ลูกโออายุสองขวบกว่าๆ ติดไอแพคค่ะ
ทำไมถึงเรียกว่าติดนะเหรอ....
ก็แค่เข้านอนโดยเปิดไอแพคกล่อมทุกคืน ดูคลิปวีดีโอ การ์ตูน คลิปเสริมทักษะ นับเลข ออกเสียง บลาๆ ทั่วไป
จากเคยเข้านอนก่อนสามทุ่ม มันก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เป็นสี่ทุ่ม ห้าทุ่ม เที่ยงคืน
ถามว่าไม่มีปัญญากล่อมลูกนอนเหรอ
ไม่มีคะ คงจะโทษใครไม่ได้นอกจากเราซึ่งเป็นแม่ เป็นคนหยิบยื่นเจ้าตระกูลไอนี้ให้กับลูก
โอเป็นเหมือนแม่ๆหลายคนในยุคที่ใช้นิ้วสั่งได้ทุกอย่างบนหน้าจอ
ที่บ้านมีครบ ไม่ว่า imac Macbook Macair Ipad ipod Iphone ยัน itouch
เรียกได้ว่าเราเป็นลูกค้าชั้นดีของสตีฟจ๊อป
จุดเริ่มต้นมันมาจากเรา
เราเป็นคนเล่นของใช้พวกนี้ให้ลูกเห็น
พอเด็กเห็นภาพเคลื่อนไหว ได้ยินเสียง ได้มองสีสันเร้าใจ เค้าก็สนใจ
ด้วยความรู้เท่าหัวว่า มันไม่ดีกับเด็กนะ ลูกจะสมาธิสั้น
แต่ด้วยความเหนื่อย ความเป็นแม่มือใหม่เล่นกับลูกไม่เป็น อยากพัก เราเลยเริ่มหยิบยื่นตระกูลไอให้ลูก
แรกๆก็เปิดคลิปเพลงสั้นๆ ร้องเพลงกล่อมลูก
ลูกเห็นตัวการ์ตูนเหมือนต้องมนต์ สะกดเค้าให้นิ่งได้ อิแม่มันสบาย แอบชอบใจ ทั้งๆที่รู้ว่าผิดนะ
พอหลังๆมันก็เริ่มมากขึ้นๆ ด้วยความง่าย
เวลาลูกเอาแต่ใจลูกร้องไห้ เจอไอแพดเข้าก็เงียบ
จนกลายเป็นว่าไอแพดช่วยเลี้ยงลูกให้เรา
หากคิดว่ามันเลวร้ายแล้ว เรายังทำร้ายลูกต่อด้วยทีวีคะ
อยู่บ้าน ขายของ ช่วยกิจการของบ้านไปก็เลี้ยงลูกไป
อาม่าซึ่งเป็นแม่สามี ท่านก็ช่วยเลี้ยงหลาน
เราเลยมีคอกของเล่นให้ลูกคอยคลาน คอยเล่นอยู่ในร้านซึ่งเปิดทีวีทิ้งไว้ 24 ชั่วโมง
โอไม่โทษอาม่าหรอกคะ ท่านแก่แล้ว เหงาๆก็มีเสียงทีวีเป็นเพื่อน
แต่ลูกเรานี่ซิคะ ยืนเกาะคอกน้ำลายยืดดูทีวีทั้งวัน
โอก็พยามอุ้มลูกออกไปข้างนอก ไปเดินเล่น ดูแลแขก เดินไปหาพ่อเค้าที่office
ซึ่งเรากันลูกจากการเสพสื่อได้แค่ไม่นานคะ
จุดเปลี่ยนที่ทำให้ทุกอย่างมันแย่ลงก็คงช่วงโอท้องลูกคนที่สอง
ธรรมดาโอความดันต่ำ เหนื่อยง่าย พอท้องเจอภาวะแท้งคุกคาม เราเลยจำเป็นต้องจ้างพี่เลี้ยงมาคอยดูแลลูก
พี่เลี้ยงเค้าก็ดีคะ เอาใจลูกเรา ด้วยธรรมชาติของพี่เลี้ยง
พอลูกเราร้องเอ๊ะเดียว ทุกคนก็คอยกระโจนใส่ เลี้ยงแบบเอาใจสุดๆ บ้านไม่มีเด็กเล็กๆมาสามสิบปี
เราเหนื่อย เราเกรงใจคนช่วยเลี้ยง เวลาลูกงอแง เราเลยเอาไอแพดยื่นให้คะ
จากที่ลูกเคยนอนกับเรา เราอุ้มนอน เค้าก็ไปนอนกับพี่สาวสามี เพราะเราอุ้มไม้ไหว เลือดออก
พี่สาวสามีเล่นเด็กไม่ค่อยเป็นแต่รักหลาน เค้าก็คอยช่วยตลอด
เราเกรงใจ เนื่องจากลูกเราตัวอ้วน หนัก จะให้เค้าอุ้มนอนคงไม่ไหว ก็เลยปล่อยให้เปิดคลิปดูแล้วปล่อยลูกง่วงแล้วนอนเอง
นี่แหละคะ ความล้มเหลวของแม่ยุคไอที
---เมื่อ ฉัน ต้อง ต่อสู้ กับ ตระกูล ไอ--- สตีฟจ๊อปจงเจริญ
ทำไมถึงเรียกว่าติดนะเหรอ....
ก็แค่เข้านอนโดยเปิดไอแพคกล่อมทุกคืน ดูคลิปวีดีโอ การ์ตูน คลิปเสริมทักษะ นับเลข ออกเสียง บลาๆ ทั่วไป
จากเคยเข้านอนก่อนสามทุ่ม มันก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เป็นสี่ทุ่ม ห้าทุ่ม เที่ยงคืน
ถามว่าไม่มีปัญญากล่อมลูกนอนเหรอ
ไม่มีคะ คงจะโทษใครไม่ได้นอกจากเราซึ่งเป็นแม่ เป็นคนหยิบยื่นเจ้าตระกูลไอนี้ให้กับลูก
โอเป็นเหมือนแม่ๆหลายคนในยุคที่ใช้นิ้วสั่งได้ทุกอย่างบนหน้าจอ
ที่บ้านมีครบ ไม่ว่า imac Macbook Macair Ipad ipod Iphone ยัน itouch
เรียกได้ว่าเราเป็นลูกค้าชั้นดีของสตีฟจ๊อป
จุดเริ่มต้นมันมาจากเรา
เราเป็นคนเล่นของใช้พวกนี้ให้ลูกเห็น
พอเด็กเห็นภาพเคลื่อนไหว ได้ยินเสียง ได้มองสีสันเร้าใจ เค้าก็สนใจ
ด้วยความรู้เท่าหัวว่า มันไม่ดีกับเด็กนะ ลูกจะสมาธิสั้น
แต่ด้วยความเหนื่อย ความเป็นแม่มือใหม่เล่นกับลูกไม่เป็น อยากพัก เราเลยเริ่มหยิบยื่นตระกูลไอให้ลูก
แรกๆก็เปิดคลิปเพลงสั้นๆ ร้องเพลงกล่อมลูก
ลูกเห็นตัวการ์ตูนเหมือนต้องมนต์ สะกดเค้าให้นิ่งได้ อิแม่มันสบาย แอบชอบใจ ทั้งๆที่รู้ว่าผิดนะ
พอหลังๆมันก็เริ่มมากขึ้นๆ ด้วยความง่าย
เวลาลูกเอาแต่ใจลูกร้องไห้ เจอไอแพดเข้าก็เงียบ
จนกลายเป็นว่าไอแพดช่วยเลี้ยงลูกให้เรา
หากคิดว่ามันเลวร้ายแล้ว เรายังทำร้ายลูกต่อด้วยทีวีคะ
อยู่บ้าน ขายของ ช่วยกิจการของบ้านไปก็เลี้ยงลูกไป
อาม่าซึ่งเป็นแม่สามี ท่านก็ช่วยเลี้ยงหลาน
เราเลยมีคอกของเล่นให้ลูกคอยคลาน คอยเล่นอยู่ในร้านซึ่งเปิดทีวีทิ้งไว้ 24 ชั่วโมง
โอไม่โทษอาม่าหรอกคะ ท่านแก่แล้ว เหงาๆก็มีเสียงทีวีเป็นเพื่อน
แต่ลูกเรานี่ซิคะ ยืนเกาะคอกน้ำลายยืดดูทีวีทั้งวัน
โอก็พยามอุ้มลูกออกไปข้างนอก ไปเดินเล่น ดูแลแขก เดินไปหาพ่อเค้าที่office
ซึ่งเรากันลูกจากการเสพสื่อได้แค่ไม่นานคะ
จุดเปลี่ยนที่ทำให้ทุกอย่างมันแย่ลงก็คงช่วงโอท้องลูกคนที่สอง
ธรรมดาโอความดันต่ำ เหนื่อยง่าย พอท้องเจอภาวะแท้งคุกคาม เราเลยจำเป็นต้องจ้างพี่เลี้ยงมาคอยดูแลลูก
พี่เลี้ยงเค้าก็ดีคะ เอาใจลูกเรา ด้วยธรรมชาติของพี่เลี้ยง
พอลูกเราร้องเอ๊ะเดียว ทุกคนก็คอยกระโจนใส่ เลี้ยงแบบเอาใจสุดๆ บ้านไม่มีเด็กเล็กๆมาสามสิบปี
เราเหนื่อย เราเกรงใจคนช่วยเลี้ยง เวลาลูกงอแง เราเลยเอาไอแพดยื่นให้คะ
จากที่ลูกเคยนอนกับเรา เราอุ้มนอน เค้าก็ไปนอนกับพี่สาวสามี เพราะเราอุ้มไม้ไหว เลือดออก
พี่สาวสามีเล่นเด็กไม่ค่อยเป็นแต่รักหลาน เค้าก็คอยช่วยตลอด
เราเกรงใจ เนื่องจากลูกเราตัวอ้วน หนัก จะให้เค้าอุ้มนอนคงไม่ไหว ก็เลยปล่อยให้เปิดคลิปดูแล้วปล่อยลูกง่วงแล้วนอนเอง
นี่แหละคะ ความล้มเหลวของแม่ยุคไอที