คนละขั้วของเราหมายถึงความชอบและแนวคิดบางอย่างค่อนข้างจะแตกต่างกันน่ะค่ะ ไม่เกี่ยวกับเรื่องฐานะหรือเรื่องครอบครัว
เรากับแฟนคบกันมาระยะนึงแล้ว ช่วงแรกๆ ก็มีความสุขดี เพราะอะไรยังใหม่อยู่ เรารู้ตั้งแต่แรกแล้วค่ะว่าเราสองคนมีแนวคิดและชอบอะไรที่ค่อนข้างจะแตกต่างกัน แต่ตอนนั้นเราคิดว่าเรากับเขาน่าจะปรับตัวให้เข้ากันได้ ความสัมพันธ์ของเราสองคนดำเนินไปเรื่อยๆ จนกระทั่งช่วงหนึ่งเขามีอาการอารมณ์แปรปรวนอย่างหนักจนต้องเข้ารับการรักษา ซึ่งช่วงนี้เราไม่ได้เจอเขาเลยค่ะ แต่เราก็รอนะ เพราะเราอยากให้เขาหายแล้วกลับมาเริ่มต้นกันใหม่
ความสัมพันธ์ของเราเริ่มไม่ราบรื่นหลังจากที่เขาออกจากสถานรักษาพยาบาล เราเรื่มเบื่อเพราะเขามีอาการตอบสนองช้าลง ซึ่งเขาบอกว่าเป็นผลข้างเคียงจากยา เราเลยบอกให้เขาคุยกับหมอเรื่องขอเปลี่ยนยา
แต่ปัญหาหลักคือเราไม่มีอะไรจะคุยกับเขาค่ะ อย่างที่บอกไปว่าเรากับเขามีแนวคิดและชอบอะไรต่างกัน การคุยกันของเราคือการถามไถ่ทั่วไป เราเรื่มอึดอัดเพราะบางครั้งเราพูดอะไรแล้วเขาไม่เข้าใจ และเราเองก็ไม่ค่อยเข้าใจเขาเหมือนกัน เราเคยลองคุยกับเขา พยายามอธิบายให้เขาฟัง และให้เขาอธิบายให้เราฟัง แต่เราสองคนก็ไม่เข้าใจกัน แล้วก็ทะเลาะกัน หลังๆ เราเลยเลือกที่จะไม่พูด อีกอย่างงานที่บริษัทเราเยอะขึ้น พอถึงบ้านก็เหนื่อยแล้ว เราเลยไม่มีอารมณ์โทรหาหรือแชทกับเขาบ่อยๆ
พอเราคุยด้วยน้อยลง เขาก็เริ่มน้อยใจ เขาพูดในเชิงว่าทำไมเราเปลี่ยนไป เราเลยบอกว่าเราเบื่อ เราอยากได้แฟนที่แชร์ความคิดความชอบด้วยได้ และมีความสนใจอะไรร่วมกันบ้าง ซึ่งเขาไม่ได้เป็นแบบนั้น เราเคยเกริ่นเรื่องจะเลิกคบกับเขา และบอกให้เขามองๆ ผู้หญิงคนใหม่บ้าง แต่เขากลับถามเราว่าเราคบกับเขาต่อได้มั้ย *-*
ประเด็นคือตอนนี้เราไม่รู้จะทำยังไงดี เรารู้สึกเบื่อกับความสัมพันธ์ก็จริง แต่ถ้าเราเลิกคบเขา มันเหมือนกับเราทิ้งเขาเพราะรับไม่ได้ที่เขาป่วย (เขายังต้องกินยาต่อเนื่อง) อีกอย่างคือเขาเป็นคนนิสัยดีและดีกับเรามาก สองเรื่องนี้ทำให้เราไม่กล้าเลิกแบบเด็ดขาด เขาถามเราเหมือนกันว่าตกลงจะเอายังไง แต่เราก็ให้คำตอบเขาไม่ได้ = ="
ใครมีแฟนที่คนละขั้วกับตัวเองบ้างคะ ขอคำปรึกษาหน่อยค่ะ
เรากับแฟนคบกันมาระยะนึงแล้ว ช่วงแรกๆ ก็มีความสุขดี เพราะอะไรยังใหม่อยู่ เรารู้ตั้งแต่แรกแล้วค่ะว่าเราสองคนมีแนวคิดและชอบอะไรที่ค่อนข้างจะแตกต่างกัน แต่ตอนนั้นเราคิดว่าเรากับเขาน่าจะปรับตัวให้เข้ากันได้ ความสัมพันธ์ของเราสองคนดำเนินไปเรื่อยๆ จนกระทั่งช่วงหนึ่งเขามีอาการอารมณ์แปรปรวนอย่างหนักจนต้องเข้ารับการรักษา ซึ่งช่วงนี้เราไม่ได้เจอเขาเลยค่ะ แต่เราก็รอนะ เพราะเราอยากให้เขาหายแล้วกลับมาเริ่มต้นกันใหม่
ความสัมพันธ์ของเราเริ่มไม่ราบรื่นหลังจากที่เขาออกจากสถานรักษาพยาบาล เราเรื่มเบื่อเพราะเขามีอาการตอบสนองช้าลง ซึ่งเขาบอกว่าเป็นผลข้างเคียงจากยา เราเลยบอกให้เขาคุยกับหมอเรื่องขอเปลี่ยนยา
แต่ปัญหาหลักคือเราไม่มีอะไรจะคุยกับเขาค่ะ อย่างที่บอกไปว่าเรากับเขามีแนวคิดและชอบอะไรต่างกัน การคุยกันของเราคือการถามไถ่ทั่วไป เราเรื่มอึดอัดเพราะบางครั้งเราพูดอะไรแล้วเขาไม่เข้าใจ และเราเองก็ไม่ค่อยเข้าใจเขาเหมือนกัน เราเคยลองคุยกับเขา พยายามอธิบายให้เขาฟัง และให้เขาอธิบายให้เราฟัง แต่เราสองคนก็ไม่เข้าใจกัน แล้วก็ทะเลาะกัน หลังๆ เราเลยเลือกที่จะไม่พูด อีกอย่างงานที่บริษัทเราเยอะขึ้น พอถึงบ้านก็เหนื่อยแล้ว เราเลยไม่มีอารมณ์โทรหาหรือแชทกับเขาบ่อยๆ
พอเราคุยด้วยน้อยลง เขาก็เริ่มน้อยใจ เขาพูดในเชิงว่าทำไมเราเปลี่ยนไป เราเลยบอกว่าเราเบื่อ เราอยากได้แฟนที่แชร์ความคิดความชอบด้วยได้ และมีความสนใจอะไรร่วมกันบ้าง ซึ่งเขาไม่ได้เป็นแบบนั้น เราเคยเกริ่นเรื่องจะเลิกคบกับเขา และบอกให้เขามองๆ ผู้หญิงคนใหม่บ้าง แต่เขากลับถามเราว่าเราคบกับเขาต่อได้มั้ย *-*
ประเด็นคือตอนนี้เราไม่รู้จะทำยังไงดี เรารู้สึกเบื่อกับความสัมพันธ์ก็จริง แต่ถ้าเราเลิกคบเขา มันเหมือนกับเราทิ้งเขาเพราะรับไม่ได้ที่เขาป่วย (เขายังต้องกินยาต่อเนื่อง) อีกอย่างคือเขาเป็นคนนิสัยดีและดีกับเรามาก สองเรื่องนี้ทำให้เราไม่กล้าเลิกแบบเด็ดขาด เขาถามเราเหมือนกันว่าตกลงจะเอายังไง แต่เราก็ให้คำตอบเขาไม่ได้ = ="