"...อันอังคาร สังขาร ของกูนี้
บัดนี้ผ่าน สี่ร้อยกว่าปี หามีไม่
ถึงกายกู ตัวกู จะจากไป
วิญญาณไซร้ ยังอยู่ คู่แผ่นดิน

ก็แผ่นดิน ผืนนี้ หรือมิใช่
ที่กูสู้ กู้ไว้ ให้ลูกหลาน
บัดนี้เหลน โหลนอยู่ สุขมานาน
ถึงปราศปราณ ญาณยังอยู่ คู่พวก

กูสู้กู้ แผ่นดินไว้ ให้อิสระ
นำคนไทย สู่ชัยชนะ มิรู้สิ้น
ถึงตัวตาย(ไป) รักษ์ไว้ ซึ่งแผ่นดิน
ปณิธาน นี้มิเลือน ถึงสิ้นปราณ

แผ่นดิน ผืนนี้มี ให้อิสระ
นำคนไทย สู่ชัยชนะ มิรู้สิ้น
ถึงตัวตาย(ไป) รักษ์ไว้ ซึ่งแผ่นดิน
ปณิธาน นี้มิเลือน ถึงสิ้นปราณ

แผ่นดิน ผืนนี้มี ความศักดิ์สิทธิ์
แม้นผู้ใด คิดมุ่งร้าย ต้องตายสิ้น
เหตุเพราะกู ผู้กอบกู้ กู้แผ่นดิน
ยังดูแล ตราบสิ้น ชั่วกาลนาน

กรุงศรีฯ เคยคลุกคลี ด้วยสีเลือด
แผ่นดินเคย ลุกเดือด เลือดโลมไหล
แต่ไทยต้อง คงนาม ความเป็นไทย
ถึงไม่มีใคร วิญญาณกู จะสู้เอง..."
                                                       กลอนจากจารึกแผ่นหินอ่อนที่ศาลสมเด็จพระนเรศวรมหาราช


ไม่ทราบนะครับ ว่าผู้ใดทำเพื่อชาติ ผู้ใดทำเพื่อผลประโยชน์ส่วนตน

แต่จำไว้ว่ากว่าเราจะมีชาติไทย บรรพบุรุษเราเสียเลือดเสียเนื้อไปมาก หยุดทำร้ายประเทศไทยเถอะครับ อยากให้เรื่องนี้มันจบไปเสียที