ขอขอบคุณ
คุณสมาชิกหมายเลข 972176
คุณบ้านสายไหม
คุณสมาชิกหมายเลข 1275605
คุณสมาชิกหมายเลข 1196735
คุณมาโซคิส
คุณturtle_cheesecake
และคุณ ฮ่า ซิบ ป่าย
สำหรับคะแนนโหวตและกิฟต์ค่ะ

และเพื่อความต่อเนื่องนะคะ  ท้ายบทที่ 11 ค่ะ

        “อ้อ  มานั่งจู๋จี๋กันอยู่มืดๆ ตรงนี้เอง ! ” เสียงพูดดังขึ้นข้างหลัง  ทำให้ทั้งสองที่กำลังคุยกันอย่างเพลิดเพลินสะดุ้งหันไปมอง

       “ทัด  กลับมาแล้วรึคะ”  ผู้เป็นภรรยาเอ่ยขึ้นแล้วลุกจากเก้าอี้เดินไปหาสามี ซึ่งอยู่ในอาการเมามายจนแทบจะยืนไม่ติด  อะไรก็ไม่ร้ายเท่าความหมายของประโยคที่เขาพูด

        “เห็นพราวบอกว่านายไปกินเหล้าที่หัวหิน” ฐานิสร์ลุกจากเก้าอี้ที่ริมระเบียงเข้ามาทักทายเช่นกัน

       “แล้วนี่มันกี่ทุ่มกี่ยามกันแล้ว  ทำไมยังไม่นอนอีกหึ พราว ! นั่งคุยกันอยู่ด้าย”  เขาไม่ตอบฐานิสร์แต่หันไปเอาเรื่องภรรยา นัยน์ตาขวาง

       พราวพรรณมองหน้าสามี  รู้สึกโกรธและอายกับคำพูดพาลหาเรื่องนั้น

       “ก็รอคุณยังไงคะ”

       “อย่ามาทำเป็นพูดดีไปหน่อยเลย  อยากอยู่กับไอ้โตก็บอกมาเถอะ  เอาซี้  ถ้ารักกันชอบกันก็จะยกให้”

       “ทัด !”

       “ทัด !”

       ทั้งสองอุทานออกมาพร้อมๆ กัน  หญิงสาวหน้าซีดแล้วกลับแดง