ทุกคนเห็นแล้วว่า เสื้อเหลืองกำลังถูกคุกคาม สร้างความหวาดกลัว โดยการฆ่าเด็กเสื้อเหลือง ซึ่งเป็นจุดเปราะบาง และยังเป็นการทำลายบุคลากรที่อนาคตจะมาช่วยปกป้องประเทศ

หากเสื้อเหลืองหลงกล หวาดกลัวไปตามที่เสื้อแดง ต้องการ ไม่พาเด็กๆเข้าไปในพื้นที่ชุมนุม ก็จะเป็นการตกหลุมพราง พวกเสื้อแดง และพวกเสื้อแดงจะคิดว่าสิ่งที่ทำได้บรรลุผลแล้ว ทั้งที่ในความเป็นจริง มันเป็นเหตุกาณณ์ที่เกิดขึ้นจากกลุ่มต่อต้านกบฏ เพียงแค่หยิบมือ คนที่เข้าไปร่วมชุมนุม ไม่ใช่ทุกคนที่จะโดนฆ่า ไม่ใช่เด็กๆทุกคนที่เข้าไปจะโดนยิงหัว มันเป็นเพราะพวกชั่วช้า ที่ทำให้เกิดเหตการณืขึ้นมา

ถ้ากลัวกันอย่างนี้ ต่อไปก็ไม่ต้องชุมนุมกันเพราะ ไม่ว่าเด็กหรือผู้ใหญ่ ก็โดนฆ่า ต้องไม่กลัว ต้องภูมิใจที่เป็นเสื้อเหลืองไปชุมนุม คนตายไม่ว่าเด็กหรือผู้ใหญ่ ได้เงินชดเชย และเป็นวีรบุรุษ วีรสตรี ที่เสียสละเข้ามาปกป้องบ้านเมือง ที่สิ่งที่น่ายกย่อง อย่าไปปิดบัง ยิ่งพวกต่อต้านใช้ความรุนแรง เสื้อเหลืองยิ่งต้องแสดงให้เห็นว่าไม่กลัว ถ้ากลัวก็จบ

แต่ต้องระมัดระวัง ต้องช่วยกันดูแล อยู่ใกล้กับการดให้มาก ใครแปลกหน้าต้อง ตรวจค้น ป้องกันพวกต่อต้านเข้ามาในพื้นที่ เด็กๆต้องได้รับการคุ้มกันเป้นพิเศษ ต้องประนามพวกที่ ยิงเด็กให้มากๆ ป๊อบครอนต้องทำงานตอบโต้บ้าง เหมือนที่ รามกับหลักสี่ อย่าให้พวกต่อต้านมารังแก

ต้องค่อยๆปลูกฝังเด็กให้รู้ว่าอะไร ถูกผิด พวกใหนคือคนไม่ดีที่ทำลายบ้านเมืองให้เขาจำหน้าไว้ ให้เค้ามีความกล้าที่จะปกป้องประเทศชาติ เรียนรู้ที่จะป้องกันตัวเอง ให้เขาภูมิใจที่เป็นเสื้อเหลือง เวลาที่ชนะจะได้ โบกสบัดธงอย่างภาคภูมิใจ ที่ได้เกิดมาเป็นคนไทย สู้ต่อไปเด็กๆ

นี่ไม่ใช่เรื่องชอบหรือไม่ชอบ เลือกหรือไม่เลือก แต่เป็นเรื่องผิดหรือถูก รักชาติหรือทำลายชาติ ดีหรือเลว