กรณีที่ 1 การครอบครองปรปักษ์จะต้องมีการครอบครองทรัพย์อันเป็นของผู้อื่น การที่คู่กรณีอ้างสิทธิการครอบครองปรปักษ์ แต่ตนเองไม่ได้มีการครอบครองที่ดินพิพาท แต่กลับให้ผู้เช่าที่ดินเป็นผู้ครอบครอง กรณีจึงยังไม่มีการครอบครองที่ดินพิพาทอันจะได้สิทธิการครอบครองปรปักษ์ และผู้เช่าที่ดินดังกล่าวก็ไม่สามารถอ้างสิทธิการครอบครองปรปักษ์ได้แม้จะครอบครองที่ดินพิพาทกี่ปีก็ตาม เพราะมิใช่การครอบครองที่ดินพิพาทเพื่อตนเองโดยมีเจตนาเป็นเจ้าของ

กรณีที่ 2 คู่กรณีอ้างสิทธิการครอบครองปรปักษ์ แม้จะยังไม่ครบ 10 ปี ตามระยะเวลาการครอบครองปรปักษ์ก็ตาม ก็ถือว่าเป็นการได้มาซึ่งอสังหาริมทรัพย์โดยทางอื่นนอกจากนิติกรรม ตามมาตรา 1299 วรรค 2 เมื่อเจ้าของที่ดินได้โอนขายที่ดินไปแล้ว โดยผู้รับโอนเสียค่าตอบแทนและสุจริต ระยะเวลาการครอบครองปรปักษ์จึงสะดุดหยุดลง ไม่สามารถนับระยะเวลาการครอบครองต่อไปได้ จะต้องเริ่มนับเวลาการครอบครองใหม่ เมื่อคู่กรณีครอบครองที่ดินพิพาทหลังจากที่มีการโอนขายที่ดินไปแล้วเพียง 4 ปี จึงยังไม่ได้กรรมสิทธิ์ในที่ดินพิพาทแต่อย่างใด