เราอยากปรึกษาเพื่อนหน่อยว่าเราแย่ไปไหม...
เราคบกันแฟนมาระยะหนึ่ง (อายุน้อยกว่าเรา) จริงๆแล้วเราเป็นผู้ชายเซนซิทิฟนะยอมรับเลย เราทำงานพวกครีเอทีฟ ลูกค้าสัมพันธ์ แบบโดนลูกค้าบ่นแรงๆเราไม่มีน้ำตานะ รู้สึกแย่แต่มันเป็นงาน แต่พอมีปัญหากับแฟน (โดยเฉพาะกับคนนี้) มันกลั้นไม่อยู่ มันไหลออกมาเอง (กับคนอื่นๆเราไม่เป็น กับเพื่อนเราก็ไม่เป็น) บางทีแฟนเราบอกว่ารำคาญ เบื่อ (ไม่ชอบคนขี้แย) เราไม่อยากขี้แยนะ แต่มันกลั้นไม่อยู่จริงๆ พยายามยังไงก็ไม่อยู่ เคยน้ำตาไหล ร้องนะแหล่ะ จนมึนหัวไปหมด
ในบางทีคุยอยู่กันแบบดี ดีมากนะ ทั้งหัวเราะ ทั้งเล่าโน่นนี่ให้ฟัง มีความสุขมาก แล้วอยู่ๆก็เหมือนอารมณ์ไม่ดี แล้วก็วางสาย ปิดเครื่อง ส่งข้อความบอกเราเลิกกันเถอะ ลาก่อน โชคดีนะ เราคิดว่าเราคงพูดอะไรผิดนะ เราก็ขอโทษเขา (เราเป็นพวกยอม จะผิดถูกเรายอมอ่ะสำหรับคนๆนี้) เราขอโทษก็กลายเป็นว่ารำคาญ ขอโทษทำไม เราไม่รู้จริงๆว่าเราพูดอะไรผิดไปไหมเขาถึงเป็นแบบนั้น แต่เราก็รู้สึกแย่มาก ในใจคิดอยู่อย่างเดียวว่าเลือกคนนี้ไปแล้ว และมันเป็นความรู้สึกที่ไม่เหมือนใครเลย คนนี้พิเศษที่สุด เขาเป็นยังไงเราก็รับในสิ่งที่เขาเป็นนะ จะว่าอะไรเรา จะพูดไม่ดีแค่ไหนเราก็ชอบในแบบที่เขาเป็น สนใจตั้งแต่ยังไม่รู้จัก จนรู้จักก็ยิ่งชอบและรู้สึกดีด้วยมากขึ้น
เคยมีครั้งหนึ่งแฟนเก่าของเขาโทรมา เขาก็ประชุมสายให้เราได้ยินนะ เราก็ฟังเงียบๆ (เชื่อใจแฟนเราเอง หวงนะหึงนะ แต่ไม่อยากงี่เง่า) คือ เราคิดว่าถ้ามันมีอะไรเราคงไม่ได้มานั่งฟังหรอก พอวางสายเขาก็บอกว่า ทำไมเราใจเย็นจัง เย็นเกินไป ถ้าเป็นเขาล่ะก็พูดแทรกขึ้นมานานละ (เราอึ้งเลย เราอยากแทรกแต่เราอยากให้เกียรติ และเราเชื่อใจ) แล้วก็เหมือนอารมณ์ไม่ดี บอกน่ารำคาญแล้วก็.....
เราน้ำตาไหลบ่อยมาก ในบางคำที่ได้ยิน แต่ก็พยายามกลั้นไว้ (เพราะเขาบอกไม่ชอบคนขี้แย อย่าร้องให้เห็นอีก) บางทีกลั้นไม่อยู่ก้ไปนั่งเงียบๆไม่ให้เขารู้ น้ำตาไหล เวียนหัว บางทีก็ถึงกับคลื่นไส้ รู้สึกว่าตัวเราเองอ่อนแอมากเลย เป็นผู้ชายที่ใช้ไม่ได้ ทำให้เขาหายรำคาญเรายังไม่ได้เลย เรานิสัยไม่ดีเลยใช่ไหม หรือว่าเราควรทำยังไง เราควรจะทำแบบไหนที่ทำให้เขาเห็นว่าเรารู้สึกยังไงกับเขา จะแสดงออกด้วยวิธีแบบไหนอีกดี
เราไม่อยากให้เขาหายไป...เขาคือคนที่แตกต่างและพิเศษ....เราหยุดที่เขาแล้ว....(T-T)
เราขี้แยไปไหม? และมันน่ารำคาญใช่ไหม?
เราคบกันแฟนมาระยะหนึ่ง (อายุน้อยกว่าเรา) จริงๆแล้วเราเป็นผู้ชายเซนซิทิฟนะยอมรับเลย เราทำงานพวกครีเอทีฟ ลูกค้าสัมพันธ์ แบบโดนลูกค้าบ่นแรงๆเราไม่มีน้ำตานะ รู้สึกแย่แต่มันเป็นงาน แต่พอมีปัญหากับแฟน (โดยเฉพาะกับคนนี้) มันกลั้นไม่อยู่ มันไหลออกมาเอง (กับคนอื่นๆเราไม่เป็น กับเพื่อนเราก็ไม่เป็น) บางทีแฟนเราบอกว่ารำคาญ เบื่อ (ไม่ชอบคนขี้แย) เราไม่อยากขี้แยนะ แต่มันกลั้นไม่อยู่จริงๆ พยายามยังไงก็ไม่อยู่ เคยน้ำตาไหล ร้องนะแหล่ะ จนมึนหัวไปหมด
ในบางทีคุยอยู่กันแบบดี ดีมากนะ ทั้งหัวเราะ ทั้งเล่าโน่นนี่ให้ฟัง มีความสุขมาก แล้วอยู่ๆก็เหมือนอารมณ์ไม่ดี แล้วก็วางสาย ปิดเครื่อง ส่งข้อความบอกเราเลิกกันเถอะ ลาก่อน โชคดีนะ เราคิดว่าเราคงพูดอะไรผิดนะ เราก็ขอโทษเขา (เราเป็นพวกยอม จะผิดถูกเรายอมอ่ะสำหรับคนๆนี้) เราขอโทษก็กลายเป็นว่ารำคาญ ขอโทษทำไม เราไม่รู้จริงๆว่าเราพูดอะไรผิดไปไหมเขาถึงเป็นแบบนั้น แต่เราก็รู้สึกแย่มาก ในใจคิดอยู่อย่างเดียวว่าเลือกคนนี้ไปแล้ว และมันเป็นความรู้สึกที่ไม่เหมือนใครเลย คนนี้พิเศษที่สุด เขาเป็นยังไงเราก็รับในสิ่งที่เขาเป็นนะ จะว่าอะไรเรา จะพูดไม่ดีแค่ไหนเราก็ชอบในแบบที่เขาเป็น สนใจตั้งแต่ยังไม่รู้จัก จนรู้จักก็ยิ่งชอบและรู้สึกดีด้วยมากขึ้น
เคยมีครั้งหนึ่งแฟนเก่าของเขาโทรมา เขาก็ประชุมสายให้เราได้ยินนะ เราก็ฟังเงียบๆ (เชื่อใจแฟนเราเอง หวงนะหึงนะ แต่ไม่อยากงี่เง่า) คือ เราคิดว่าถ้ามันมีอะไรเราคงไม่ได้มานั่งฟังหรอก พอวางสายเขาก็บอกว่า ทำไมเราใจเย็นจัง เย็นเกินไป ถ้าเป็นเขาล่ะก็พูดแทรกขึ้นมานานละ (เราอึ้งเลย เราอยากแทรกแต่เราอยากให้เกียรติ และเราเชื่อใจ) แล้วก็เหมือนอารมณ์ไม่ดี บอกน่ารำคาญแล้วก็.....
เราน้ำตาไหลบ่อยมาก ในบางคำที่ได้ยิน แต่ก็พยายามกลั้นไว้ (เพราะเขาบอกไม่ชอบคนขี้แย อย่าร้องให้เห็นอีก) บางทีกลั้นไม่อยู่ก้ไปนั่งเงียบๆไม่ให้เขารู้ น้ำตาไหล เวียนหัว บางทีก็ถึงกับคลื่นไส้ รู้สึกว่าตัวเราเองอ่อนแอมากเลย เป็นผู้ชายที่ใช้ไม่ได้ ทำให้เขาหายรำคาญเรายังไม่ได้เลย เรานิสัยไม่ดีเลยใช่ไหม หรือว่าเราควรทำยังไง เราควรจะทำแบบไหนที่ทำให้เขาเห็นว่าเรารู้สึกยังไงกับเขา จะแสดงออกด้วยวิธีแบบไหนอีกดี
เราไม่อยากให้เขาหายไป...เขาคือคนที่แตกต่างและพิเศษ....เราหยุดที่เขาแล้ว....(T-T)