยใจก็พยายามนิ่งๆ ไว้ ไม่ค่อยแสดงออก แต่ก็ยังรู้สึกเฟลๆ อยู่ดี

ยกตัวอย่างเหตุการณ์ นี่คือเรื่องไม่กี่วันมานี่เอง
ผมได้ไปเที่ยวกับกลุ่มเพื่อนสนิท ทีนี้ตอนจะนอนมันมีเตียงเดียวแต่ต้องนอนกันสี่คน แล้วเพื่อนๆ ก็รู้นิสัยตอนนอนของผม คือจะนอนกอด นอนก่ายชาวบ้านเค้า ตอนนั้นก็เมากันระดับนึง เพื่อนผมสามคนมันบอกจะนอนที่พื้น แล้วให้ผมนอนบนเตียงคนเดียว คือจริงๆ ผมรู้ว่ามันแซวนะ 55 แต่อารมณ์ตอนนั้นคือ "พวกเมิงรังเกียจกุขนาดนี้เลยหรอวะ กุมันน่าขยะแขยงขนาดนั้นเลยหรอวะ กุไปนอนที่อื่นก็ได้ พวกได้นอนกันสบายๆ" น้อยใจมาก 555 (มาคิดทีหลังแล้วฮา) ผมเลยหนีไปนอนอีกทีที่นึงซึ่งก็ไกลอยู่ แล้วก็หลับไป

มารู้ตัวอีกทีคือมีเพื่อนมาปลุก ห่างจากตอนผมออกมาชั่วโมงนึงได้ เพื่อนมา
เล่าให้ฟังว่าตามหาเมิงกันให้ควั่กเลย นึกว่าโดดลงทะเลฆ่าตัวตายไปละ ตอนเช้าก็แซวกันใหญ่ "เพราะอะไร เหตุใดเธอต้องปายยยยย"

ผมจะแก้นิสัยแบบนี้ยังไงดีเนี่ย เข้าใจเหตุผลว่าเพื่อนทำไปทำไม แต่ไม่เข้าใจตัวเองว่าจะน้อยใจไปทำไม หยุดความรู้สึกแบบนี้ไม่ได้สักที

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ปล. จริงๆ ตอนหลังจากหาผมเจอ มีเพื่อนสนิทคนนึงพาผมไปเดินริมทะเล เดินไปไกลใช้ได้เลย แล้วมันก็หยุดคุย "เมิงว่าที่เดินมานี่ไกลรึเปล่า กุเดินตามหาจากตรงนู้นถึงตรงนั้น เมิงว่าถ้าเพื่อนไม่รักเค้าจะตามหาเมิงเป็นชั่วโมงรึเปล่า เพื่อนก็แซวไปอย่างนั้นแหละ พวกมันไม่ได้รังเกียจ ขยะแขยงเลย ไม่งั้นกุไม่ชวนไปนอนบ้านตั้งหลายทีหรอก ไอ5"