สืบเนื่องมาจากเมื่อวาน มีผู้ชายคนนึงตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา และด้วยเรื่องราวที่เค้าเล่าถึง มันช่างเหมือนเรื่องราวของดิฉันจริงๆเลย จึงเกิดความสงสัยว่าเป็นสามีเราจริงๆรึเปล่า
แต่ยังไม่ทันจะถาม ฮีก็วิ่งขึ้นมาหา (ฮีลงไปล้างขวดนมอยู่สักพักใหญ่ๆ)
สามี: ตัวเองไปเม้นในพันทิพย์เปล่า (ไอ้เราก็ งง รู้ได้ไงเนี้ย)
ดิฉัน: คะ ทำไมเหรอ?
สามี: ที่เม้นไปน่ะ พูดจริงๆรึเปล่า?
ดิฉัน: อันไหนล่ะ? เม้นหลายกระทู้จัด จำไม่ได้
ฮีก็ยื่นโทศัพท์มา เป็นหน้ากระทู้ดังกล่าว............ดิฉันก็ถึงบางอ้อเลยว่า เป็นกระทู้ของสามีจริงๆ
ดิฉัน: ถ้าใช่แล้วยังไงเหรอ? แล้วไปสมัครเวปนี้ตอนไหนเนี้ย เพื่ออะไร? วันๆเห็นเข้าแต่ Guitarthai (พูดออกแนวกลัวเสียฟอมร์)
สามี: ก็เห็นตัวเองชอบเข้าไปอ่าน เลยอยากลองขอความคิดเห็นคนอื่นดู.........
ดิฉัน: แล้วทำไมไม่พูดกันตรงๆล่ะ ก็อยู่บ้านเดียวกัน
สามี: ตัวเองล่ะ?
สตั้นอยู่ 3 วินาที เออ เราก็ไม่พูดกับฮีแต่ก็มาระบายในนี้........เลยเงียบกลบเกลื่อนความผิด
สามี: เค้าพยายามทำดีที่สุดแล้วนะ เค้าทำเพื่อครอบครัวแบบนี้ ตัวเองยังไม่เห็นค่าเค้าเลย
ดิฉัน: ถ้าเหนื่อยมากนักก็ไม่ต้องทำ (แอบงี่เง่าใส่)
สามี: เค้าอยากให้ตัวเองกลับไปเหมือนเมื่อก่อน สดใสร่างเริง ยิ้มง่าย เอาใจใส่เค้าเหมือนแต่ก่อน
ใช่ 2 ปีที่ผ่านมาดิฉันทำเฉยชาใส่เค้า แต่ก็ดูแลเค้าเหมือนแต่ก่อน เพียงแต่ไม่สนุก เฮฮาเหมือนที่เคยเป็น
ความเจ็บปวดมันยังคงอยู่ และก็หลอกหลอนจนทุกวันนี้ ทำไมถึงไม่เลิกน่ะเหรอ? ไม่ได้ทนเพราะลูกนะคะ ดิฉันคิดว่าดิฉันสามารถเลี้ยงลูกคนเดียวได้ แต่ที่ไม่เลิกเพราะดิฉันรักและผูกพันธกับเค้ามาก
เค้าคือผู้ชายที่ดิฉันแต่งงานด้วย และเป็นพ่อของลูกฉัน ดิฉันขอบอกเลยว่าที่ผ่านมาเค้าทำหน้าที่พ่อและสามีได้ดีจริงๆ คนที่ยอมทำทุกๆอย่างที่ฉันสั่ง เอ้ยบอก เพราะความดีในตัวของเค้ายังมีอยู่ จะมีผู้ชายสักกี่คนที่ตื่นมาล้างขวดนม อาบน้ำให้ลูก ป้อนข้าวลูก พูดถึงลูกและครอบครัวตลอดเวลาอยู่กับคนอื่น
สามีดิฉันทำงานที่บ้านและดูแลลูกด้วยคะ แต่เพราะด้วยความหลังทำให้ฉันกระทำต่อเค้าไม่ดีและล่ะเลยเค้าในบางเรื่อง............
จนเมื่อวานฉันได้รับรู้ถึงความอึดอัดที่เค้ามี และไม่เคยคิดเลยว่าเค้าจะรู้สึกเช่นนี้ มีหลายๆคนบอกให้ดิฉันให้อภัยเค้า ดิฉันให้อภัยคะ แต่ก็ไม่เคยลืมเรื่องดังกล่าว และเมื่อวานนี้เราคุยกันว่าจะเริ่มต้นใหม่ เพราะดิฉันเองก็ไม่มีความสุขเหมือนกันที่ต้องทำเย็นชาใส่เค้า ทั้งๆที่เค้าพยายามเอาใจฉัน
ดิฉันควรปรับปรุงและเปลี่ยนความคิดซะใหม่ เพื่อครอบครัวและคนที่ฉันรักมากกว่านี้ ดิฉันควรเริ่มรักผู้ชายคนนี้ใหม่อีก (คนที่ฉันไม่เคยเลิกรักได้เลย)
ขอบคุณที่รับฟังและให้กำลังใจพวกเราคะ มันมีความหมายสำหรับพวกเราจริงๆ
สามีตั้งกระทู้ถึงเราโดยไม่รู้ตัว
แต่ยังไม่ทันจะถาม ฮีก็วิ่งขึ้นมาหา (ฮีลงไปล้างขวดนมอยู่สักพักใหญ่ๆ)
สามี: ตัวเองไปเม้นในพันทิพย์เปล่า (ไอ้เราก็ งง รู้ได้ไงเนี้ย)
ดิฉัน: คะ ทำไมเหรอ?
สามี: ที่เม้นไปน่ะ พูดจริงๆรึเปล่า?
ดิฉัน: อันไหนล่ะ? เม้นหลายกระทู้จัด จำไม่ได้
ฮีก็ยื่นโทศัพท์มา เป็นหน้ากระทู้ดังกล่าว............ดิฉันก็ถึงบางอ้อเลยว่า เป็นกระทู้ของสามีจริงๆ
ดิฉัน: ถ้าใช่แล้วยังไงเหรอ? แล้วไปสมัครเวปนี้ตอนไหนเนี้ย เพื่ออะไร? วันๆเห็นเข้าแต่ Guitarthai (พูดออกแนวกลัวเสียฟอมร์)
สามี: ก็เห็นตัวเองชอบเข้าไปอ่าน เลยอยากลองขอความคิดเห็นคนอื่นดู.........
ดิฉัน: แล้วทำไมไม่พูดกันตรงๆล่ะ ก็อยู่บ้านเดียวกัน
สามี: ตัวเองล่ะ?
สตั้นอยู่ 3 วินาที เออ เราก็ไม่พูดกับฮีแต่ก็มาระบายในนี้........เลยเงียบกลบเกลื่อนความผิด
สามี: เค้าพยายามทำดีที่สุดแล้วนะ เค้าทำเพื่อครอบครัวแบบนี้ ตัวเองยังไม่เห็นค่าเค้าเลย
ดิฉัน: ถ้าเหนื่อยมากนักก็ไม่ต้องทำ (แอบงี่เง่าใส่)
สามี: เค้าอยากให้ตัวเองกลับไปเหมือนเมื่อก่อน สดใสร่างเริง ยิ้มง่าย เอาใจใส่เค้าเหมือนแต่ก่อน
ใช่ 2 ปีที่ผ่านมาดิฉันทำเฉยชาใส่เค้า แต่ก็ดูแลเค้าเหมือนแต่ก่อน เพียงแต่ไม่สนุก เฮฮาเหมือนที่เคยเป็น
ความเจ็บปวดมันยังคงอยู่ และก็หลอกหลอนจนทุกวันนี้ ทำไมถึงไม่เลิกน่ะเหรอ? ไม่ได้ทนเพราะลูกนะคะ ดิฉันคิดว่าดิฉันสามารถเลี้ยงลูกคนเดียวได้ แต่ที่ไม่เลิกเพราะดิฉันรักและผูกพันธกับเค้ามาก
เค้าคือผู้ชายที่ดิฉันแต่งงานด้วย และเป็นพ่อของลูกฉัน ดิฉันขอบอกเลยว่าที่ผ่านมาเค้าทำหน้าที่พ่อและสามีได้ดีจริงๆ คนที่ยอมทำทุกๆอย่างที่ฉันสั่ง เอ้ยบอก เพราะความดีในตัวของเค้ายังมีอยู่ จะมีผู้ชายสักกี่คนที่ตื่นมาล้างขวดนม อาบน้ำให้ลูก ป้อนข้าวลูก พูดถึงลูกและครอบครัวตลอดเวลาอยู่กับคนอื่น
สามีดิฉันทำงานที่บ้านและดูแลลูกด้วยคะ แต่เพราะด้วยความหลังทำให้ฉันกระทำต่อเค้าไม่ดีและล่ะเลยเค้าในบางเรื่อง............
จนเมื่อวานฉันได้รับรู้ถึงความอึดอัดที่เค้ามี และไม่เคยคิดเลยว่าเค้าจะรู้สึกเช่นนี้ มีหลายๆคนบอกให้ดิฉันให้อภัยเค้า ดิฉันให้อภัยคะ แต่ก็ไม่เคยลืมเรื่องดังกล่าว และเมื่อวานนี้เราคุยกันว่าจะเริ่มต้นใหม่ เพราะดิฉันเองก็ไม่มีความสุขเหมือนกันที่ต้องทำเย็นชาใส่เค้า ทั้งๆที่เค้าพยายามเอาใจฉัน
ดิฉันควรปรับปรุงและเปลี่ยนความคิดซะใหม่ เพื่อครอบครัวและคนที่ฉันรักมากกว่านี้ ดิฉันควรเริ่มรักผู้ชายคนนี้ใหม่อีก (คนที่ฉันไม่เคยเลิกรักได้เลย)
ขอบคุณที่รับฟังและให้กำลังใจพวกเราคะ มันมีความหมายสำหรับพวกเราจริงๆ