ผู้กำกับ:กัปป์ วรรณกูล
นักแสดง : ธวัช พรรัตนประเสริฐ, สิรินรัตน์ วิทยพูม, ภัทรพิสิษฐ์ สรรพสวัสดิโชติ, ภวัต สัมฤทธิ์
เรื่องย่อ
เรื่องราวของ เด็กมัธยม กลุ่มหนึ่งที่รักหนังสยองขวัญเป็นชีวิตจิตใจ โดยที่มี "โม" (เอิร์ธ ซักซี๊ด -- ธวัช พรรัตนประเสริฐ) ทำหน้าที่เป็นผู้กำกับ และเป็นผู้นำของเพื่อน ๆ ไปด้วยในเวลาเดียวกัน
แต่ด้วยความไม่เอาไหนของโมและเพื่อน ๆ จึงทำให้หนังที่พวกเขาสร้างไม่เคยเสร็จเป็นชิ้นเป็นอันเลยสักเรื่องเดียว กระทั่งวันหนึ่งเมื่อโมได้พบกับสาวลึกลับที่ดูน่าประหลาดซึ่งเพิ่งย้ายจาก โรงเรียนเดิมเข้ามาใหม่ ๆ หมาด ๆ อย่าง "ปราง" (นางเอกน้องใหม่ -- สิรินรัตน์ วิทยพูม) โมจึงบอกกับเพื่อน ๆ ถึงความต้องการให้ปรางมาทำหน้าที่เป็นนางเอกในหนังผีเรื่องใหม่ของเขาอีกด้วย
และแล้วเรื่องวุ่น ๆ ของกลุ่มคนทำหนังกาก ๆ และหญิงสาวท่าทางประหลาด ๆ ก็เริ่มขึ้น พร้อม ๆ กับความมิตรภาพและความรักแบบวัยเกรียนที่ค่อยๆงอกงามขึ้นอย่างชนิดที่พวกเขา นี่ไม่ทันได้รู้เนื้อรู้ตัว
เรื่องย่อจาก youtube
ความรู้สึกก่อนชม :
หนังอะไรก็ไม่รู้ ชื่อพิลึก หลุดมาจากยุคสะแด่วแห้วเหรอ ใครจะดู มันจะขายได้หรือนั่น โปสเตอร์... โอ้ เชยได้ใจ
เมื่อได้ดูตัวอย่าง :
หนังไรเนี่ย จะมีคนดูจริงเหรอ แต่เมื่อดูตัวอย่างรอบ 2 รอบ 3 เริ่มรู้สึกว่าหนังมีลักษณะพิเศษบางอย่าง มีเซ้นส์ว่ามันจะคัลท์ เหมือนหนังวัยรุ่นย้อนยุค มันต้องมีอะไรเซอร์ไพรซ์แน่ๆเลย
ความรู้สึกหลังชม :
อืม มันคัลท์จริงๆ บ้าๆบอๆ หลุดโลก การ์ตูนๆ สาระไม่มี แต่มันน่ารัก มีเสน่ห์ ซื่อๆ ใสๆ กวนๆ มุกตลกค่อนข้างแป๊กนะ ถ้าจะดูให้ขำ แต่มันแป๊กแบบน่ารักอ่ะ น่าเอ็นดู ชอบลูกเล่นด้านภาพแบบต่างๆที่ใส่เข้ามาในหนัง ชอบภาพที่คุมโทนออกมาสีพาสเทลๆลูกกวาดๆ ดูแล้วสบายตาดีและดูดีมีสไตล์ด้วยถ้าเทียบกับหนังค่ายเล็กๆเรื่องอื่น แม้หนังจะดูเหมือนไม่มีสาระอะไร ดูก๊องๆแก๊งๆ ปรี๊ดๆ แต่คิดว่าผู้กำกับเขาคุมทางหนังตัวเองได้ดี ไม่วอกแวก เข้าใจว่าหนังไม่ได้มีความทะเยอทะยานที่จะสร้างเนื้อหาสาระที่จริงจัง แค่ต้องการเป็นหนังดูเล่นๆเพลินๆเท่านั้น ทั้งๆที่เนื้อเรื่องมันเปิดโอกาสให้ทำได้ เช่น ความฝันในการทำหนัง มิตรภาพความรักระหว่างเพื่อน หรือ Puppy Love แต่หนังก็หยุดตัวเองที่หนังตลกวัยรุ่นเรื่องหนึ่งที่ใส่ประเด็นเหล่านี้มาเพียงบางเบาเท่านั้น นักแสดงวัยรุ่นทุกคนมีส่วนอย่างมากที่ทำให้หนังเรื่องนี้มีเสน่ห์ พระเอก " เอิร์ธ ธวัช พรรัตนประเสริฐ" แสดงได้ดี คาแรคเตอร์ชัดทั้งเรื่อง นางเอก "มุกโกะ สิรินรัตน์ วิทยพูม" น่ารักมาก ๆ เรื่องแรกเล่นได้ขนาดนี้ หนทางในวงการสดใสแน่นอน ส่วนน้องคนอื่นๆเล่นดีทุกคนเลย
แม้หนังเรื่องนี้จะไม่ได้สร้างเซอร์ไพรซ์อย่างที่อยากเห็น แต่ก็เป็นหนังแปลกๆที่คงจะไม่ลืม
ฉากที่ชอบมาก :
ฉากที่นางเอกบอกว่าพระเอกมีหลายอย่างที่เธอไม่มี ทั้งเพื่อนและความฝัน เป็นฉากเรียบๆง่ายๆ แต่กำกับได้ดีเป็นธรรมชาติ และสั่นสะเทือนอารมณ์ได้อย่างไม่ตั้งตัว
กลุ่มเป้าหมายของหนัง :
ก็งงๆนะว่ากลุ่มเป้าหมายของหนังเรื่องนี้คือกลุ่มไหนแน่ จะว่าเป็นวัยรุ่น ก็รู้สึกว่าวัยรุ่นยุคนี้คิดไปไกลกว่าความใสในหนังเรื่องนี้แล้ว หนังมีความเป็นเด็กมากกว่านั้น ถ้าคุณต้องการหนังที่เนื้อหาสาระจริงจัง ควรจะผ่านเรื่องนี้ไป เพราะดูแล้วอาจจะหงุดหงิดได้กับความหลุดโลก ไร้ตรรกะ แต่ถ้าอยากดูหนังเบาๆน่ารักๆแบบเด็กนักเรียน มีสไตล์แปลกๆการ์ตูนๆ ก็ไปดูกันได้
สรุป :
ส่วนตัวรู้สึกพอใจกับหนังเรื่องนี้ แม้ว่ามันจะไม่มีจุดพีคใดๆเลย แต่มันเป็นหนังที่น่ารัก และไม่เหมือนใคร มีรูปแบบที่โดดเด่น มันอาจจะเป็นหนังที่หลายคนมองผ่าน และไม่ใช่หนังระดับหวังรางวัล แต่ผู้เขียนอยากให้รางวัลพิเศษกับผู้กำกับเรื่องนี้ "รางวัลหนังเรื่องแรกที่น่ารัก" หวังว่าจะได้เห็นงานหนังเรื่องต่อไปของคุณอีก
ป.ล. หนังเรื่องนี้ดูเหมือนไม่มีอะไร แต่มันกลับมีความรู้สึกบางอย่างติดอยู่ในใจหลังดูจบ บอกไม่ถูกเหมือนกันว่าคืออะไร
จากใจคนดูวัยไม่รุ่นคนหนึ่ง ...
มา edit นิดหน่อย หลังจากผ่านไป 1 วัน บอกกับตัวเองได้ว่าเป็นหนังไทยที่ชอบที่สุดนับจากต้นปี 2557 เป็นต้นมา
(ตั้งแต่ต้นปีดูหนังไทยมาทั้งหมด 7 เรื่อง รวมเรื่องนี้ด้วย ) อยากให้กำลังใจผู้กำกับ ผู้สร้าง เห็นว่าเป็นบริษัทใหม่ ได้ไปเปิดดูสัมภาษณ์ แนวคิดน่าสนใจดี คือจะทำหนังแนวแปลกๆแบบต่างชาติ
[CR] แก๊งปรี๊ดจะ Read ใจเธอ : หนังวัยรุ่นหลงยุคหลุดโลกการ์ตูนที่ทำได้ดีในแนวทางของมัน
นักแสดง : ธวัช พรรัตนประเสริฐ, สิรินรัตน์ วิทยพูม, ภัทรพิสิษฐ์ สรรพสวัสดิโชติ, ภวัต สัมฤทธิ์
เรื่องย่อ
เรื่องราวของ เด็กมัธยม กลุ่มหนึ่งที่รักหนังสยองขวัญเป็นชีวิตจิตใจ โดยที่มี "โม" (เอิร์ธ ซักซี๊ด -- ธวัช พรรัตนประเสริฐ) ทำหน้าที่เป็นผู้กำกับ และเป็นผู้นำของเพื่อน ๆ ไปด้วยในเวลาเดียวกัน
แต่ด้วยความไม่เอาไหนของโมและเพื่อน ๆ จึงทำให้หนังที่พวกเขาสร้างไม่เคยเสร็จเป็นชิ้นเป็นอันเลยสักเรื่องเดียว กระทั่งวันหนึ่งเมื่อโมได้พบกับสาวลึกลับที่ดูน่าประหลาดซึ่งเพิ่งย้ายจาก โรงเรียนเดิมเข้ามาใหม่ ๆ หมาด ๆ อย่าง "ปราง" (นางเอกน้องใหม่ -- สิรินรัตน์ วิทยพูม) โมจึงบอกกับเพื่อน ๆ ถึงความต้องการให้ปรางมาทำหน้าที่เป็นนางเอกในหนังผีเรื่องใหม่ของเขาอีกด้วย
และแล้วเรื่องวุ่น ๆ ของกลุ่มคนทำหนังกาก ๆ และหญิงสาวท่าทางประหลาด ๆ ก็เริ่มขึ้น พร้อม ๆ กับความมิตรภาพและความรักแบบวัยเกรียนที่ค่อยๆงอกงามขึ้นอย่างชนิดที่พวกเขา นี่ไม่ทันได้รู้เนื้อรู้ตัว
เรื่องย่อจาก youtube
ความรู้สึกก่อนชม :
หนังอะไรก็ไม่รู้ ชื่อพิลึก หลุดมาจากยุคสะแด่วแห้วเหรอ ใครจะดู มันจะขายได้หรือนั่น โปสเตอร์... โอ้ เชยได้ใจ
เมื่อได้ดูตัวอย่าง :
หนังไรเนี่ย จะมีคนดูจริงเหรอ แต่เมื่อดูตัวอย่างรอบ 2 รอบ 3 เริ่มรู้สึกว่าหนังมีลักษณะพิเศษบางอย่าง มีเซ้นส์ว่ามันจะคัลท์ เหมือนหนังวัยรุ่นย้อนยุค มันต้องมีอะไรเซอร์ไพรซ์แน่ๆเลย
ความรู้สึกหลังชม :
อืม มันคัลท์จริงๆ บ้าๆบอๆ หลุดโลก การ์ตูนๆ สาระไม่มี แต่มันน่ารัก มีเสน่ห์ ซื่อๆ ใสๆ กวนๆ มุกตลกค่อนข้างแป๊กนะ ถ้าจะดูให้ขำ แต่มันแป๊กแบบน่ารักอ่ะ น่าเอ็นดู ชอบลูกเล่นด้านภาพแบบต่างๆที่ใส่เข้ามาในหนัง ชอบภาพที่คุมโทนออกมาสีพาสเทลๆลูกกวาดๆ ดูแล้วสบายตาดีและดูดีมีสไตล์ด้วยถ้าเทียบกับหนังค่ายเล็กๆเรื่องอื่น แม้หนังจะดูเหมือนไม่มีสาระอะไร ดูก๊องๆแก๊งๆ ปรี๊ดๆ แต่คิดว่าผู้กำกับเขาคุมทางหนังตัวเองได้ดี ไม่วอกแวก เข้าใจว่าหนังไม่ได้มีความทะเยอทะยานที่จะสร้างเนื้อหาสาระที่จริงจัง แค่ต้องการเป็นหนังดูเล่นๆเพลินๆเท่านั้น ทั้งๆที่เนื้อเรื่องมันเปิดโอกาสให้ทำได้ เช่น ความฝันในการทำหนัง มิตรภาพความรักระหว่างเพื่อน หรือ Puppy Love แต่หนังก็หยุดตัวเองที่หนังตลกวัยรุ่นเรื่องหนึ่งที่ใส่ประเด็นเหล่านี้มาเพียงบางเบาเท่านั้น นักแสดงวัยรุ่นทุกคนมีส่วนอย่างมากที่ทำให้หนังเรื่องนี้มีเสน่ห์ พระเอก " เอิร์ธ ธวัช พรรัตนประเสริฐ" แสดงได้ดี คาแรคเตอร์ชัดทั้งเรื่อง นางเอก "มุกโกะ สิรินรัตน์ วิทยพูม" น่ารักมาก ๆ เรื่องแรกเล่นได้ขนาดนี้ หนทางในวงการสดใสแน่นอน ส่วนน้องคนอื่นๆเล่นดีทุกคนเลย
แม้หนังเรื่องนี้จะไม่ได้สร้างเซอร์ไพรซ์อย่างที่อยากเห็น แต่ก็เป็นหนังแปลกๆที่คงจะไม่ลืม
ฉากที่ชอบมาก :
ฉากที่นางเอกบอกว่าพระเอกมีหลายอย่างที่เธอไม่มี ทั้งเพื่อนและความฝัน เป็นฉากเรียบๆง่ายๆ แต่กำกับได้ดีเป็นธรรมชาติ และสั่นสะเทือนอารมณ์ได้อย่างไม่ตั้งตัว
กลุ่มเป้าหมายของหนัง :
ก็งงๆนะว่ากลุ่มเป้าหมายของหนังเรื่องนี้คือกลุ่มไหนแน่ จะว่าเป็นวัยรุ่น ก็รู้สึกว่าวัยรุ่นยุคนี้คิดไปไกลกว่าความใสในหนังเรื่องนี้แล้ว หนังมีความเป็นเด็กมากกว่านั้น ถ้าคุณต้องการหนังที่เนื้อหาสาระจริงจัง ควรจะผ่านเรื่องนี้ไป เพราะดูแล้วอาจจะหงุดหงิดได้กับความหลุดโลก ไร้ตรรกะ แต่ถ้าอยากดูหนังเบาๆน่ารักๆแบบเด็กนักเรียน มีสไตล์แปลกๆการ์ตูนๆ ก็ไปดูกันได้
สรุป :
ส่วนตัวรู้สึกพอใจกับหนังเรื่องนี้ แม้ว่ามันจะไม่มีจุดพีคใดๆเลย แต่มันเป็นหนังที่น่ารัก และไม่เหมือนใคร มีรูปแบบที่โดดเด่น มันอาจจะเป็นหนังที่หลายคนมองผ่าน และไม่ใช่หนังระดับหวังรางวัล แต่ผู้เขียนอยากให้รางวัลพิเศษกับผู้กำกับเรื่องนี้ "รางวัลหนังเรื่องแรกที่น่ารัก" หวังว่าจะได้เห็นงานหนังเรื่องต่อไปของคุณอีก
ป.ล. หนังเรื่องนี้ดูเหมือนไม่มีอะไร แต่มันกลับมีความรู้สึกบางอย่างติดอยู่ในใจหลังดูจบ บอกไม่ถูกเหมือนกันว่าคืออะไร
จากใจคนดูวัยไม่รุ่นคนหนึ่ง ...
มา edit นิดหน่อย หลังจากผ่านไป 1 วัน บอกกับตัวเองได้ว่าเป็นหนังไทยที่ชอบที่สุดนับจากต้นปี 2557 เป็นต้นมา
(ตั้งแต่ต้นปีดูหนังไทยมาทั้งหมด 7 เรื่อง รวมเรื่องนี้ด้วย ) อยากให้กำลังใจผู้กำกับ ผู้สร้าง เห็นว่าเป็นบริษัทใหม่ ได้ไปเปิดดูสัมภาษณ์ แนวคิดน่าสนใจดี คือจะทำหนังแนวแปลกๆแบบต่างชาติ