ต้องบอกก่อนว่า เรามาคบกับคนนี้ทั้งที่เรายังไม่ลืมแฟนเก่า
คบเพราะเค้ารักเรา และเราก็อยากจะเปิดใจให้เค้าบ้าง

ก่อนหน้านี้ตอนที่เรายังคบกับคนเก่า (แทนคนเก่าเป็น P คนใหม่เป็น J นะคะ)
เราทะเลาะกับ P บ่อยมาก ทุกครั้งที่เราร้องไห้ก็จะมี J คอยปลอบใจ
คอยให้กำลังใจ และถึงแม้สุดท้ายเรากลับไปคืนดีกับ P เค้าก็ไม่ได้รั้งหรือเศร้าใจอะไร
เรากับ P อยู่คนละที่ เค้าทำงานแล้วอยู่ต่างจังหวัด ส่วนเราและ J เรียนที่เดียวกันค่ะ
เราคบกับ P ได้ปีเศษๆ เพิ่งเลิกกันได้เกือบๆ 2 เดือนนี่เองค่ะ แรกๆเราก็เฮิร์ตๆ  
แต่พอรู้ว่าเค้ามีคนใหม่แล้วเราก็ยิ่งเศร้าหนัก เลยอยากมีใครซักคนเข้ามาเยียวยาแผลใจ
ยอมรับว่าเห็นแก่ตัวมาก ที่ accept เค้าแต่ที่ผ่านมา J เค้าขอโอกาสเราหลายครั้ง
มาถึงตอนนี้ก็เดือนนึง..

แปลกที่ความใกล้ชิดไม่ได้ทำให้เรารู้สึกอะไรกับ J เลย ยิ่งนับวันยิ่งรู้สึกเหมือนเพื่อน
ทั้งๆที่เค้าก็ดูแลเราดี ใส่ใจ เป็นต้นว่า ทักไลน์ก่อน โทรหาก่อน บอกรักก่อน
ไปไหนมาไหนด้วยกันเค้าก็เทคแคร์ ถึงจะในสไตล์ผู้ชายไม่เก่งเอาใจก็เถอะ เราเข้าใจ
แต่เราไม่เคยทำอะไรให้เค้าก่อนเลย..

มาถึงตอนนี้เรายอมรับว่า ยังรักแฟนเก่าอยู่นะ
รักทั้งๆที่เค้าทำร้ายเราตลอดแม้ครั้งสุดท้าย
ถามใจกี่ครั้งก็ยังรัก P ค่ะ ไม่ลืม แต่ไม่แย่ง

คำถามคือ เราควรจะบอกเลิก J ดีมั้ย
หรือจะปล่อยให้เป็นอย่างนี้จนเรารักเค้าขึ้นมา
ทั้งๆที่รู้ว่าเรารักเค้าไม่ได้ ถึงอาจจะซักวันหนึ่ง แต่มันไม่ใช่ตอนนี้..

อยากได้ความเห็นจากเพื่อนๆค่ะ เผื่อจะรวบรวมความกล้าได้บ้าง

ขอบคุณค่า