เราเคยฝันถึงหลวงปู่แหวน เมื่อ 4-5 ที่ผ่านมาแล้ว อยากแชร์ประสบการณ์
บางเรื่องที่ไม่เคยคิดว่าจะเป็นจริง ไม่เคยเชื่อเรื่องแบบนี้มาก่อน แต่เจอกับตัวถึงเชื่อคะ
เราบูชา รัก และเคารพ หลวงปู่แหวนมาตั้งแต่จำความได้ ห้อยเหรียญท่านติดคอตลอด
แต่ไม่เคยฝันถึงท่านเลย เคยมีเรื่องแปลก ๆ คือตอนเด็ก ๆ ด้วยความเป็นเด็ก ซนมาก
ก็เที่ยววิ่งลอดใต้ถุนบ้าน ก็มีลอดกางเกงบ้าง ผ้าถุงบ้าง เลยทำให้หลวงปู่หนี คืออยู่ ๆ
เหรียญก็หายไปจากคอเฉย ๆ เลยค่ะ (เหลือแต่สร้อย) ก็ร้องไห้ฟ้องแม่ใหญ่ว่าหลวงปู่หายไปแล้ว
เราก็เดินตามหา ก็ไม่เจอ ปรากฎว่าไปห้อยอยู่ที่คอของเพื่อนบ้าน(รุ่นราวคราวเดียวกัน)
ก็เลยไปขอคืนบอกว่านั่นพระเรา หญิงนั่นไม่ยอมคืนให้ เธอบอกว่าพระฉัน ฉันเก็บได้ก็เป็นของฉันซิ
เราเลยเดินคอตกกลับบ้าน เพราะไม่รู้จะไปแย่งคืนยังไง ไม่มีหลักฐานด้วยว่าเป็นของเรา
แล้วหลังจากนั้นไม่นาน เราก็ยังเศร้าไม่หาย เดินตามถนนอยู่ ก็เห็นอะไรแว๊บๆ ก้มลงหยิบมาดู
ดีใจแทบตาย เหรียญหลวงปู่แหวนนั่นเอง !! เราเลยรีบกลับบ้านบอกแม่ว่าได้หลวงปู่คืนแล้ว
จากนั้นก็ห้อยคอมาตลอด และพยายามไม่วิ่งลอดใต้ถุนหรือลอดผ้าถุงอีก (แม่บอกว่าหลวงปู่ท่านไม่ชอบ)
ทีนี้ตอนเรามาทำงานที่ชลบุรี แล้วต้องนั่งรถทัวร์กลับบ้านทุกปีช่วงสงกรานต์ มีอยู่ปีหนึ่ง(ประมาณ 5ปีก่อน)
ขากลับค่ะ เรานั่งรถคนเดียว แล้วสักพักก็มีผู้ชายคนหนึ่งมานั่งข้าง ๆ เราก็ไม่ได้คิดอะไร ก็โทรศัพท์คุยกับเพื่อน
คุยกับพ่อ ก่อนจะวางสายและเอนหลังพักผ่อน เพราะรถต้องวิ่งยาว จากเชียงราย-ชลบุรี
จากนั้นตกดึกค่ะ เราเอนหลังนอนหลับอยู่ดีๆ ก็ฝันว่า หลวงปู่มาหา หน้าตาท่านเรียบเฉย เราเห็นท่านก็ตกใจ
ทำอะไรไม่ถูก เลยรีบนั่งพับเพียบกับพื้น แล้วถามท่านว่า "หลวงปู่มาทำอะไรหรือเจ้าคะ" ท่านไม่ตอบ
แต่ท่านมองเรา แล้วทันใดนั้น ท่านก็เงื้อมือขึ้น ฟาดลงกะบาลเราอย่างแรง !!! อย่าถามเลยว่าเจ็บไหม
ขนาดในฝันนะ เรารู้สึกได้ว่ามือหลวงปู่หนักมาก แรงจนเราสะดุ้งตื่น คิดดูว่าตื่นมาแล้วยังมึน ๆ อยู่ แต่ก็สงสัย
ว่าหลวงปู่มาตบหัวหนูทำไม เมื่อคิดไปคิดมายังไม่ทันหายมึน เราก็ตั้งสติ ก็รู้สึกว่ามีมือหนึ่ง มันไม่ใช่มือเราแน่
มันล้วงมาลูบๆคลำๆมือเรา เราก็เลยระรึกได้ว่า เมื่อตอนค่ำมีผู้ชายมานั่งข้างๆนี่นา แล้วมือข้างนั้นเราก็ใส่แหวน
ทองด้วย เลยมีอยู่สองกรณีคือ 1. มันตั้งใจจะลวนลามลักหลับเรา 2. มันจะรูดแหวนที่นิ้วเรา
แต่อย่างไรก็ดี ถ้าเกิดเหตุการณ์ขึ้นทั้งสองอย่าง มันไม่ดีกับเราแน่ เมื่อคิดได้ดังนั้น เราก็ลุกพรวดขึ้นยืนเลยค่ะ
แล้วก็หันหน้าไปมองผู้ชายคนนั้น มันชักมือกลับ แล้วนอนขดตัวหลับต่ออย่างไม่รู้ไม่ชี้ !! เราไม่กล้าจะโวยวาย
หรือฟ้องแอร์บนรถค่ะ เพราะไม่มีหลักฐานอีกอย่างมันก็ชักมือกลับไปแล้วด้วย คนในรถก็งัวเงียขึ้นมามองเรากันใหญ่
จากนั้นเราก็เลยไม่หลับอีกเลย นั่งกอดอกลืมตาตลอดทาง ในใจก็นึกขอบคุณหลวงปู่เหลือประมาณ ยิ่งเป็นคน
หลับลึกอยู่ด้วย หลับแล้วไม่ตื่นง่าย ๆ ถ้าหลวงปู่ไม่ตบกะบาล ป่านนี้แหวนคงหลุดจากนิ้วไปแล้ว
นี่เป็นครั้งแรกและครั้งเดียวที่เราฝันถึงหลวงปู่ค่ะ ท่านมาช่วยเรา และหลังจากนั้นก็ไม่เคยฝันถึงท่านอีกเลย
และก็จะมีเรื่องแปลกอีกหน ตอนที่เราเริ่มฝึกปฏิบัติธรรม นั่งสมาธิเองเมื่อปลายปีที่แล้ว เราไปทำสมาธิผิดวิธี
เลยทำให้นอนชักกระตุกอย่างแรง (เหมือนผีเข้า) เราก็นึกถึงพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ แล้วก็ไม่หาย สุดท้าย
(อาจเพราะตอนนั้นศรัทธาต่อพระพุทธเจ้ายังไม่มาก) ก็ตั้งจิตนึกถึงหลวงปู่แหวนและเอาเหรียญท่านมากำไว้ในมือ
ก็ปรากฎว่า อาการชักมันค่อย ๆ ซาลง สักพักมันก็สงบลง ความเกร็งทั้งตัวก็หายไป เลยนอนหลับได้เป็นปกติ
เคยโทรบอกพ่อว่า ตอนนี้จะเลิกยึดเลิกถือกับวัตถุแล้ว จะยกเหรียญหลวงปู่ให้หลาน หรือไม่ก็ให้แม่เก็บไว้
พ่อก็เลยพูดเล่น ๆ ว่า "เออ แล้วถ้าหลวงปู่ท่านหนีจากที่นี่กลับไปอยู่กับแกอีกล่ะ ก็ถือว่าท่านไม่อยากมาแล้วกันเนอะ"
เราก็บอกพ่อว่า หลวงปู่ท่านคงเข้าใจเราแหละ เพราะหลังจากเหตุการณ์ชักอย่างแรงแล้ว เราก็ปฏิบัติธรรมด้วย
ความผาสุขดีไม่มีเหตุการณ์ร้ายแรงเกิดขึ้นอีกเลย
มีใครเคยฝันถึงพ่อแม่ครูอาจารย์บ้างคะ
บางเรื่องที่ไม่เคยคิดว่าจะเป็นจริง ไม่เคยเชื่อเรื่องแบบนี้มาก่อน แต่เจอกับตัวถึงเชื่อคะ
เราบูชา รัก และเคารพ หลวงปู่แหวนมาตั้งแต่จำความได้ ห้อยเหรียญท่านติดคอตลอด
แต่ไม่เคยฝันถึงท่านเลย เคยมีเรื่องแปลก ๆ คือตอนเด็ก ๆ ด้วยความเป็นเด็ก ซนมาก
ก็เที่ยววิ่งลอดใต้ถุนบ้าน ก็มีลอดกางเกงบ้าง ผ้าถุงบ้าง เลยทำให้หลวงปู่หนี คืออยู่ ๆ
เหรียญก็หายไปจากคอเฉย ๆ เลยค่ะ (เหลือแต่สร้อย) ก็ร้องไห้ฟ้องแม่ใหญ่ว่าหลวงปู่หายไปแล้ว
เราก็เดินตามหา ก็ไม่เจอ ปรากฎว่าไปห้อยอยู่ที่คอของเพื่อนบ้าน(รุ่นราวคราวเดียวกัน)
ก็เลยไปขอคืนบอกว่านั่นพระเรา หญิงนั่นไม่ยอมคืนให้ เธอบอกว่าพระฉัน ฉันเก็บได้ก็เป็นของฉันซิ
เราเลยเดินคอตกกลับบ้าน เพราะไม่รู้จะไปแย่งคืนยังไง ไม่มีหลักฐานด้วยว่าเป็นของเรา
แล้วหลังจากนั้นไม่นาน เราก็ยังเศร้าไม่หาย เดินตามถนนอยู่ ก็เห็นอะไรแว๊บๆ ก้มลงหยิบมาดู
ดีใจแทบตาย เหรียญหลวงปู่แหวนนั่นเอง !! เราเลยรีบกลับบ้านบอกแม่ว่าได้หลวงปู่คืนแล้ว
จากนั้นก็ห้อยคอมาตลอด และพยายามไม่วิ่งลอดใต้ถุนหรือลอดผ้าถุงอีก (แม่บอกว่าหลวงปู่ท่านไม่ชอบ)
ทีนี้ตอนเรามาทำงานที่ชลบุรี แล้วต้องนั่งรถทัวร์กลับบ้านทุกปีช่วงสงกรานต์ มีอยู่ปีหนึ่ง(ประมาณ 5ปีก่อน)
ขากลับค่ะ เรานั่งรถคนเดียว แล้วสักพักก็มีผู้ชายคนหนึ่งมานั่งข้าง ๆ เราก็ไม่ได้คิดอะไร ก็โทรศัพท์คุยกับเพื่อน
คุยกับพ่อ ก่อนจะวางสายและเอนหลังพักผ่อน เพราะรถต้องวิ่งยาว จากเชียงราย-ชลบุรี
จากนั้นตกดึกค่ะ เราเอนหลังนอนหลับอยู่ดีๆ ก็ฝันว่า หลวงปู่มาหา หน้าตาท่านเรียบเฉย เราเห็นท่านก็ตกใจ
ทำอะไรไม่ถูก เลยรีบนั่งพับเพียบกับพื้น แล้วถามท่านว่า "หลวงปู่มาทำอะไรหรือเจ้าคะ" ท่านไม่ตอบ
แต่ท่านมองเรา แล้วทันใดนั้น ท่านก็เงื้อมือขึ้น ฟาดลงกะบาลเราอย่างแรง !!! อย่าถามเลยว่าเจ็บไหม
ขนาดในฝันนะ เรารู้สึกได้ว่ามือหลวงปู่หนักมาก แรงจนเราสะดุ้งตื่น คิดดูว่าตื่นมาแล้วยังมึน ๆ อยู่ แต่ก็สงสัย
ว่าหลวงปู่มาตบหัวหนูทำไม เมื่อคิดไปคิดมายังไม่ทันหายมึน เราก็ตั้งสติ ก็รู้สึกว่ามีมือหนึ่ง มันไม่ใช่มือเราแน่
มันล้วงมาลูบๆคลำๆมือเรา เราก็เลยระรึกได้ว่า เมื่อตอนค่ำมีผู้ชายมานั่งข้างๆนี่นา แล้วมือข้างนั้นเราก็ใส่แหวน
ทองด้วย เลยมีอยู่สองกรณีคือ 1. มันตั้งใจจะลวนลามลักหลับเรา 2. มันจะรูดแหวนที่นิ้วเรา
แต่อย่างไรก็ดี ถ้าเกิดเหตุการณ์ขึ้นทั้งสองอย่าง มันไม่ดีกับเราแน่ เมื่อคิดได้ดังนั้น เราก็ลุกพรวดขึ้นยืนเลยค่ะ
แล้วก็หันหน้าไปมองผู้ชายคนนั้น มันชักมือกลับ แล้วนอนขดตัวหลับต่ออย่างไม่รู้ไม่ชี้ !! เราไม่กล้าจะโวยวาย
หรือฟ้องแอร์บนรถค่ะ เพราะไม่มีหลักฐานอีกอย่างมันก็ชักมือกลับไปแล้วด้วย คนในรถก็งัวเงียขึ้นมามองเรากันใหญ่
จากนั้นเราก็เลยไม่หลับอีกเลย นั่งกอดอกลืมตาตลอดทาง ในใจก็นึกขอบคุณหลวงปู่เหลือประมาณ ยิ่งเป็นคน
หลับลึกอยู่ด้วย หลับแล้วไม่ตื่นง่าย ๆ ถ้าหลวงปู่ไม่ตบกะบาล ป่านนี้แหวนคงหลุดจากนิ้วไปแล้ว
นี่เป็นครั้งแรกและครั้งเดียวที่เราฝันถึงหลวงปู่ค่ะ ท่านมาช่วยเรา และหลังจากนั้นก็ไม่เคยฝันถึงท่านอีกเลย
และก็จะมีเรื่องแปลกอีกหน ตอนที่เราเริ่มฝึกปฏิบัติธรรม นั่งสมาธิเองเมื่อปลายปีที่แล้ว เราไปทำสมาธิผิดวิธี
เลยทำให้นอนชักกระตุกอย่างแรง (เหมือนผีเข้า) เราก็นึกถึงพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ แล้วก็ไม่หาย สุดท้าย
(อาจเพราะตอนนั้นศรัทธาต่อพระพุทธเจ้ายังไม่มาก) ก็ตั้งจิตนึกถึงหลวงปู่แหวนและเอาเหรียญท่านมากำไว้ในมือ
ก็ปรากฎว่า อาการชักมันค่อย ๆ ซาลง สักพักมันก็สงบลง ความเกร็งทั้งตัวก็หายไป เลยนอนหลับได้เป็นปกติ
เคยโทรบอกพ่อว่า ตอนนี้จะเลิกยึดเลิกถือกับวัตถุแล้ว จะยกเหรียญหลวงปู่ให้หลาน หรือไม่ก็ให้แม่เก็บไว้
พ่อก็เลยพูดเล่น ๆ ว่า "เออ แล้วถ้าหลวงปู่ท่านหนีจากที่นี่กลับไปอยู่กับแกอีกล่ะ ก็ถือว่าท่านไม่อยากมาแล้วกันเนอะ"
เราก็บอกพ่อว่า หลวงปู่ท่านคงเข้าใจเราแหละ เพราะหลังจากเหตุการณ์ชักอย่างแรงแล้ว เราก็ปฏิบัติธรรมด้วย
ความผาสุขดีไม่มีเหตุการณ์ร้ายแรงเกิดขึ้นอีกเลย