ปัญหาคาราคาซังอย่างอื่นในไทย ทำไมเราไม่ประท้วงเรียกร้องแบบดุเดือดเช่นนี้บ้าง

กระทู้สนทนา
มีหลายเรื่องที่เป็นปัญหาถ่วงประเทศไทย มาตั้งแต่แทบจะจำความได้ ส่งผลกระทบต่อคนทั้งประเทศแทบจะโดยตรง

รถไฟไม่ปรับปรุง ขนส่งมวลชนบริการห่วยแตก แท็กซ่บริการห่วยแตกชอบยึดที่จอดรถเมล์จนรถติด พวกยึดขายของริมทางเท้า รวมถึงพวกการบริการที่ไม่เป็นธรรมของบริษัทสื่อสารทั้งหลาย พระนอกรีต เซ็นเซอร์บ้าๆบอๆ

ทำไมแบบนี้เราไปรวมตัวกันหน้าหน่วยงานหรือบริษัทที่เกี่ยวข้องแล้วประท้วงปักหลักจนถึงที่สุดไปเลย ปักหลักประท้วงหน้าการรถไฟเรียกร้องให้พัฒนาการบริการ ประท้วงหน้าพวกบริษัทสื่อสารทั้งหลายให้เลิกทำโปรโมชั่นหมกเม็ดหรือบริการหลังการขายให้คุ้มราคาหน่อย(อันนี้ต้องเพิ่มการประท้วงหน้า สคบ.ด้วย) ปักหลักประท้วงหน้าสำนักงานพุทธศาสนาให้จัดการพระนอกรีตอย่างเด็ดขาด ปักหลักประท้วงหน้ากระทรวงวัฒนธรรมให้เลิกเข้าไปแบนหรืเซ็นเซอร์นู่นนี่นั่นที่ไม่เป็นเรื่อง

นึกภาพเจา้ของอู่รถกับบบรรรดาคนขับและกระเป๋ารถเมล์สาย8ว่าจะเอ๋อกันขนาดไหน เมื่อเหล่ามวลมหาประชาชนของแท้ที่เอือมระอากับการบริการของรถเมล์สายนี้ แห่ไปปักหลักปิดอู่รถ เรีกยร้องให้มีการปรับปรุงบริการและไล่ พขร.ที่มีปัญหาออกแบบจริงจัง ไม่รับปาก ไม่เปิดอู่ให้รถออกวิ่ง ถ้ารับแล้วแต่สักพักปัญหามาอีก กลับไปประท้วงปิดอู่อีกซะ

เชื่อเลยถ้าประท้วงเรื่องพวกนี้ คนสนับสนุนเยอะ และมีวิธีที่จะทหใ้การประท้วงมีพลังโดยไม่เบียดเบียนถนนสาธารณะให้ชาวบ้านที่ต้องสัญจรเดือดร้อน และใช้วิธีการประท้วงแบบมีงานการไปทำก่อน เลิกงานแล้วค่อยกลับมา เท่านี้ก็ไม่เดือดร้อนการงานแล้ว เหมือนผู้หญิงคนหนึง่ที่เคยประท้วงทาง กทม. เรื่องออะไรสักอย่าง ด้วยการปักหลังใช้ชีวิตกินนอนมันหน้าสำนักงานผู้ว่าฯนั่นเลย (นานแล้วหล่ะ ลืมแล้วว่าเรื่งออะไรและผลเป็นยังไง)
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่