เสียงฝีเท้ากำลังเร่งรีบ ทำเอาเจ้าแมวเหมียวมองตาม มันจ้องมองเด็กหนุ่มกำลังวิ่งเหมือนกำลังมีนัดกับใครสักคน
เจ้าแมวเหมียววิ่งตามไปดู เด็กหนุ่มผมหยิกในมือถือหนังสือเล่มนึง พร้อมกับช๊อคโกแลตแท่งในกระเป๋าเสื้อโผล่ออกมา
ครั้นแล้วก็ถึงที่หมายเด็กหนุ่มหยุดวิ่งเปลี่ยนเป็นเดิน ตรงหน้ามีเด็กสาวคนนึงในชุดคลุมกระโปรงยาวสีชมพู
เด็กสาวกำลังยืนรอชายหนุ่มอยู่นั่นเอง
"ขอโทษที่ให้รอนะ"
เด็กหนุ่มเอ่ย
"ไม่เป็นไรจ๊ะ"
เด็กสาวตอบรับ
"ผมซื้อหนังสือเล่มนึงมาให้คุณ เดี๋ยวเย็นนี้ผมจะอ่านให้ฟังนะ"
"จ๊ะ"
แล้วทั้งคู่ก็เดินจับมือกันไปที่ร้านอาหารที่อยู่ไม่ไกลนัก
เจ้าแมวเหมียวก็ได้มองทั้งคู่ก่อนที่มันจะวิ่งไปนั่งบนขอบหน้าต่างของร้านอาหาร
เด็กหนุ่มพาเด็กสาวไปที่โต๊ะอาหาร และเลื่อนเก้าอี้ให้เด็กสาวนั่ง
พนักงานร้านเดินเข้ามาพร้อมกับวางแก้วน้ำและรินน้ำให้
"น้ำสตรอเบอร์รี่"
เด็กสาวพูดขึ้น และพนักงานยิ้มตอบ
"อาหารวันนี้ขอเหมือนทุกๆวันนะครับ"
เด็กหนุ่มบอกกับพนักงาน
"ข้าวผัดเยลลี่รสแอปเปิ้ลราดซอสแตงโมของคุณผู้ชายกับข้าวไข่เจียวสตรอเบอร์รี่ลิ้นจี่ของคุณผู้หญิง"
พนักงานทวนรายการอาหารที่เด็กหนุ่มและเด็กสาวสั่งทานทุกวันก่อนจะจดลงบนสมุดโน๊ต
"รับอะไรเพิ่มอีกมั้ยครับ"
พนักงานเอ่ยถาม
เด็กหนุ่มจับมือเด็กสาวก่อนจะถามว่า
"รับอะไรเพิ่มอีกมั้ย"
"ไม่จ๊ะ"
เด็กสาวยิ้มตอบ
หลังจากนั้นพนักงานเดินไปที่ครัวซึ่งมีคุณป้าคอยรับรายการอาหารอยู่
เสียงทำอาหารและกลิ่นหอมอ่อนของผลไม้ที่ใช้ปรุงอาหารลอยออกมา
เจ้าแมวเหมียวแลบลิ้นเลียอากาศเพราะกลิ่นหอมและมองทั้งคู่นั่งคุยกัน
"ที่ทำงานเป็นไงบ้างจ๊ะ"
"ก็เรื่อยๆ แต่ช่วงนี้งานเริ่มเสร็จหมดแล้ว ไว้วันหยุดเราไปเที่ยวกันนะ"
ทั้งสองคนนั่งคุยกันสักพักพนักงานก็นำอาหารมาเสริฟ เจ้าแมวเหมียวเห็นจานอาหารที่อยู่หน้ทั้งสองคนแล้วก็ทำตาโต
เพราะข้าวผัดเยลลี่รสแอปเปิ้ลราดซอสแตงโมกับข้าวไข่เจียวสตรอเบอร์รี่ลิ้นจี่ น่ากินมากๆ
ข้าวผัดสีส้มมีชิ้นของเยลลี่สีต่างๆกระจายอยู่ทั่วจานราดด้วยซอสแตงโมสีแดงที่มีเนื้อแตงโมอยู่
ส่วนข้าวไข่เจียวสตรอเบอร์รี่ลิ้นจี่ก็ดูน่ารับประทานสตรอเบอร์รี่กับลิ้นจี่กองโตทับไข่เจียวอยู่
เด็กหนุ่มนั่งทานอาหารและมองดูเด็กสาวไปด้วย เจ้าแมวเหมียวสังเกตเห็นดวงตาของเด็กหนุ่มมีน้ำตาคลอ
มันนั่งมองอยู่แบบนั้นจนสังเกตเห็นว่าเด็กสาวไม่ได้ลืมตาเลยตั้งแต่มาที่ร้าน
แท้จริงแล้วเธอตาบอดนั่นเอง เธอประสบอุบัติเหตุตอนเด็กๆทำให้เธอตาบอดทั้งสองข้าง
เธออาศัยอยู่กับครอบครัวเธอ พ่อ แม่ ปู่ ย่า ตา ยาย พี่สาวและน้องชาย
ทุกๆคนรักเธอดูแลเธอมาตลอดจนได้มาพบกับเด็กหนุ่ม เธอไม่รู้ว่าเธอกับเด็กหนุ่มเจอกันตอนไหนแล้วเขามารักเธอตอนไหน
มารู้ตัวก็ตอนที่เด็กหนุ่มมาบอกรักเธอและคอยดูแลเธอนับตั้งแต่นั้นมา
เธอยินดีและดีใจที่ได้พบกับเด็กหนุ่ม คนรักของเธอ
ทั้งคู่ทานอาหารเสร็จแล้ว เด็กหนุ่มเดินไปจ่ายเงินที่โต๊ะหน้าร้าน
ก่อนจะจูงมือพาเด็กสาวเดินออกจากร้านกลับบ้านของทั้งคู่
เจ้าแมวเหมียวเดินตามไปจนถึงบ้านของทั้งสองคน
มันแอบมองเข้าไปในบ้านผ่านหน้าต่างบานเล็กๆ ก็เห็นชุดเจ้าบ่าว เจ้าสาวแขวนอยู่
ทั้งสองคนกำลังจะแต่งงานกัน
เจ้าแมวเหมียวยินดีกับทั้งสองในใจก่อนที่มันจะเดินจากไปเพราะเวลาใกล้ค่ำแล้ว
....................
....................
เด็กหนุ่มกับเด็กสาวกำลังจะเข้านอนทั้งคู่กล่าวราตรีสวัสดิ์ให้กัน
"ผมรักคุณนะ และจะรักตลอดไป"
เด็กหนุ่มเอ่ยกับเด็กสาวก่อนที่จะหลับไป
เวลาผ่านไปไม่นานทั้งสองคนก็แต่งงานกัน
เจ้าแมวเหมียวมองทั้งคู่ในชุดเจ้าบ่าวเจ้าสาว ผู้คนมาร่วมยินดี โปรยกลีบดอกไม้
งานเลี้ยงรื่นเริง และจะรักกันตลอดไป
เด็กหนุ่มเป็นฝ่ายออกไปทำงานนอกบ้าน ส่วนเด็กสาวทำงานอยู่ที่บ้านแม้เธอจะตาบอดแต่เธอก็สามารถทำงานบ้านได้และดูแลทุกอย่างภายในบ้านได้
พอเลิกงานเด็กหนุ่มจะกลับมาบ้านตรงเวลาเสมอ และจะพาเด็กสาวไปทานร้านอาหารที่พวกเขาชอบไปทานกัน
เวลาผ่านไป ทั้งคู่มีลูกด้วยกัน เด็กสาวอยากเลี้ยงลูกด้วยตัวเอง แต่เด็กหนุ่มกลัวว่าจะเด็กสาวจะเหนื่อยเกินไป
เขาจึงหาพี่เลี้ยงเด็กมาช่วยเด็กสาว
"มานี่มาเด็กน้อย"
พี่เลี้ยงเด็กเล่นกับลูกของเธอเสียงหัวเราะของเด็กทารกลูกของเธอทำให้เธอหยุดทำงานบ้าน
ในใจเธออยากเลี้ยงลูกเองมากกว่า เธออยากเห็นหน้าลูกมากๆ อยากเห็นหน้าคนที่เธอรัก
เธออยากมองเห็นดวงดาว พระจันทร์ ดอกไม้ ท้องฟ้า ท้องทะเล และอีกหลายๆอย่างอีกครั้ง
แต่ทุกวันนี้เธอก็มีความสุขดีอยู่แล้ว เธอมองในแง่ดี
เด็กหนุ่มเลิกงานกลับถึงบ้านตรงเวลา เด็กสาวดีใจมากและวิ่งเข้าไปกอด
ซึ่งเด็กหนุ่มเองก็กอดตอบ เด็กสาวคิดในใจ แค่นี้แหละก็มีความสุขแล้ว
วันเวลาผ่านไป
วันนึงในขณะที่เด็กสาวกำลังทำงานบ้านก็ได้ยินชาวบ้านคุยกันเรื่อง ศาลเจ้าดาวตกที่ถ้าใครไปขอพรที่ศาลเจ้าจะทำให้คำขอกลายเป็นจริงได้
เด็กสาวหัวเราะเบาๆ คิดว่าคงเป็นเรื่องไร้สาระ แต่ในใจเธอก็อยากจะลองดูสักครั้ง
เมื่อเธอทำงานบ้านเสร็จแล้วเธอจึงฝากพี่เลี้ยงเด็กดูแลลูกและบ้าน
จากนั้นก็ขอให้เพื่อนบ้านช่วยพาไปส่งที่ศาลเจ้าดาวตก เพื่อเธอจะได้ไปขอพรจากศาลเจ้าบ้าง
เมื่อไปถึงศาลเจ้า เด็กสาวก็นั่งลงคุกเข่า
"เจ้ามาที่นี่ทำไมรึสาวน้อย"
เสียงหนึ่งดังขึ้น
"ฉันมาขอพรค่ะ"
"เจ้าจะมาขอพรอะไร"
"ฉันขอพรให้มองเห็นอีกครั้งด้วยเถอะค่ะ "
"เจ้าเป็นแบบนี้ไม่มีความสุขรึ"
"มีความสุขค่ะ แต่ฉันอยากเห็นหน้าลูก หน้าคนที่ฉันรักค่ะ"
เจ้าแมวเหมียวนั่งมองเด็กสาวขอพรอยู่ใกล้ๆ มันไม่ได้เจอเด็กหนุ่มและเด็กสาวทั้งสองนานมากแล้วหลังจากที่ทั้งคู่แต่งงานกัน
มันจึงเดินไปหาเด็กสาวที่กำลังนั่งคุกเข่าอยู่ และเลียที่ตาของเด็กสาว
และแล้วเธอก็กลับมามองเห็นอีกครั้ง
เจ้าแมวเหมียวกลับไปนั่งมองเด็กสาวที่เดิม
"ขอบคุณมากค่ะ ที่รับคำขอของฉัน"
แม้เด็กสาวจะตกใจมากที่เธอกลับมามองเห็นอีกครั้ง แต่เธอก็ดีใจมากจนน้ำตาไหลไม่หยุด
เธอวิ่งกลับบ้านด้วยน้ำตาแห่งความสุข
เธอกลับมาถึงบ้านพอดีกับที่เด็กหนุ่ม คนรักของเธอ สามีของเธอกลับมา
"ไปไหนมาเหรอ"
เด็กหนุ่มไม่ทันพูดจบ เด็กสาวก็เข้ามากอด
"เธอต้องไม่เชื่อแน่"
เธอพูดพร้อมกับมองหน้าคนรักของเธอ
เด็กหนุ่มเห็นเด็กสาวยิ้ม เป็นรอยยิ้มของคนที่มีความสุขมากๆ
"ฉันมองเห็นแล้ว"
"อะไรนะ"
เด็กหนุ่มทำหน้าตกใจ
"ฉันมองเห็นแล้ว เธอไม่ดีใจเหรอ"
เด็กหนุ่มนิ่งไปสักพัก เขาอึ้งมากจนพูดอะไรไม่ออก
ในขณะนั้นเองก็มีผู้ชาย 6 คนเดินมาที่ทั้งสองคน
"เพื่อนของคุณมาที่บ้านเหรอคะ"
เด็กสาวถามชายหนุ่ม
"เอ่อ....."
เด็กหนุ่มตอบด้วยอาการสั่นจนเด็กสาวเริ่มรู้สึกผิดปกติ
"เป็นอะไร บอกฉันมานะ"
น้ำตาของเด็กสาวเริ่มไหลอีกครั้ง มือของเธอจับไหล่ของเด็กหนุ่มและเขย่าเบาๆ
"เป็นอะไร บอกฉันมานะ เป็นอะไร"
น้ำตาของเธอไหลออกมาเรื่อยๆ รอยยิ้มที่มีความสุขเริ่มจางหายไป
"ผม.....ผมขอโทษ"
เด็กหนุ่มน้ำตาเริ่มไหล
"ผมจำเป็น ผมต้องใช้เงิน ผมไม่มีเงินจ่ายพวกนั้น"
"ไม่นะ"
สิ่งที่เด็กสาวกำลังคิดอยู่ทำให้น้ำตาของเธอไหลมากกว่าเก่า
เด็กสาวเริ่มไม่อยากคิดว่า คนที่เธอรักจะทำกับเธอได้
"ตั้งแต่เมื่อไหร่"
เด็กสาวถาม
"หลังจากที่เราแต่งงานกันได้ไม่นาน ผมติดการพนัน ผมหมดตัว ผมต้องใช้หนี้"
"มากแค่ไหนคะ"
"หนี้ตลอดชีวิต"
คำตอบของเด็กหนุ่มทำให้เธอเหมือนจมอยู่ในความมืดอีกครั้ง
"ถ้างั้นทุกครั้งที่เรา...... ทุกครั้งเลยเหรอ"
เธอพูดไปร้องไห้ไป
"ไม่ใช่เธอเหรอ"
เธอถาม
"อืม....ไม่ใช่"
"ลูกล่ะ ถ้างั้นลูก..."
เธอผละจากเด็กหนุ่มวิ่งผ่านกลุ่มผู้ชายที่ยืนฟังทั้งคู่อยู่ไปหาลูกของเธอ
เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นลูกของเธอ เป็นเด็กน้อยผิวดำทั้งที่เธอกับคนรักของเธอผิวขาว
และสองคนในชาย 6 คนเป็นคนผิวดำ
เธอเข้าไปกอดลูกของเธอ ร้องไห้ออกมา น้ำตาไหลออกมาไม่หยุด
เจ้าแมวเหมียวกำลังแอบมองที่หน้าต่าง มันร้องไห้กับสิ่งที่เกิดขึ้น
มันไม่มีพลังพอที่จะทำให้คนรักกันได้หรือทำร้ายใครได้
มันจึงเดินไปหาเด็กสาวอีกครั้ง
"ฉันไม่อยากมองเห็นอีกแล้ว ฉันอยากกลับไปมีความสุขในความมืดมิดเหมือนเดิม"
เด็กสาวบอกกับเจ้าแมวเหมียว
เจ้าแมวเหมียวเลียแก้มเด็กสาวเบาๆ
........................................
เสียงฝีเท้ากำลังเร่งรีบ ทำเอาเจ้าแมวเหมียวมองตาม มันจ้องมองเด็กหนุ่มกำลังวิ่งเหมือนกำลังมีนัดกับใครสักคน
เจ้าแมวเหมียววิ่งตามไปดู เด็กหนุ่มผมหยิกในมือถือหนังสือเล่มนึง พร้อมกับช๊อคโกแลตแท่งในกระเป๋าเสื้อโผล่ออกมา
ครั้นแล้วก็ถึงที่หมายเด็กหนุ่มหยุดวิ่งเปลี่ยนเป็นเดิน ตรงหน้ามีเด็กสาวคนนึงในชุดคลุมกระโปรงยาวสีชมพู
เด็กสาวกำลังยืนรอชายหนุ่มอยู่นั่นเอง
"ขอโทษที่ให้รอนะ"
เด็กหนุ่มเอ่ย
"ไม่เป็นไรจ๊ะ"
เด็กสาวตอบรับ
"ผมซื้อหนังสือเล่มนึงมาให้คุณ เดี๋ยวเย็นนี้ผมจะอ่านให้ฟังนะ"
เด็กหนุ่มพูดขึ้น
"ไม่เป็นไรจ๊ะ เดี๋ยวฉันอ่านให้คุณฟังดีกว่า"
แล้วทั้งคู่ก็เดินจับมือกันไปที่ร้านอาหารที่อยู่ไม่ไกลนัก
เจ้าแมวเหมียวมองทั้งคู่
มันให้พรกับหญิงสาวเพิ่อเริ่มต้นใหม่ ลบความทรงจำเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นพร้อมมอบดวงตาให้เด็กสาว เพื่อเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง
-------------------------------------------------------- จบ ------------------------------------------------------------------------
ขอบคุณที่ติดตามอ่านนะครับ
นั่งคิดสดๆแล้วพิมพ์ตามเลยครับ ที่จริงอยากให้เป็นนิทานมากกว่าครับ แต่เหมือนเรื่องสั้นเลย
เดี๋ยวเรื่องหน้าจะลองวาดเป็นนิยายภาพดูบ้างครับ
ฝากเพจด้วยนะครับ
https://www.facebook.com/pages/%E0%B8%AA%E0%B8%B9%E0%B9%88%E0%B9%82%E0%B8%A5%E0%B8%81%E0%B9%81%E0%B8%AB%E0%B9%88%E0%B8%87%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%9C%E0%B8%88%E0%B8%8D%E0%B8%A0%E0%B8%B1%E0%B8%A2%E0%B8%AD%E0%B8%B5%E0%B8%81%E0%B8%84%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B9%89%E0%B8%87/622564381150437?ref=hl
อาจจะยังไม่มีไรมากครับ จะเป็นเพจเกี่ยวกับนิยายภาพ นิทาน การ์ตูนครับ กำลังปั่น วาดอยู่ครับ ขอบคุณครับ
นิทานเรื่อง ความรักมองไม่เห็นด้วยตาเปล่า
เจ้าแมวเหมียววิ่งตามไปดู เด็กหนุ่มผมหยิกในมือถือหนังสือเล่มนึง พร้อมกับช๊อคโกแลตแท่งในกระเป๋าเสื้อโผล่ออกมา
ครั้นแล้วก็ถึงที่หมายเด็กหนุ่มหยุดวิ่งเปลี่ยนเป็นเดิน ตรงหน้ามีเด็กสาวคนนึงในชุดคลุมกระโปรงยาวสีชมพู
เด็กสาวกำลังยืนรอชายหนุ่มอยู่นั่นเอง
"ขอโทษที่ให้รอนะ"
เด็กหนุ่มเอ่ย
"ไม่เป็นไรจ๊ะ"
เด็กสาวตอบรับ
"ผมซื้อหนังสือเล่มนึงมาให้คุณ เดี๋ยวเย็นนี้ผมจะอ่านให้ฟังนะ"
"จ๊ะ"
แล้วทั้งคู่ก็เดินจับมือกันไปที่ร้านอาหารที่อยู่ไม่ไกลนัก
เจ้าแมวเหมียวก็ได้มองทั้งคู่ก่อนที่มันจะวิ่งไปนั่งบนขอบหน้าต่างของร้านอาหาร
เด็กหนุ่มพาเด็กสาวไปที่โต๊ะอาหาร และเลื่อนเก้าอี้ให้เด็กสาวนั่ง
พนักงานร้านเดินเข้ามาพร้อมกับวางแก้วน้ำและรินน้ำให้
"น้ำสตรอเบอร์รี่"
เด็กสาวพูดขึ้น และพนักงานยิ้มตอบ
"อาหารวันนี้ขอเหมือนทุกๆวันนะครับ"
เด็กหนุ่มบอกกับพนักงาน
"ข้าวผัดเยลลี่รสแอปเปิ้ลราดซอสแตงโมของคุณผู้ชายกับข้าวไข่เจียวสตรอเบอร์รี่ลิ้นจี่ของคุณผู้หญิง"
พนักงานทวนรายการอาหารที่เด็กหนุ่มและเด็กสาวสั่งทานทุกวันก่อนจะจดลงบนสมุดโน๊ต
"รับอะไรเพิ่มอีกมั้ยครับ"
พนักงานเอ่ยถาม
เด็กหนุ่มจับมือเด็กสาวก่อนจะถามว่า
"รับอะไรเพิ่มอีกมั้ย"
"ไม่จ๊ะ"
เด็กสาวยิ้มตอบ
หลังจากนั้นพนักงานเดินไปที่ครัวซึ่งมีคุณป้าคอยรับรายการอาหารอยู่
เสียงทำอาหารและกลิ่นหอมอ่อนของผลไม้ที่ใช้ปรุงอาหารลอยออกมา
เจ้าแมวเหมียวแลบลิ้นเลียอากาศเพราะกลิ่นหอมและมองทั้งคู่นั่งคุยกัน
"ที่ทำงานเป็นไงบ้างจ๊ะ"
"ก็เรื่อยๆ แต่ช่วงนี้งานเริ่มเสร็จหมดแล้ว ไว้วันหยุดเราไปเที่ยวกันนะ"
ทั้งสองคนนั่งคุยกันสักพักพนักงานก็นำอาหารมาเสริฟ เจ้าแมวเหมียวเห็นจานอาหารที่อยู่หน้ทั้งสองคนแล้วก็ทำตาโต
เพราะข้าวผัดเยลลี่รสแอปเปิ้ลราดซอสแตงโมกับข้าวไข่เจียวสตรอเบอร์รี่ลิ้นจี่ น่ากินมากๆ
ข้าวผัดสีส้มมีชิ้นของเยลลี่สีต่างๆกระจายอยู่ทั่วจานราดด้วยซอสแตงโมสีแดงที่มีเนื้อแตงโมอยู่
ส่วนข้าวไข่เจียวสตรอเบอร์รี่ลิ้นจี่ก็ดูน่ารับประทานสตรอเบอร์รี่กับลิ้นจี่กองโตทับไข่เจียวอยู่
เด็กหนุ่มนั่งทานอาหารและมองดูเด็กสาวไปด้วย เจ้าแมวเหมียวสังเกตเห็นดวงตาของเด็กหนุ่มมีน้ำตาคลอ
มันนั่งมองอยู่แบบนั้นจนสังเกตเห็นว่าเด็กสาวไม่ได้ลืมตาเลยตั้งแต่มาที่ร้าน
แท้จริงแล้วเธอตาบอดนั่นเอง เธอประสบอุบัติเหตุตอนเด็กๆทำให้เธอตาบอดทั้งสองข้าง
เธออาศัยอยู่กับครอบครัวเธอ พ่อ แม่ ปู่ ย่า ตา ยาย พี่สาวและน้องชาย
ทุกๆคนรักเธอดูแลเธอมาตลอดจนได้มาพบกับเด็กหนุ่ม เธอไม่รู้ว่าเธอกับเด็กหนุ่มเจอกันตอนไหนแล้วเขามารักเธอตอนไหน
มารู้ตัวก็ตอนที่เด็กหนุ่มมาบอกรักเธอและคอยดูแลเธอนับตั้งแต่นั้นมา
เธอยินดีและดีใจที่ได้พบกับเด็กหนุ่ม คนรักของเธอ
ทั้งคู่ทานอาหารเสร็จแล้ว เด็กหนุ่มเดินไปจ่ายเงินที่โต๊ะหน้าร้าน
ก่อนจะจูงมือพาเด็กสาวเดินออกจากร้านกลับบ้านของทั้งคู่
เจ้าแมวเหมียวเดินตามไปจนถึงบ้านของทั้งสองคน
มันแอบมองเข้าไปในบ้านผ่านหน้าต่างบานเล็กๆ ก็เห็นชุดเจ้าบ่าว เจ้าสาวแขวนอยู่
ทั้งสองคนกำลังจะแต่งงานกัน
เจ้าแมวเหมียวยินดีกับทั้งสองในใจก่อนที่มันจะเดินจากไปเพราะเวลาใกล้ค่ำแล้ว
....................
....................
เด็กหนุ่มกับเด็กสาวกำลังจะเข้านอนทั้งคู่กล่าวราตรีสวัสดิ์ให้กัน
"ผมรักคุณนะ และจะรักตลอดไป"
เด็กหนุ่มเอ่ยกับเด็กสาวก่อนที่จะหลับไป
เวลาผ่านไปไม่นานทั้งสองคนก็แต่งงานกัน
เจ้าแมวเหมียวมองทั้งคู่ในชุดเจ้าบ่าวเจ้าสาว ผู้คนมาร่วมยินดี โปรยกลีบดอกไม้
งานเลี้ยงรื่นเริง และจะรักกันตลอดไป
เด็กหนุ่มเป็นฝ่ายออกไปทำงานนอกบ้าน ส่วนเด็กสาวทำงานอยู่ที่บ้านแม้เธอจะตาบอดแต่เธอก็สามารถทำงานบ้านได้และดูแลทุกอย่างภายในบ้านได้
พอเลิกงานเด็กหนุ่มจะกลับมาบ้านตรงเวลาเสมอ และจะพาเด็กสาวไปทานร้านอาหารที่พวกเขาชอบไปทานกัน
เวลาผ่านไป ทั้งคู่มีลูกด้วยกัน เด็กสาวอยากเลี้ยงลูกด้วยตัวเอง แต่เด็กหนุ่มกลัวว่าจะเด็กสาวจะเหนื่อยเกินไป
เขาจึงหาพี่เลี้ยงเด็กมาช่วยเด็กสาว
"มานี่มาเด็กน้อย"
พี่เลี้ยงเด็กเล่นกับลูกของเธอเสียงหัวเราะของเด็กทารกลูกของเธอทำให้เธอหยุดทำงานบ้าน
ในใจเธออยากเลี้ยงลูกเองมากกว่า เธออยากเห็นหน้าลูกมากๆ อยากเห็นหน้าคนที่เธอรัก
เธออยากมองเห็นดวงดาว พระจันทร์ ดอกไม้ ท้องฟ้า ท้องทะเล และอีกหลายๆอย่างอีกครั้ง
แต่ทุกวันนี้เธอก็มีความสุขดีอยู่แล้ว เธอมองในแง่ดี
เด็กหนุ่มเลิกงานกลับถึงบ้านตรงเวลา เด็กสาวดีใจมากและวิ่งเข้าไปกอด
ซึ่งเด็กหนุ่มเองก็กอดตอบ เด็กสาวคิดในใจ แค่นี้แหละก็มีความสุขแล้ว
วันเวลาผ่านไป
วันนึงในขณะที่เด็กสาวกำลังทำงานบ้านก็ได้ยินชาวบ้านคุยกันเรื่อง ศาลเจ้าดาวตกที่ถ้าใครไปขอพรที่ศาลเจ้าจะทำให้คำขอกลายเป็นจริงได้
เด็กสาวหัวเราะเบาๆ คิดว่าคงเป็นเรื่องไร้สาระ แต่ในใจเธอก็อยากจะลองดูสักครั้ง
เมื่อเธอทำงานบ้านเสร็จแล้วเธอจึงฝากพี่เลี้ยงเด็กดูแลลูกและบ้าน
จากนั้นก็ขอให้เพื่อนบ้านช่วยพาไปส่งที่ศาลเจ้าดาวตก เพื่อเธอจะได้ไปขอพรจากศาลเจ้าบ้าง
เมื่อไปถึงศาลเจ้า เด็กสาวก็นั่งลงคุกเข่า
"เจ้ามาที่นี่ทำไมรึสาวน้อย"
เสียงหนึ่งดังขึ้น
"ฉันมาขอพรค่ะ"
"เจ้าจะมาขอพรอะไร"
"ฉันขอพรให้มองเห็นอีกครั้งด้วยเถอะค่ะ "
"เจ้าเป็นแบบนี้ไม่มีความสุขรึ"
"มีความสุขค่ะ แต่ฉันอยากเห็นหน้าลูก หน้าคนที่ฉันรักค่ะ"
เจ้าแมวเหมียวนั่งมองเด็กสาวขอพรอยู่ใกล้ๆ มันไม่ได้เจอเด็กหนุ่มและเด็กสาวทั้งสองนานมากแล้วหลังจากที่ทั้งคู่แต่งงานกัน
มันจึงเดินไปหาเด็กสาวที่กำลังนั่งคุกเข่าอยู่ และเลียที่ตาของเด็กสาว
และแล้วเธอก็กลับมามองเห็นอีกครั้ง
เจ้าแมวเหมียวกลับไปนั่งมองเด็กสาวที่เดิม
"ขอบคุณมากค่ะ ที่รับคำขอของฉัน"
แม้เด็กสาวจะตกใจมากที่เธอกลับมามองเห็นอีกครั้ง แต่เธอก็ดีใจมากจนน้ำตาไหลไม่หยุด
เธอวิ่งกลับบ้านด้วยน้ำตาแห่งความสุข
เธอกลับมาถึงบ้านพอดีกับที่เด็กหนุ่ม คนรักของเธอ สามีของเธอกลับมา
"ไปไหนมาเหรอ"
เด็กหนุ่มไม่ทันพูดจบ เด็กสาวก็เข้ามากอด
"เธอต้องไม่เชื่อแน่"
เธอพูดพร้อมกับมองหน้าคนรักของเธอ
เด็กหนุ่มเห็นเด็กสาวยิ้ม เป็นรอยยิ้มของคนที่มีความสุขมากๆ
"ฉันมองเห็นแล้ว"
"อะไรนะ"
เด็กหนุ่มทำหน้าตกใจ
"ฉันมองเห็นแล้ว เธอไม่ดีใจเหรอ"
เด็กหนุ่มนิ่งไปสักพัก เขาอึ้งมากจนพูดอะไรไม่ออก
ในขณะนั้นเองก็มีผู้ชาย 6 คนเดินมาที่ทั้งสองคน
"เพื่อนของคุณมาที่บ้านเหรอคะ"
เด็กสาวถามชายหนุ่ม
"เอ่อ....."
เด็กหนุ่มตอบด้วยอาการสั่นจนเด็กสาวเริ่มรู้สึกผิดปกติ
"เป็นอะไร บอกฉันมานะ"
น้ำตาของเด็กสาวเริ่มไหลอีกครั้ง มือของเธอจับไหล่ของเด็กหนุ่มและเขย่าเบาๆ
"เป็นอะไร บอกฉันมานะ เป็นอะไร"
น้ำตาของเธอไหลออกมาเรื่อยๆ รอยยิ้มที่มีความสุขเริ่มจางหายไป
"ผม.....ผมขอโทษ"
เด็กหนุ่มน้ำตาเริ่มไหล
"ผมจำเป็น ผมต้องใช้เงิน ผมไม่มีเงินจ่ายพวกนั้น"
"ไม่นะ"
สิ่งที่เด็กสาวกำลังคิดอยู่ทำให้น้ำตาของเธอไหลมากกว่าเก่า
เด็กสาวเริ่มไม่อยากคิดว่า คนที่เธอรักจะทำกับเธอได้
"ตั้งแต่เมื่อไหร่"
เด็กสาวถาม
"หลังจากที่เราแต่งงานกันได้ไม่นาน ผมติดการพนัน ผมหมดตัว ผมต้องใช้หนี้"
"มากแค่ไหนคะ"
"หนี้ตลอดชีวิต"
คำตอบของเด็กหนุ่มทำให้เธอเหมือนจมอยู่ในความมืดอีกครั้ง
"ถ้างั้นทุกครั้งที่เรา...... ทุกครั้งเลยเหรอ"
เธอพูดไปร้องไห้ไป
"ไม่ใช่เธอเหรอ"
เธอถาม
"อืม....ไม่ใช่"
"ลูกล่ะ ถ้างั้นลูก..."
เธอผละจากเด็กหนุ่มวิ่งผ่านกลุ่มผู้ชายที่ยืนฟังทั้งคู่อยู่ไปหาลูกของเธอ
เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นลูกของเธอ เป็นเด็กน้อยผิวดำทั้งที่เธอกับคนรักของเธอผิวขาว
และสองคนในชาย 6 คนเป็นคนผิวดำ
เธอเข้าไปกอดลูกของเธอ ร้องไห้ออกมา น้ำตาไหลออกมาไม่หยุด
เจ้าแมวเหมียวกำลังแอบมองที่หน้าต่าง มันร้องไห้กับสิ่งที่เกิดขึ้น
มันไม่มีพลังพอที่จะทำให้คนรักกันได้หรือทำร้ายใครได้
มันจึงเดินไปหาเด็กสาวอีกครั้ง
"ฉันไม่อยากมองเห็นอีกแล้ว ฉันอยากกลับไปมีความสุขในความมืดมิดเหมือนเดิม"
เด็กสาวบอกกับเจ้าแมวเหมียว
เจ้าแมวเหมียวเลียแก้มเด็กสาวเบาๆ
........................................
เสียงฝีเท้ากำลังเร่งรีบ ทำเอาเจ้าแมวเหมียวมองตาม มันจ้องมองเด็กหนุ่มกำลังวิ่งเหมือนกำลังมีนัดกับใครสักคน
เจ้าแมวเหมียววิ่งตามไปดู เด็กหนุ่มผมหยิกในมือถือหนังสือเล่มนึง พร้อมกับช๊อคโกแลตแท่งในกระเป๋าเสื้อโผล่ออกมา
ครั้นแล้วก็ถึงที่หมายเด็กหนุ่มหยุดวิ่งเปลี่ยนเป็นเดิน ตรงหน้ามีเด็กสาวคนนึงในชุดคลุมกระโปรงยาวสีชมพู
เด็กสาวกำลังยืนรอชายหนุ่มอยู่นั่นเอง
"ขอโทษที่ให้รอนะ"
เด็กหนุ่มเอ่ย
"ไม่เป็นไรจ๊ะ"
เด็กสาวตอบรับ
"ผมซื้อหนังสือเล่มนึงมาให้คุณ เดี๋ยวเย็นนี้ผมจะอ่านให้ฟังนะ"
เด็กหนุ่มพูดขึ้น
"ไม่เป็นไรจ๊ะ เดี๋ยวฉันอ่านให้คุณฟังดีกว่า"
แล้วทั้งคู่ก็เดินจับมือกันไปที่ร้านอาหารที่อยู่ไม่ไกลนัก
เจ้าแมวเหมียวมองทั้งคู่
มันให้พรกับหญิงสาวเพิ่อเริ่มต้นใหม่ ลบความทรงจำเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นพร้อมมอบดวงตาให้เด็กสาว เพื่อเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง
-------------------------------------------------------- จบ ------------------------------------------------------------------------
ขอบคุณที่ติดตามอ่านนะครับ
นั่งคิดสดๆแล้วพิมพ์ตามเลยครับ ที่จริงอยากให้เป็นนิทานมากกว่าครับ แต่เหมือนเรื่องสั้นเลย
เดี๋ยวเรื่องหน้าจะลองวาดเป็นนิยายภาพดูบ้างครับ
ฝากเพจด้วยนะครับ
https://www.facebook.com/pages/%E0%B8%AA%E0%B8%B9%E0%B9%88%E0%B9%82%E0%B8%A5%E0%B8%81%E0%B9%81%E0%B8%AB%E0%B9%88%E0%B8%87%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%9C%E0%B8%88%E0%B8%8D%E0%B8%A0%E0%B8%B1%E0%B8%A2%E0%B8%AD%E0%B8%B5%E0%B8%81%E0%B8%84%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B9%89%E0%B8%87/622564381150437?ref=hl
อาจจะยังไม่มีไรมากครับ จะเป็นเพจเกี่ยวกับนิยายภาพ นิทาน การ์ตูนครับ กำลังปั่น วาดอยู่ครับ ขอบคุณครับ