ผมเริ่มต้นหัดวิ่งประมาณต้นเดือน พฤศจิกายน 56 ด้วยเหตุผลที่ดูไม่น่าจะเกี่ยวข้องกันได้เลย นั้นคือ "ไปเที่ยวเชียงใหม่"
ผมคุยเล่นๆกะน้องว่าอยากไปเที่ยวเชียงใหม่ น้องผมซึ่งวิ่งมาได้หลายปีแล้วจึงชวน "ไปเชียงใหม่มาราธอนมัยล่ะ" ไม่คิดเลยว่านั้นแหละคือจุดเริ่มต้น
เหมือนเช่นกับที่ทุกคนต้องเจอเมื่อเริ่มหัดวิ่ง ความเจ็บปวด เหนื่อยล้าแทบขาดใจ ทั้งๆที่วิ่งไปได้ไม่กี่ร้อยเมตร
ผมไม่ได้เริ่มจากศูนย์ซะด้วย ผมเริ่มจากติดลบ เพราะสูบบุหรี่ และดื่มเหล้า เบียร์ ค่อนข้างจัด อาทิตย์แรกนั้น ต้องเรียกว่า "สัปดาห์นรกชัดๆ" ทนเอา ทนเอา กัดฟัน ไปงานวิ่งทั้งทีก็ต้องหล่อ หึๆ เริ่มลดการดื่ม และหักดิบเลิกสูบบุหรี่
จากกิโล เป็น 2 กิโล 3 กิโล ทุกๆระยะที่เพิ่มขึ้น ปีศาจวนเวียน ทักทาย หยอกล้อไม่เคยขาดหาย จนทั้งถึงปลายเดือนพฤศจิกายน ผมก็ซ้อมวิ่งได้ประมาณ 6 กิโลแล้ว

และแล้วก็เกิดความคิดว่าก่อนไปเชียงใหม่ เราควรจะหาสนามลงก่อนซักสนามเพื่อลองกำลัง หาดูในอินเทอร์เนท เพิ่งรู้ว่าตามเวปนักวิ่งมันมีปฏิทินงานวิ่งด้วย โห มีงานวิ่งทุกอาทิตย์เลย แถมมีให้เลือกหลายที่ซะด้วย เลือกเอาที่สะดวกแล้วกัน เลือก " 42 ปี รามคำแหง" วันที่ 1 ธันวาคม

ด้วยความคิดทางการเมืองที่ต่างกัน ทำไมคนเราถึงต้องใช่ความรุนแรงเข้าหากันก็ไม่รู้ คืนก่อนหน้างานวิ่งงานนั้น เสียงปืนดัง กระหืม หน้ารามทั้งคืน และงานวิ่งก็ถูกเลื่อนไปอย่างไม่มีกำหนด