12 กุมภาพันธ์ 2557
สืบเนื่องจาก
http://ppantip.com/topic/31684851
หลังจากที่เราเหยียบแผ่นดินอังกฤษ ต่อมสัญชาติญาณในการเอาตัวรอดของเราก็ทำงานเต็มประสิทธิภาพ เราไม่รู้ข้อมูลอะไรเลยเกี่ยวกับอังกฤษ มีเพื่อนน้องสาวได้ให้ คัมภีร์การใช้ชีวิตมา 1 เล่ม ชื่อหนังสือว่า "ใครๆ ก็ไปเที่ยวอังกฤษ" เราอ่านคร่าวๆ ตอนอยู่บนเครื่อง แต่ว่าก็ไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่นัก...
เราถึงที่นั่นประมาณ 7 โมงเช้า พอลงมาเรานั่งมึนอยู่ในสนามบินประมาณ 2 ชม ออกจากสนามบินประมาณ 9 โมง เพราะเราไม่รู้อะไรเลย
ตอนแรกนึกว่าที่นี่อากาศเบเบ แต่เอาเข้าจริง พอประตูด้านนอกแง้มออก โอ้ว !! พระเจ้าจอร์ช มันเย็นมาก... เย็นแบบ สะท้านทรวงในเลย เราต้องรีบวิ่งเข้าไปใส่ลองจอร์นและหาทุกอย่างที่ทำให้ร่างกายเราอุ่นได้ ผมเสียใจมากที่ก่อนมา ผมเอาเสื้อกันหนาวตัวใหญ่คืนแม่กับน้องสาวไป และบอกเค้าว่า "ไม่เป็นไรแม่ เดี๋ยวไปหาซื้อเอาที่โน้น" เพราะคิดว่ามันถูกจริง บอกตรงๆ ตอนนี้สะเทือนใจเป็นอย่างยิ่ง และนึกเสียดายที่ตัวเราไม่น่าเลย ที่คิดแบบนั้น
โชคดีพอหลังจากลงเครื่องมีเว็บไซด์ให้ลงทะเบียนใช้ Internet ได้ 45 นาที พอเราใช้เน็ตได้เราโทร Line กลับหาเพื่อนที่ไทยด่วนเลย ณ ขณะนี้ 9 โมงอังกฤษ แต่ดูนาฬิกาไทยเป็นเวลา 4 โมง เรายังสับสนอยู่ว่าเวลาประเทศเราช้ากว่าเค้าหรือเวลาประเทศเราเร็วกว่าเค้ากันแน่ เรารีบโทรถามรายละเอียดเพื่อนๆ ที่ไทย จับใจความได้ว่าให้ขึ้นรถไฟใต้ดินเข้าไปในเมือง และบอกว่าถ้าเราไปถึงที่นั่นให้เราหาซิมของ O2 ไม่ก็ Vodaphone เราพยายามจะหาซิมการ์ดมือถือ แต่ว่าก็หาไม่ได้เพราะอย่างที่บอกระดับภาษาเราเน่ามาก...
เราคิดกันง่ายมากตอนแรก ในใจก็นึกว่า "คงเหมือนประเทศเรา ก็คือไปขึ้นรถทัวร์ต่อไปโน่นนี่นั่นเพราะต้องการเซฟค่าใช้จ่าย เราถามคนที่นี่เค้าบอกว่าต้องไปซื้อ Oyster card เพื่อที่จะเติมเงินและใช้เพื่อขึ้นรถไฟ เติมเข้าไปเท่าไหร่ก็ตัดออกไปเท่าที่เราใช้ เราคงยังงงกับวิธีใช้...
เรามั่วถั่วของจริง เราเดินไปถามคนซี้ซั้วะ พอจับใจความได้ว่าต้องซื้อ Oyster Card แล้วเติมเงินนั่งเข้าไปในเมือง เราไม่รู้ว่าจะไปที่ไหนดี แต่คนที่นั่นบอกว่าถ้าเราจะไปที่ไหนให้ไปหาซื้อ Simcard ได้แถวๆ สถานที่เราจะลง เราไม่รู้ว่าจะไปที่ไหน เราเลยคิดว่าเราจะไปที่ Paddington หรือ Victoria ดี แต่ก็หาข้อสรุปไม่ได้ว่าจะไปที่ไหน มั่วไปมั่วมา เพื่อนผมตี๋น้อยบอกว่างั้นเอางี้ เราไปลงสถานีที่จะแยก Hammersmith ก่อน แต่จะไม่แตะบัตรออกไป เพราะกลัวเสียค่าตั๋ว (แอบงก) แต่พอเอาเข้าจริง เราลงสถานี Hammersmith ไปยืนอยู่ประมาณ 1 นาทีได้ เราต้องควักกระเป๋าเปิดแล้วหาอุปกรณ์กันหนาวเพิ่ม เพราะมันหนาวคอด คอด... ทุกส่วนของอวัยวะที่มีปลายหนาวหมดทุกส่วน ยกตัวอย่างปลายนิ้วปลายหู แข็งจนต้องเอาถุงมือออกมาใส่ ผมนึกเสียใจซ้ำแล้วซ้ำเล่าที่คืนเสื้อหนาวแม่ผมไป ตอนนี้ผมไม่ไหวแล้วต้องกระโดดขึ้นรถ ตี๋น้อยบอกว่าไปที่สถานี Victoria กันดีกว่า เพราะว่าที่นี่ Victoria คือท่ารถที่จะไปเมืองต่อไปได้ เราหาข้อสรุปกันไม่ได้ว่าจะพักที่นี่ จะไป Manchester หรือจะไป Cardiff เมืองหลวงของประเทศ Wales ดี ตอนนี้เราไม่รู้อะไรเลย...
พอออกจากรถไฟที่สถานี Victoria เราก็เดินมั่วเลย จนเราไปเจอเหมือนๆ กับสถานีรถไฟของเค้าที่จะแยกไปตามเมืองต่างๆ เราจะหาซื้อ Simcard เดินๆ ไปเดินๆ มาผมอยากจะ ชิ้งฉ่อง แต่ก็ไม่มีห้องน้ำ เพราะอ่านข้อมูลมาหน่อยๆ ว่าในอังกฤษหาห้องน้ำยาก ผมจำเป็นต้องแลกเงินเพื่อจะเข้าห้องน้ำในราคา 30 Pence เพราะไม่มีเหรียญ ผมเลยไปซื้อของกิน ราคาประมาณ 4 Pound เงิบเลยเพราะว่าค่าครองชีพที่นี่สูงกว่าประเทศไทย เราเดินกันเป็นลิง พร้อมกระเป๋าใบเท่าควายสองใบ ลากไปลากมาอยู่ในนั้น...
หลังจากนั้นเราไปหาซื้อ Simcard ของ Vonaphone ตามที่เพื่อนแนะนำมา หลังจากนั้นเราหาพิกัดโรงแรมใน Agoda และ Expedia และเรา Search ตำแหน่งที่ใกล้ที่สุด เราเดินมั่วตามพิกัดของ Google map บอกตรงๆ Agoda ,Expedia กับ Google map มีประโยชน์กับเรามากๆ
เดินไปเดินมา ถาม รร. มั่วๆ จนสุดท้ายก็ได้กลับมาพัก รร. ที่เราเข้าไปถาม เพราะเรา Search จาก Agoda เราเดินมั่วไปที่ท่ารถของที่นี่ Victoria Coach Station เราเก็บของวางในห้องพักและอาบน้ำ หนาวเหมือนสุนัขโดนน้ำร้อนสาดเลยครับ ห้องก็เล็กมากๆ เพราะว่าเป็น คล้ายๆ Center ของย่านนี้ หลังจากได้ที่พักตอนนี้ก็เป็นเวลาประมาณ 3-4 โมง หลังจากนั้นเราต้มมาม่าที่เตรียมกันมา Big pack เราจัดกันไปคนละห่อ 555 และหลังจากนั้นเราก็เดินกลับไปเช็ครอบรถอีกทีที่ท่ารถ พอกลับมาตี๋น้อยขอตัวเข้าไปทำธุระในห้อง ส่วนผมเดินเล่นออกไปหาเบียร์ที่นี่กิน
คนที่นี่ถ้าเคร่งกฏระเบียบนี่ก็เคร่งแบบมากๆ เคร่งจนบางทีอยากจะกระโดดถีบขาคู่แบบตัวลอยเลย แต่ก็นะ เพราะประเทศเค้าเป็นแบบนี้แหละ เลยเจริญได้ขนาดนี้ เราคงชินแบบชิวๆ ในไทยมากเกินไป
คืนนี้เราต้องขอตัวนอนกันก่อนไม่ไหวสำหรับวันนี้... พักเอาแรงสำหรับคืนแรกของ London
England (London) - Wales (Cardiff) - England (Manchester) - Scotland (Edinburgh) - England (London) 12 กุมภาพันธ์ 2557
สืบเนื่องจาก http://ppantip.com/topic/31684851
หลังจากที่เราเหยียบแผ่นดินอังกฤษ ต่อมสัญชาติญาณในการเอาตัวรอดของเราก็ทำงานเต็มประสิทธิภาพ เราไม่รู้ข้อมูลอะไรเลยเกี่ยวกับอังกฤษ มีเพื่อนน้องสาวได้ให้ คัมภีร์การใช้ชีวิตมา 1 เล่ม ชื่อหนังสือว่า "ใครๆ ก็ไปเที่ยวอังกฤษ" เราอ่านคร่าวๆ ตอนอยู่บนเครื่อง แต่ว่าก็ไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่นัก...
เราถึงที่นั่นประมาณ 7 โมงเช้า พอลงมาเรานั่งมึนอยู่ในสนามบินประมาณ 2 ชม ออกจากสนามบินประมาณ 9 โมง เพราะเราไม่รู้อะไรเลย
ตอนแรกนึกว่าที่นี่อากาศเบเบ แต่เอาเข้าจริง พอประตูด้านนอกแง้มออก โอ้ว !! พระเจ้าจอร์ช มันเย็นมาก... เย็นแบบ สะท้านทรวงในเลย เราต้องรีบวิ่งเข้าไปใส่ลองจอร์นและหาทุกอย่างที่ทำให้ร่างกายเราอุ่นได้ ผมเสียใจมากที่ก่อนมา ผมเอาเสื้อกันหนาวตัวใหญ่คืนแม่กับน้องสาวไป และบอกเค้าว่า "ไม่เป็นไรแม่ เดี๋ยวไปหาซื้อเอาที่โน้น" เพราะคิดว่ามันถูกจริง บอกตรงๆ ตอนนี้สะเทือนใจเป็นอย่างยิ่ง และนึกเสียดายที่ตัวเราไม่น่าเลย ที่คิดแบบนั้น
โชคดีพอหลังจากลงเครื่องมีเว็บไซด์ให้ลงทะเบียนใช้ Internet ได้ 45 นาที พอเราใช้เน็ตได้เราโทร Line กลับหาเพื่อนที่ไทยด่วนเลย ณ ขณะนี้ 9 โมงอังกฤษ แต่ดูนาฬิกาไทยเป็นเวลา 4 โมง เรายังสับสนอยู่ว่าเวลาประเทศเราช้ากว่าเค้าหรือเวลาประเทศเราเร็วกว่าเค้ากันแน่ เรารีบโทรถามรายละเอียดเพื่อนๆ ที่ไทย จับใจความได้ว่าให้ขึ้นรถไฟใต้ดินเข้าไปในเมือง และบอกว่าถ้าเราไปถึงที่นั่นให้เราหาซิมของ O2 ไม่ก็ Vodaphone เราพยายามจะหาซิมการ์ดมือถือ แต่ว่าก็หาไม่ได้เพราะอย่างที่บอกระดับภาษาเราเน่ามาก...
เราคิดกันง่ายมากตอนแรก ในใจก็นึกว่า "คงเหมือนประเทศเรา ก็คือไปขึ้นรถทัวร์ต่อไปโน่นนี่นั่นเพราะต้องการเซฟค่าใช้จ่าย เราถามคนที่นี่เค้าบอกว่าต้องไปซื้อ Oyster card เพื่อที่จะเติมเงินและใช้เพื่อขึ้นรถไฟ เติมเข้าไปเท่าไหร่ก็ตัดออกไปเท่าที่เราใช้ เราคงยังงงกับวิธีใช้...
เรามั่วถั่วของจริง เราเดินไปถามคนซี้ซั้วะ พอจับใจความได้ว่าต้องซื้อ Oyster Card แล้วเติมเงินนั่งเข้าไปในเมือง เราไม่รู้ว่าจะไปที่ไหนดี แต่คนที่นั่นบอกว่าถ้าเราจะไปที่ไหนให้ไปหาซื้อ Simcard ได้แถวๆ สถานที่เราจะลง เราไม่รู้ว่าจะไปที่ไหน เราเลยคิดว่าเราจะไปที่ Paddington หรือ Victoria ดี แต่ก็หาข้อสรุปไม่ได้ว่าจะไปที่ไหน มั่วไปมั่วมา เพื่อนผมตี๋น้อยบอกว่างั้นเอางี้ เราไปลงสถานีที่จะแยก Hammersmith ก่อน แต่จะไม่แตะบัตรออกไป เพราะกลัวเสียค่าตั๋ว (แอบงก) แต่พอเอาเข้าจริง เราลงสถานี Hammersmith ไปยืนอยู่ประมาณ 1 นาทีได้ เราต้องควักกระเป๋าเปิดแล้วหาอุปกรณ์กันหนาวเพิ่ม เพราะมันหนาวคอด คอด... ทุกส่วนของอวัยวะที่มีปลายหนาวหมดทุกส่วน ยกตัวอย่างปลายนิ้วปลายหู แข็งจนต้องเอาถุงมือออกมาใส่ ผมนึกเสียใจซ้ำแล้วซ้ำเล่าที่คืนเสื้อหนาวแม่ผมไป ตอนนี้ผมไม่ไหวแล้วต้องกระโดดขึ้นรถ ตี๋น้อยบอกว่าไปที่สถานี Victoria กันดีกว่า เพราะว่าที่นี่ Victoria คือท่ารถที่จะไปเมืองต่อไปได้ เราหาข้อสรุปกันไม่ได้ว่าจะพักที่นี่ จะไป Manchester หรือจะไป Cardiff เมืองหลวงของประเทศ Wales ดี ตอนนี้เราไม่รู้อะไรเลย...
พอออกจากรถไฟที่สถานี Victoria เราก็เดินมั่วเลย จนเราไปเจอเหมือนๆ กับสถานีรถไฟของเค้าที่จะแยกไปตามเมืองต่างๆ เราจะหาซื้อ Simcard เดินๆ ไปเดินๆ มาผมอยากจะ ชิ้งฉ่อง แต่ก็ไม่มีห้องน้ำ เพราะอ่านข้อมูลมาหน่อยๆ ว่าในอังกฤษหาห้องน้ำยาก ผมจำเป็นต้องแลกเงินเพื่อจะเข้าห้องน้ำในราคา 30 Pence เพราะไม่มีเหรียญ ผมเลยไปซื้อของกิน ราคาประมาณ 4 Pound เงิบเลยเพราะว่าค่าครองชีพที่นี่สูงกว่าประเทศไทย เราเดินกันเป็นลิง พร้อมกระเป๋าใบเท่าควายสองใบ ลากไปลากมาอยู่ในนั้น...
หลังจากนั้นเราไปหาซื้อ Simcard ของ Vonaphone ตามที่เพื่อนแนะนำมา หลังจากนั้นเราหาพิกัดโรงแรมใน Agoda และ Expedia และเรา Search ตำแหน่งที่ใกล้ที่สุด เราเดินมั่วตามพิกัดของ Google map บอกตรงๆ Agoda ,Expedia กับ Google map มีประโยชน์กับเรามากๆ
เดินไปเดินมา ถาม รร. มั่วๆ จนสุดท้ายก็ได้กลับมาพัก รร. ที่เราเข้าไปถาม เพราะเรา Search จาก Agoda เราเดินมั่วไปที่ท่ารถของที่นี่ Victoria Coach Station เราเก็บของวางในห้องพักและอาบน้ำ หนาวเหมือนสุนัขโดนน้ำร้อนสาดเลยครับ ห้องก็เล็กมากๆ เพราะว่าเป็น คล้ายๆ Center ของย่านนี้ หลังจากได้ที่พักตอนนี้ก็เป็นเวลาประมาณ 3-4 โมง หลังจากนั้นเราต้มมาม่าที่เตรียมกันมา Big pack เราจัดกันไปคนละห่อ 555 และหลังจากนั้นเราก็เดินกลับไปเช็ครอบรถอีกทีที่ท่ารถ พอกลับมาตี๋น้อยขอตัวเข้าไปทำธุระในห้อง ส่วนผมเดินเล่นออกไปหาเบียร์ที่นี่กิน
คนที่นี่ถ้าเคร่งกฏระเบียบนี่ก็เคร่งแบบมากๆ เคร่งจนบางทีอยากจะกระโดดถีบขาคู่แบบตัวลอยเลย แต่ก็นะ เพราะประเทศเค้าเป็นแบบนี้แหละ เลยเจริญได้ขนาดนี้ เราคงชินแบบชิวๆ ในไทยมากเกินไป
คืนนี้เราต้องขอตัวนอนกันก่อนไม่ไหวสำหรับวันนี้... พักเอาแรงสำหรับคืนแรกของ London