ไม่ได้ตั้งกระทู้มาทวงบุญคุณ แต่จากภาพกระทู้นี้  http://ppantip.com/forum/rajdumnern คนใต้แห่ถอนเงินธ.ออมสินปากพนัง

ทำให้ต้องกลับมาคิดครับ.ว่า..เสียดายเงิน/เวลา และความลำบาก ที่ต้องเดินทางไปช่วยเมื่อครั้งเกิดสินามิจริงๆ.ผมเลี้ยงหมาเยอะครับ 14ตัว..ทุกตัวมันรูุ้คุณครับ.ไอ้ตาล หมาข้างถนน ผมให้มันกินเมื้อเดียว เจอผมมันยังวิ่งมาหาอย่างดีใจ..

จำได้ครับ สินามิเกิด26ธค. ผมเดินทางไปพร้อมกับหลวงพี่"คนบนดอย" ล๊อคอินในนี้..และทีมงานของหลวงพี่อีก2คน  พร้อมด้วยสิ่งของปัจจัย4ราคาหลายแสนบาท(ไปซื้อที่ห้างจ.เพรชบุรี)..มุ่งหน้าสู่เขาหลัก..ไปพักที่แยกตะกั่วป่าครึ่งคืน.รุ่งเช้าเดินทางเข้าพื้นที่..

ตลอกระยะทางที่เดินทางไป..เจอรถจากกทม./ขว.จ่างๆทั้งภาคเหนือ กลาง อีสาน..พร้อมปัจจับที่ร่วมใจกันนำไปช่วยคนใต้ นับร้อยๆคัน..ผมมีเงินติดตัวไป3หมื่น..เหลือกับบ้าน200..

เพราะพี่น้อง"คนใทย" ของเรากำลังได้รับความเดือดร้อน..ไม่เคยติดว่าเขาคือคนใต้.คิดอย่างเดียวคือ เขาคือคนไทย..ที่กำลังเดือดร้อน กำลังต้องการความช่วยเหลือ

ผมและเพื่อนๆคนไทยที่มาจกภาคอื่นๆ ไปปักหลักอยู่ที่วัดเขาหลัก/และที่ต่างๆ เจอศพนับพันๆศพนอนห่อผ้าขาวเรียงราย กลิ่นศพคลุ้งไปหมด..แต่ด้วยในใจ..ด้วยเพราะคิดว่า เมื่อพี่น้องคนไทยกำลังต้องการความช่วยเหลือนั่นเอง

ผมเห้นพี่น้องจากภาคอื่นๆ..ลงพื้นที่ช่วยเหลือ แจกทั้งปัจจัย ทั้งเงิน(ผมใช้วิธีแจกเงินครับ..เพราะรู้ว่า บางอย่างเขาต้องใช้เงิน).มากบ้างน้อยบ้าง..

แต่ภาพวันนี้ คนใต้ในกระทู้ที่ยกมา ..กับไม่คิดว่าคนภาคอื่นคือเพื่อนร่วมชาติ../

ไม่เป้นไรครับ..ผมคงภาวนาไม่ให้เกิดเหตุการณ์แบบสินามิที่ภาคใต้หรือภัยอื่นๆอีก..

เสียดายเวลา และเงินจริงๆครับ ที่ผมนำลงไปช่วย..

มีคนพูดกันว่า คนใต้เห้นแก่ตัว ใจดำ รักแต่พวกพ้อง..ผมเแยๆนะ..แต่วันนี้ผมเชื่อครับ..//

28ธค-2มค. 3วันที่ผมอยู่ในพื้นที่(ใช้เวลาเดินทาง2วัน)..เพิ่งรู้ครับว่า..คิดผิด

ผมทำกิจกรรมสาธารณะมาเยอะ..ไม่เคยหวังผลกลับ..เพียงแค่หวังให้ผู้รับ..เมื่อเขามีโอกาศ..ก็อยากให้เขาเป้นผู้ให้บ้าง..

แค่เงินฝาก..ไม่หายไปสักสลึ่ง..มันยังไม่สำนึก..