ตอนนี้เราเรียนอยู่ที่อังกฤษ ย้ายมาเรียนได้ปีกว่าๆแล้ว แต่ก็ยังลืมเขาไม่ลง ยังไม่เคยเลิกรักเขา ไม่เคยเลิกคิดถึงเขาเลย คือเรื่องมันค่อนข้างยาวและซับซ้อน....

ย้อนไปเมื่อ 3 ปีที่แล้ว ครั้งแรกที่เจอเขา

เขาย้ายเข้ามาใหม่ เขามาจากรร. ไทย (รร.เก่าเราเป็นนานาชาติ) ก็ไม่ได้คุยไรกันมาก แต่อยู่มาวันนึงเขาก็ทักมาหาเราทางเฟส เขาทักมาว่า..... "เธอทำการบ้านวิทย์ยัง? ช่วยเราหน่อยดิ ทำไม่ได้อ่ะ" คือแบบตอนนั้นก็ไม่รู้สึกอะไรก็ช่วยไปตามปกติ แล้วก็เริ่มสนิทกับเขามากขึ้น (เพราะการบ้านนี่แหละ 555+) บางทีเราก็คิดนะว่าที่เขามาคุยกับเราเนี่ยเพื่อลอกการบ้านอย่างเดียวหรือเปล่า (จนถึงตอนนี้เราก็ยังไม่แน่ใจ) เราโดนครูสุ่มให้นั่งข้างเขาและทำงานกับเขาบ่อยมากเลย (โชคช่วยสุดๆ) เราก็เริ่มชอบเขามากขึ้นเรื่อยๆ แชทกับเขาตลอดอ่ะ คือแบบเราทักก่อนบ่อยนะ แต่เขาก็ทักก่อนบ้าง (ส่วนมากเรื่องการบ้าน แต่บางทีก็ไม่ใช่) ก่อนจบปีการศึกษาเขามาเซ็นเสื้อให้เราด้วย (ตอนนั้นยังไม่ได้ลาออกนะ เซ็นเล่นเฉยๆ) เขาเซ็นให้เราว่า "ICU soon" (ไม่ใช่แช่งให้เข้าห้อง ICU เร็วๆนี้นะ 555) เขาบอกว่าย่อมาจาก I see you soon (เจอเธอเร็วๆนี้นะ) เขาบอกว่าเขาคิดเองเลยนะเนี่ย แล้วเขาก็ยิ้มแล้วก็หัวเราะแบบภูมิใจสุดๆอ่ะ น่ะ...น่ารัก -//-
ตอนนั้นคือตอนที่รู้สึกว่าชอบคนนี้แหละ คนนี้แหละใช่เลยอ่ะ เขาโรแมนติกเนอะ? (หรือเรามโณไปเองหว่าา -.-")

เราตัดสินใจถามเขาทางแชทว่า "ชอบใคร?" เขาก็แบบบอกมาก่อนดิว่าเธอชอบใคร เราไม่กล้าบอกความจริง ก็เลยบอกว่าชอบคนอื่น --" แล้วก็เริ่มถามเขาต่อ เขาก็ตอบกลับมาว่า (ขอแทนตัวเราเองว่า me และเขาว่า love นะ)

Me: บอกได้แล้วว่านายชอบใคร

Love: เราชอบสองคนอ่ะ คนนึงอยู่ห้องเรา อีกคนอยู่ห้องหนึ่ง

Me: บอกคนที่อยู่ห้องเรามา

Love: เธอไง

Me: ฉันรู้ว่าไม่ใช่ฉัน (ตอบแก้เขินค่ะ -//-)

Love: 55+ ล้อเล่นไม่ใช่เธอหรอก.. ไม่ใช่เธอแน่ๆ (หัวใจแตกสลายอ่ะ คิดว่าเขาพูดจริงซะอีก เล่นอย่างงี้ไม่ตลกนะ T^T)

Me: ฉันรู้ว่าไม่ใช่ฉันเว่ย! (เริ่มหยาบหน่อยๆละ พาลค่ะ)

Love: รู้ไรมั๊ย? ฉันชอบเธอแค่นิดหน่อย... นิดหน่อยมากๆ (มองในแง่ดีก็ยังชอบอ่ะนะ)

Me: รู้แล้วว่านายไม่ได้ชอบฉัน บอกมาเหอะว่าชอบใคร

Love: ชอบ P กับ V อ่ะ

โอ๊ย ตอนนั้นเป็นช่วงเวลาที่เจ็บปวดที่สุดเลยล่ะ คือ หญิงP คือเพื่อนสนิทเรา และหญิงV คือศัตรูอันดับหนึ่งของเรา แต่ก็พยายามทำใจอ่ะ หลังจากนั้นก็คุยกันตามปกติ แล้วก็ถึงวันปีใหม่เราเลยตัดสินใจบอกความจริงกับเขาไป คือถ้าบอกก็มีโอกาส 50 50 ใช่มะ? แต่ถ้าไม่บอกเลยโอกาสเป็น 0 นะ แอบกลัวเหมือนกันว่าเขาจะเลิกคบเรา แต่เขาก็เฉยๆอ่ะ ไม่ได้พูดอะไร

หลังจากนั้นก็ยังเหมือนเดิมนะ แต่คือหลายคนในห้องรู้แล้วว่าเราชอบเขา (พวกนั้นตามตื๊อ ตามถาม เราเลยยอมบอก) แล้วเพื่อนสนิทของเขาก็มาถามเราว่า "ชอบ love ใช่ป่ะ?" เราไม่อยากโกหกแล้วก็เลยบอกว่าใช่ แล้วเย็นวันนั้นเขาก็แชทมาทันทีเลย
Love: เธอบอกเพื่อนเราทำไมว่าชอบเรา

Me: เขามาตามตื๊อถามเราอ่ะ รำคาญเลยบอกไป (._.)

Love: ไม่เห็นต้องบอกเลย เซ็งเลย

หง่ะ เราไม่เข้าใจอ่ะ เราทำผิดหรอ? (._.)

หลายวันต่อมาเราแชทกับเขาอยู่ เขาส่งรูปมาให้เรา เป็นรูปสกรีนช็อตแชทของเขากับเพื่อน

Love's friend: กูว่า (ชื่อเรา) ชอบ-ว่ะ

แล้วกิอีกอัน

Love's friend: ทำไรอยู่วะ?

Love: แชทกับ (ชื่อเรา)

Love's friend: -ชอบ(ชื่อเรา)แล้วอ่ะดิ

ไม่เข้าใจว่าส่งมาทำไมอ่ะ? :\

แล้วก็วันวาเลนไทน์ เราซื้อดอกกุหลาบให้เขา เขียนการ์ดให้ด้วยว่า "โชคดีกับความรักนะ นายเจ๋งมาก" (เราไม่ได้ให้เขาโดยตรงนะ รร. เราบริการ delivery ดอกกุหลาบ 55 เราไม่ได้เขียนชื่อเราลงไปด้วยนะ แต่เขาคงรู้อ่ะ) เขาโยนการ์ดทิ้งขยะอ่ะ แล้วก็ทิ้งกุหลาบไว้ในลอคเกอร์ ตอนแรกเราก็ไม่รู้นะ แต่มีเพื่อนเราเอาการด์ที่เขาทิ้งขยะมาให้ (งงเหมือนกันว่ามันไปคุ้ยขยะทำไม -_-") เขาก็แชทมาบอกเราว่าไม่เอากุหลาบกลับบ้านเพราะกลัวแม่เห็น (นี่เหตุผลเรอะ? -_-^^) แต่ไม่พูดถึงเรื่องการ์ดอ่ะ T^T เราก็ไม่อยากถามอ่ะ ไม่อยากตกอยู่ในสถานการณ์กลืนไม่เข้าคายไม่ออกอ่ะ (._.)

หลังจากวันวาเลนไทน์ผ่านไป ในห้องเราก็เล่นเกมอ่ะ ใครแพ้ต้องไปกอดคนที่เพื่อนๆบอกให้ไปกอด ก็แบ่งกันเป็นสองกลุ่ม (แยกชายหญิง) แล้วเชื่อมะ เรากับเขาแพ้พร้อมกันเลยอ่ะ *O* เขาโดนเพื่อนในกลุ่มเขาสั่งให้มากอดเรา เราก็โดนเพื่อนในกลุ่มสั่งให้ไปกอดเขา ตอนแรกเราไม่รู้นะว่าเขาแพ้ด้วย เพื่อนคนอื่นๆก็ไม่รู้ พอรู้เท่านั้นแหละโดนล้อว่าพรมลิขิตไปเป็นชาติเลย TToTT แต่เขาไม่เข้ามากอดเราอ่ะ ทีผู้หญิงคนอื่นเขายังยอมกอดเลยนะ เราไม่รู้ว่าเขาทำสีหน้ายังไง เพราะเขาหันหลังอ่ะะ แล้วเพื่อนเราคนนึงก็ผลักเขาเข้ามาหาเรา (คือ she โหดอ่ะ) เขาก็เลยต้องกอดเราไว้ไม่งั้นเราก็คงล้ม แต่กอดแบบลวกๆ หลวมๆนะแล้วก็ปล่อยแบบแทบทันทีอ่ะ เราสังเกตมาหลายรอบละ เวลาเรียนการแสดงเขาจะแบบไม่ยอมเล่นบทพระเอกคู่กับเรา ไม่จับมือเรา ไม่ยอมแตะเนื้อต้องตัวเราเลยอ่ะ แต่กับผู้หญิงคนอื่นเขาเฉยๆนะ --" (เอ๊ะ มันยังไงกันแน่?)

เวลาคุยกันก็ยังปกติอยู่ แต่ถี่ขึ้น -.,- พอถึงช่วงปิดเทอมเราชวนเขาไปเที่ยวสยามด้วยกัน (ไปกันหลายคนนะคะ ไม่ใช่เดต แป่วววว) เขายอมไปด้วยนะ >< ไปเล่นไอซ์สเกตด้วยค่ะ แต่เราทำตัวน่าสมเพชอ่ะ -//- คือเขาไอซ์สเกตอยู่ข้างหลังเรา เราก็เลยประหม่าแล้วก็หกกะล้ม ท่าอย่างทุเรศเลยแหละ (._.) แต่เขาไม่เข้ามาช่วยเราอ่ะ มีพี่พนักงานเข้ามาช่วยแทน แถมเขายังทำหน้าแบบงงๆปนขำด้วยอ่ะแล้วก็ถามเราว่า "เฮ้ย ล้มง่ายๆอย่างนั้นเลยเหรอ ก่อนหน้านี้ก็เล่นได้ดีนี่" T//T อายอ่ะ แล้วหลังจากไปเที่ยวครั้งนั้น เพราะอะไรก็ไม่รู้ เขาคุยกับเราน้อยลงอ่ะ ไม่รู้เพราะอะไร ไม่ใช่ไม่คุยนะ แต่น้อยลง เราก็ไม่ได้บอกเขาอ่ะ ว่าเราจะไปอังกฤษแล้ว แต่เขาอาจจะรู้มั้ง? ไม่แน่ใจ

พอถึงวันสุดท้ายของปีการศึกษา วันสุดท้ายของเราที่ รร. เชื่อมั๊ย เขาไม่มารร.! เพื่อนคนอื่นๆเซ็นหนังสือ เซ็นเสื้อและอื่นๆให้เรา ดีใจนะที่เพื่อนจะคิดถึงเรา แต่เสียใจอ่ะว่าทำไมเขาถึงไม่มารร. T^T พอเลิกเรียน เราก็เลยแชทไปถามเขาว่าทำไมไม่มารร. รู้มั๊ยเขาตอบว่าไร... "ขี้เกียจ" เอิ่ม นั่นเหตุผลเรอะ?! -_-^^ แล้วเขาก็ไม่ได้บอกลา ไม่ติดต่อ ไม่คุย ไม่อะไรทั้งสิ้นอีกเลย ผ่านไปได้ปีหนึ่งเราก็แชททักไป คือแบบคิดถึงอ่ะ (._.) เราถามเขาว่า เป็นไงบ้าง เขาบอกว่า ก็ok แล้วก็ไม่ทักมาอีกเลย ถามคำตอบคำ เราเลยไม่กล้าทักไป คือบางทีเขาอาจจะรำคาญเราก็ได้ (._.) ToT

ขอโทษนะที่มันยาวมากกกก แต่เพื่อนๆคิดว่าเราควรทำยังไงดี แล้วคิดว่าเขารู้สึกยังไงกับเราอ่ะ? (._.) TToTT

ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ เพราะช่วงนี้เราเหม่อบ่อยมาก แบบไม่เป็นอันเรียนเลย คิดถึงเขาตลอดอ่ะแต่ไม่กล้าคุยด้วย แถมเราอยู่อังกฤษ เขาอยู่ไทย มันทรมานนะ ทำอะไรไม่ถูกเลย.... อยากตัดใจแต่ก็ยังรักเขาอ่ะค่ะ

คิดว่ามีเพื่อนๆหลายคนเคยแอบรักใครข้างเดียว หรืออาจจะยังรักอยู่ อยากรู้ว่าเพื่อนๆทำยังไงกันบ้าง เล่าประสบการณ์ให้ฟังก็ได้นะ เรารู้สึกว่าพอได้เล่าแล้วมันรู้สึกดีขึ้นค่ะ เหมือนเราไม่ได้เผชิญหน้ากับความเจ็บปวดคนเดียว