เงินนี่บางทีมันช่วยอะไรเราไม่ได้เลยนะครับ ว่าไหม
มหาเศรษฐี จะรวยล้นฟ้าขนาดไหน เจ็บป่วยเจียนตาย ก็ไม่สามารถเอาเงินไปซื้อชีวิต ให้รอดตายได้
จะมีเงินมากมายขนาดไหน บางทีมันก็หาความสุขในชีวิตไม่เจอ
เพื่อนๆว่า ทักษิณ ตื่นเช้าขึ้นมาแต่ละวัน มีความสุขมากไหมครับ
ผมว่าไม่อ่ะ
นายกฯยิ่งลักษณ์ล่ะ...โอ้โฮ...เป็นผม ผมไม่อยากตื่นด้วยซ้ำ
คิดดูซิครับ ตื่นมาพร้อมกับความจริงที่ว่า ประเทศภายใต้การบริหารของกรูมันเล๊ะ ตุ้มเป๊ะ
ประชาชนแตกแยก สังคมล่มสลาย ประเทศชาติกำลังดิ่งเหว
นี่มันนรกชัดๆ...
โทษใครดีหว่าวันนี้ ...โอเค นึกออกแล้ว ! โทษไอ้กำนันเทพฯ โทษแมงสาบ โทษไอ้ปื๊ด แล้วกัน อิ อิ...
โทษมันเข้าไป โทษมันเข้าไป....โทษมันไปเรื่อยๆ...
เอ๊ะ...โทษคนอื่นจนหมดแล้ว ไม่เหลือใครให้โทษแล้ว มันก็ยังไม่หายทุกข์ซักทีแฮะ...
อาการไม่ดีขึ้นเลยอ่ะ...เพราะอะไรคะเนี่ย
ทุกข์ทั้งนั้นครับ... ชีวิต
ทุกข์ทั้งนั้นจริงๆ
เป็นนายกฯก็ทุกข์แบบนายกฯ
เป็นกองเชียร์ ก็ทุกข์ แบบกองเชียร์ (เผลอๆจะอาการหนักกว่านายกฯซะอีก5 5 5 5)
ก็มานั่งนึกว่า เออ...คนเรานี่หนอ จะรวย จะจน เวลาทุกข์ เวลาเจ็บ โดนหมอฉีดยา นี่มันก็ไม่ได้ต่างกันมากเท่าไหร่นิ
แม่มเจ็บพอๆกันเลยอ่ะ
จน แล้วทุกข์น้อยๆ ผมว่าดีกว่ารวย แล้วแบกทุกข์ตั้งกะลืมตา จนหลับตาซะอีก
ยาแก้ทุกข์มีด้วยกัน 2 ขนานครับ
ขนานหนึ่งเป็นที่นิยมอย่างสูงในหมู่ประชาชนคนไทย และบริโภคกันมาช้านาน
นั่นคือการ "แหกตาตัวเอง" หรือ "ปลอบใจตัวเอง"
และ ทำใจดีสู้เสือ (ฝรั่งเรียก good heart fight tiger)
ใช่ไม่ค่อยได้ผลหรอก ได้ผลประเดี๋ยว ประด๋าวไปงั้น
อีกขนานหนึ่ง ใช้ยาก เลยไม่ค่อยมีคนนิยม
คือการยอมรับความจริง
ไอ้ทุกข์ทางใจทั้งหมดทั้งมวลของคนเรานี่มันมาจากการไม่ยอมรับความจริงทั้งนั้นแหละครับ
ทนเจ็บหน่อย ยอมเสียฟอร์มหน่อย ทำใจ ยอมรับความจริงได้ มันก็สบายใจขึ้นเองแหละ
ไม่ต้องมานั่งแหกตาตัวเองให้เหนื่อยอีกต่างหาก
ว่าแล้วผมก็เลิกฝันจะกินแบล๊คครับ
แหะ แหะ...มันแพง
ล่อรีเจ็นซี่ของผมไปวันละแบนได้ก็ดีถมไปแล้ว
ทำใจให้สบายกันดีกว่าครับพี่น้อง
อิหยังสิจะเกิด สิต้องเกิด
5 5 5 5
นรกชัดๆ...
มหาเศรษฐี จะรวยล้นฟ้าขนาดไหน เจ็บป่วยเจียนตาย ก็ไม่สามารถเอาเงินไปซื้อชีวิต ให้รอดตายได้
จะมีเงินมากมายขนาดไหน บางทีมันก็หาความสุขในชีวิตไม่เจอ
เพื่อนๆว่า ทักษิณ ตื่นเช้าขึ้นมาแต่ละวัน มีความสุขมากไหมครับ
ผมว่าไม่อ่ะ
นายกฯยิ่งลักษณ์ล่ะ...โอ้โฮ...เป็นผม ผมไม่อยากตื่นด้วยซ้ำ
คิดดูซิครับ ตื่นมาพร้อมกับความจริงที่ว่า ประเทศภายใต้การบริหารของกรูมันเล๊ะ ตุ้มเป๊ะ
ประชาชนแตกแยก สังคมล่มสลาย ประเทศชาติกำลังดิ่งเหว
นี่มันนรกชัดๆ...
โทษใครดีหว่าวันนี้ ...โอเค นึกออกแล้ว ! โทษไอ้กำนันเทพฯ โทษแมงสาบ โทษไอ้ปื๊ด แล้วกัน อิ อิ...
โทษมันเข้าไป โทษมันเข้าไป....โทษมันไปเรื่อยๆ...
เอ๊ะ...โทษคนอื่นจนหมดแล้ว ไม่เหลือใครให้โทษแล้ว มันก็ยังไม่หายทุกข์ซักทีแฮะ...
อาการไม่ดีขึ้นเลยอ่ะ...เพราะอะไรคะเนี่ย
ทุกข์ทั้งนั้นครับ... ชีวิต
ทุกข์ทั้งนั้นจริงๆ
เป็นนายกฯก็ทุกข์แบบนายกฯ
เป็นกองเชียร์ ก็ทุกข์ แบบกองเชียร์ (เผลอๆจะอาการหนักกว่านายกฯซะอีก5 5 5 5)
ก็มานั่งนึกว่า เออ...คนเรานี่หนอ จะรวย จะจน เวลาทุกข์ เวลาเจ็บ โดนหมอฉีดยา นี่มันก็ไม่ได้ต่างกันมากเท่าไหร่นิ
แม่มเจ็บพอๆกันเลยอ่ะ
จน แล้วทุกข์น้อยๆ ผมว่าดีกว่ารวย แล้วแบกทุกข์ตั้งกะลืมตา จนหลับตาซะอีก
ยาแก้ทุกข์มีด้วยกัน 2 ขนานครับ
ขนานหนึ่งเป็นที่นิยมอย่างสูงในหมู่ประชาชนคนไทย และบริโภคกันมาช้านาน
นั่นคือการ "แหกตาตัวเอง" หรือ "ปลอบใจตัวเอง"
และ ทำใจดีสู้เสือ (ฝรั่งเรียก good heart fight tiger)
ใช่ไม่ค่อยได้ผลหรอก ได้ผลประเดี๋ยว ประด๋าวไปงั้น
อีกขนานหนึ่ง ใช้ยาก เลยไม่ค่อยมีคนนิยม
คือการยอมรับความจริง
ไอ้ทุกข์ทางใจทั้งหมดทั้งมวลของคนเรานี่มันมาจากการไม่ยอมรับความจริงทั้งนั้นแหละครับ
ทนเจ็บหน่อย ยอมเสียฟอร์มหน่อย ทำใจ ยอมรับความจริงได้ มันก็สบายใจขึ้นเองแหละ
ไม่ต้องมานั่งแหกตาตัวเองให้เหนื่อยอีกต่างหาก
ว่าแล้วผมก็เลิกฝันจะกินแบล๊คครับ
แหะ แหะ...มันแพง
ล่อรีเจ็นซี่ของผมไปวันละแบนได้ก็ดีถมไปแล้ว
ทำใจให้สบายกันดีกว่าครับพี่น้อง
อิหยังสิจะเกิด สิต้องเกิด
5 5 5 5