พื้นฐานเป็นคนผิวหน้าไม่ดีค่ะ ไม่เรียบ ไม่ใส สถานะการณ์ทางหน้าตาย่ำแย่....
เลยทำให้ต้องแต่งหน้าหนา เพิ่มความมั่นใจให้กับตัวเอง เรียกได้ว่าถ้าเห็นคำว่า
หนา... แน่น Full coverage เมื่อไหร่เป็นวิ่งเข้าใส่

ตอนคบกับคุณแฟนเรียกกว่าไม่เคยได้เผยผิวจริงซักเท่าไหร่ซึ่งเค้าก็ไม่ได้ว่าอะไร
ชวนไปเลือกซื้อเครื่องสำอางด้วยอยู่บ่อยๆ

แต่พอนานวันเข้าเริ่มมีเสียงกระซิบ ลอยๆเป็นระยะ ว่า
"ไม่แต่งก็ดูโอเคนะ"

" ไม่ต้องแต่งหรอก .. ไปอย่างนี้แหละ"

"ไม่เป็นไร .... ไม่มีใครเห็นหรอก"

"แต่งหน้าหนาไปนะ..."

จนหลังๆอยู่บ้านไม่แต่งหน้า ที่บ้านยันร้านเซเว่นแถวบ้านทักกันว่า "ทำไมหน้าดูโทรมๆจัง" จนต้อง
กลับไปแต่งหน้าแล้วเดินออกมาใหม่ บางทียามหน้าหมู่บ้านจ้องหน้าทำให้ขาดความมั่นใจตั้งแต่หน้าประตู

แต่ก็เก็บไว้ในใจและคิดว่า ค่อยแต่งตอนไม่เจอคุณแฟนแล้วกันวะค่ะ....

สุดท้ายทำไม่ได้ค่ะ ทำใจไม่ได้ที่จะไปไหนต่อไหนแบบหน้าเปลือย แต่งบางๆก็เอาไม่อยู่ค่ะ

เมื่อเป็นอย่างนี้แล้วเพื่อนๆว่าเราควรแต่งเต็มเหมือนเดิมแล้วยิ้มสวยๆให้คุณแฟนหรือว่าต้องหัดหน้าเปลือยแล้วอยู่ที่เรียนรู้~ อยู่ที่ยอมรับมันดีค่ะ

ปล. หาแฟนใหม่ไม่ง่ายนะค่ะ ยากพอๆกับหารองพื้นที่ภูกใจ...ในราคาจำกัดค่ะ