เพื่อนของแม่ อายุ 80 นิดๆ เข้า ร.พ. วันนี้ จะพาแม่ไปเยี่ยมวันนี้

คนป่วย มีลูก 2 คน คนนึง ตาบอดแต่เด็ก เลยต้องดูแลกันไป

แต่ลูกอีกคน มีสามีเป็น อาจารย์ ที่งานยุ่งมากๆ ทั้งผัวเมีย มีลูก 2 คน คนนึง ปี2 อีกคน กำลังจะเข้า

สามีภรรยาคู่นี้ อยู่บ้านป้าคนที่ป่วยนี่แหละ แต่ค่าใช่จ่ายไม่ช่วยเลย ป้าออกเอง (มีบำนาญ) ค่าอาหารก็ผูกปิ่นโต ผัวเมียลูก จะออกไปเรียน ทำงาน แต่เช้า กลับมาก็ 2-3 ทุ่ม กินข้าวมาแล้ว

ปล่อยให้แม่กับลูกตาบอด อยู่กันลำพัง บางครั้งอาหารปิ่นโตก็กินไม่ลง (ก็อาหารปิ่นโตน่ะนะ)

ไม่พาแม่ไปไหนเลย ทำแต่งาน แต่ก็เข้าใจนะว่า อาจารย์น่ะ บางคนต้องทำตำแหน่งต่างๆ งานจะยุ่ง

บางทีป้าต้องไปหาหมอ ต้องนั่งรถไป ฝ่ายลูกไม่สามารถลางานได้เลยสักครั้ง

ป้าอยากกลับไปเยี่ยมเพื่อน เยี่ยมญาติที่ ตจว ก็ไม่ได้ ไม่มีใครดูแลลูกที่ตาบอด ไม่รู้ว่าคนดูแลหายาก หรือคนที่ตาบอดไม่เอาใครเลยไม่รู้

จนวันนี้ ป้าป่วย เริ่มจำใครไม่ได้ อยู่ ร.พ. ลูกเขยที่ทำงาน ต้องลางาน บางที เอาแม่สามีมาเฝ้าบ้านแทน

พยายามเข้าใจลูกเค้านะท่าน ว่า งานยุ่ง ต้องเก็บเงินเพื่ออนาคตลูก

แต่ปล่อยแม่เป็นแบบนี้ก็มากไปนะ

ค่าใช้จ่ายในบ้านไม่ช่วยไม่ว่า แต่นี่อยู่บ้านเค้า น่าจะดูแลผู้เฒ่าผู้แก่บ้าง น่าสงสารมากๆ

ไกด์ไม่เก่า