วันนี้นึกครึ้ม อยากจะกินขนมปังเว้ยเฮ้ย เลยปั่นจกย.แม่บ้านออกจากบ้านลัดเลาะไปตามซอยต่างๆจนโผล่ที่ถนนศรีนครินทร์

ก็ปั่นไปตามไหล่ทางนะครับ วิ่งไปเรื่อยๆจนถึงที่ร้าน ก็ซื้อขนมปังมากองนึงแล้วก็โยนใส่ตะกร้าหน้ารถ จากนั้นก็ปั่นไปตามไหล่ทางต่อ(เพราะไม่คิดจะปั่นย้อนศรอยู่แล้ว ถึงจะเห็นจกย.กะแมงกะไซค์คนอื่นย้อนก็เหอะ พอจะรู้อยู่ว่าถนนศรีนครินทร์ดุพอสมควร) เลียดคลองบ้าง เลียดบ้านชาวบ้านชาวช่องบ้าง จนไปถึงหมู่บ้านนึง(จำชื่อไม่ได้ แต่เป็นซอยโล่งๆเข้าไปซัก 50 เมตรก็เจอซุ้มประตู) ผมมองขวา ไม่มีรถมา มองซ้าย ไม่มีรถออก ก็ปั่นเนียนยาวไป ทันใดนั้น ก็มีรถตู้ขับปาดหน้าจากเลนซ้าย(ผมอยู่ไหล่ทางมาตลอด) หักตัดหน้าแบบกระชั้นชิดเลย ผมเบรคไม่อยู่(จกย.แม่บ้านไม่ได้เบรคดีขนาดกดปุ๊บหยุดปั๊บ) ก็ปล่อยแรงแล้วเลี้ยวซ้ายขนานไปด้วยกันกะรถตู้จนทั้งผมและมันเข้าเลนขาออกจากหมู่บ้าน(อีกนิดนึงคงต้องใช้เท้าถีบรถตู้เพื่อช่วยเลี้ยวแล้ว) พอรถหยุด ผมก็เงยหน้าจะดูคนขับ.. ปรากฏว่ามืดครับ มองไม่เห็น(ไม่รู้ฟิล์มหนาหรือผมหน้ามืด) และแน่นอน ไม่มีการลงมาคุย ไม่มีการลงมาขอโทษ มันก็ขับบรื้นเข้าหมู่บ้านไปเลย....

OK ผมไม่เจ็บนะครับ แต่ลงมาขอโทษซักหน่อยได้ไหม ตัดหน้ากันแบบกระชั้นชิดขนาดนั้น ไฟเลี้ยวก็ไม่เปิด(ตอนตีคู่ ผมดูที่ไฟเลี้ยวแล้ว ไม่ได้เปิดครับ) แตรก็ไม่บีบ(OK ยอมรับว่าใส่หูอยู่ แต่ไม่ได้เปิดอะไรครับ ผมใช้ฟังGPS Map) เห็นเป็นรถใหญ่เลยจะตัดหน้าโชว์จกย.แม่บ้านหรือไง

ปล. คาดว่า เดี๋ยวก็คงจะมีพวกที่อ้างตัวว่าเป็น"เจ้าของถนนตัวจริง"มาโวยวาย ใครว่างช่วยผมหน่อยละกัน