สักวา หนุ่มสูงค่า หน้าตาดี ลูกเศรษฐี มีสมบัติ พัสถาน
ครบวันเกิด สิบแปดปี มีจัดงาน ได้ของขวัญ มาเต็มบ้าน เบิกบานใจ
พี่ชายให้ รถสปอร์ต ยอดยานยนต์ รถสวยเด่น เป็นสุขล้น ทนไม่ไหว
รีบขับออก นอกบ้านเล่น ตระเวนไป สวยสง่า น่าภูมิใจ ได้ครอบครอง
แล้วมาจอด รถในสวน ชวนดูเด่น ใครที่เห็น เป็นต้องชอบ ตอบสนอง
เด็กคนหนึ่ง เดินเข้ามา ตาจ้องมอง หนุ่มรีบร้อง น้องอย่าเล่น เดี๋ยวเป็นรอย
ดูแต่ตา มืออย่าต้อง ของจะเสีย รู้มั้ยน้อง รถของเฮีย เนี่ยเพิ่งถอย
เด็กน้อยอวย สวยระเบิด ดูเลิศลอย คงราคา หาใช่น้อย ถอยมาแพง
หนุ่มก็ว่า ราคานี้ พี่ไม่รู้ คงแพงอยู่ ดูเร่าร้อน สะท้อนแสง
พี่ชายพี่ เขาซื้อให้ ไม่เคลือบแคลง รถคนรวย สวยและแรง แพงแน่เลย
เด็กบอกว่า “โอ้ดีจัง ผมนั้นอยาก...” แล้วยั้งปาก ยั้งคำไว้ หยุดไปเฉย
หนุ่มก็คิด เด็กอิจฉา แน่ๆเลย ถึงได้เอ่ย แล้วก็กลืน ฝืนหยุดคำ
คิดว่าเด็ก คงยากจน ทนลำบาก ใจคงอยาก ได้รถอยู่ ดูน่าขำ
เกินเอื้อมถึง จึงกล้ำกลืน จึงฝืนคำ จึงต้องจำ หยุดคำไว้ ในลำคอ
ลูกเศรษฐี จี้ถามเด็ก อยากพูดไร ส่งเสียงไป ให้ดังๆ ฟังชัดหนอ
พูดออกมา เถิดหนา อย่ารั้งรอ เด็กก็จึง ถึงพูดต่อ ท้อแท้ใจ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้“ผมอยาก...เป็นพี่ชายของพี่จัง จะได้ซื้อของขวัญให้น้องผมได้ชื่นชมบ้าง ”
เด็กมิได้ อยากเป็น เช่นชายนั้น แม้ของขวัญ วันเกิดนี้ ดีไฉน
“พี่ของพี่ เห็นพี่สุข คงสุขใจ ผมฝันใฝ่ อยากให้น้อง แต่ไม่มี ”
ชายได้ฟัง ยังตะลึง ทึ่งในเด็ก แม้ยังเล็ก แต่คิดได้ อย่างไรนี่
เป็นผู้ให้ สุขใจกว่า รับน่ะซี แล้วพรุ่งนี้ มีตอนต่อ รออ่านเอย
ตอนแรก ชายหนุ่มคิดว่า เด็กคงอยากได้รถ อยากเป็นแบบตัวเขาที่มีรถสวยๆขับ
แต่เมื่อเด็กตอบมา เขาก็ต้องอึ้ง เพราะเด็กไม่ได้อยากได้รถ ไม่ได้อยากเป็นเช่นเขาเลย
เด็กแค่อยากเป็นพี่ชายของเขา อยากมีโอกาสที่จะ "ให้" น้องของตัวเองบ้าง
ไม่ได้อยากได้รถ ไม่ได้อยากเป็นแบบชายหนุ่ม ไม่ได้อยาก "รับ" แต่อยากมีโอกาสที่จะ "ให้"
ทุกวันนี้ มีแต่คนอยากจะเป็นผู้ "รับ" แต่ถ้าไม่มีผู้ "ให้" มันก็ไม่มีผู้ "รับ" นะครับ
ผมเลยนึกถึงโฆษณา True ที่โด่งดังไปทั่วโลก
ไม่อยากโพสต์ตัวโฆษณาชิ้นนี้แล้วครับ เพราะเราคงดูกันมามากแล้ว
แต่ลองดูความรู้สึกของคนที่ได้ดูโฆษณาชิ้นนี้กันดีกว่าครับ
ขอให้ทุกท่านโชคดี มีความสุขกับการ "ให้" แล้วก็จะได้ "รับ" กลับมาเองนะครับ
<[^_^]> สักวา หนุ่มสูงค่า หน้าตาดี.....ลูกเศรษฐี มีสมบัติ พัสถาน
ครบวันเกิด สิบแปดปี มีจัดงาน ได้ของขวัญ มาเต็มบ้าน เบิกบานใจ
พี่ชายให้ รถสปอร์ต ยอดยานยนต์ รถสวยเด่น เป็นสุขล้น ทนไม่ไหว
รีบขับออก นอกบ้านเล่น ตระเวนไป สวยสง่า น่าภูมิใจ ได้ครอบครอง
แล้วมาจอด รถในสวน ชวนดูเด่น ใครที่เห็น เป็นต้องชอบ ตอบสนอง
เด็กคนหนึ่ง เดินเข้ามา ตาจ้องมอง หนุ่มรีบร้อง น้องอย่าเล่น เดี๋ยวเป็นรอย
ดูแต่ตา มืออย่าต้อง ของจะเสีย รู้มั้ยน้อง รถของเฮีย เนี่ยเพิ่งถอย
เด็กน้อยอวย สวยระเบิด ดูเลิศลอย คงราคา หาใช่น้อย ถอยมาแพง
หนุ่มก็ว่า ราคานี้ พี่ไม่รู้ คงแพงอยู่ ดูเร่าร้อน สะท้อนแสง
พี่ชายพี่ เขาซื้อให้ ไม่เคลือบแคลง รถคนรวย สวยและแรง แพงแน่เลย
เด็กบอกว่า “โอ้ดีจัง ผมนั้นอยาก...” แล้วยั้งปาก ยั้งคำไว้ หยุดไปเฉย
หนุ่มก็คิด เด็กอิจฉา แน่ๆเลย ถึงได้เอ่ย แล้วก็กลืน ฝืนหยุดคำ
คิดว่าเด็ก คงยากจน ทนลำบาก ใจคงอยาก ได้รถอยู่ ดูน่าขำ
เกินเอื้อมถึง จึงกล้ำกลืน จึงฝืนคำ จึงต้องจำ หยุดคำไว้ ในลำคอ
ลูกเศรษฐี จี้ถามเด็ก อยากพูดไร ส่งเสียงไป ให้ดังๆ ฟังชัดหนอ
พูดออกมา เถิดหนา อย่ารั้งรอ เด็กก็จึง ถึงพูดต่อ ท้อแท้ใจ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เด็กมิได้ อยากเป็น เช่นชายนั้น แม้ของขวัญ วันเกิดนี้ ดีไฉน
“พี่ของพี่ เห็นพี่สุข คงสุขใจ ผมฝันใฝ่ อยากให้น้อง แต่ไม่มี ”
ชายได้ฟัง ยังตะลึง ทึ่งในเด็ก แม้ยังเล็ก แต่คิดได้ อย่างไรนี่
เป็นผู้ให้ สุขใจกว่า รับน่ะซี แล้วพรุ่งนี้ มีตอนต่อ รออ่านเอย
ตอนแรก ชายหนุ่มคิดว่า เด็กคงอยากได้รถ อยากเป็นแบบตัวเขาที่มีรถสวยๆขับ
แต่เมื่อเด็กตอบมา เขาก็ต้องอึ้ง เพราะเด็กไม่ได้อยากได้รถ ไม่ได้อยากเป็นเช่นเขาเลย
เด็กแค่อยากเป็นพี่ชายของเขา อยากมีโอกาสที่จะ "ให้" น้องของตัวเองบ้าง
ไม่ได้อยากได้รถ ไม่ได้อยากเป็นแบบชายหนุ่ม ไม่ได้อยาก "รับ" แต่อยากมีโอกาสที่จะ "ให้"
ทุกวันนี้ มีแต่คนอยากจะเป็นผู้ "รับ" แต่ถ้าไม่มีผู้ "ให้" มันก็ไม่มีผู้ "รับ" นะครับ
ผมเลยนึกถึงโฆษณา True ที่โด่งดังไปทั่วโลก
ไม่อยากโพสต์ตัวโฆษณาชิ้นนี้แล้วครับ เพราะเราคงดูกันมามากแล้ว
แต่ลองดูความรู้สึกของคนที่ได้ดูโฆษณาชิ้นนี้กันดีกว่าครับ