ภาคต่อ Timeline : กระป๋อง-ความทรงจำ

กระทู้สนทนา

ภาคต่อ Timeline จดหมาย-ความทรงจำ แต่งเองครับ

กระทู้นี้มีการเปิดเผยความสำคัญของภาพยนตร์เรื่อง Timeline กระป๋อง-ความทรงจำ อยู่ หากยังไม่ได้รับชม อาจทำให้เสียอรรถรสในการชมภาพยนตร์เรื่องนี้ได้

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้จริงๆแล้ว จูน ยังไม่ได้เสียชีวิต หากแต่ว่าที่ทางครอบครัวจูนไม่สามารถหาร่างเจอได้
เนื่องจากจูนจมน้ำไปลึก แต่จูนได้นึกคิดถึงแทน ที่คุยกับจูนว่าแทนจะรอจูนกลับมา แทนมีเรื่องที่ต้องคุยกับจูนเยอะ จูนจึงมีแรงจุงใจที่จะว่ายน้ำขึ้นไป และเมื่อจูนขึ้นไปถึงผิวน้ำ จูนก็เจอประตูไม้ ที่ลอยมาผ่านหน้าจูน จูนจึงเกาะเอาไว้ และตะโกนเรียกคนบนเรือ ด้วยภาษาไทยว่า ช่วยด้วยๆๆๆๆ แต่ไม่มีเสียงตอบกลับจากบนเรือที่ว่า บนเรือเป็นคนญี่ปุ่นจึงฟังภาษาไทยไม่รู้เรื่อง บวกกับการที่มีเรือมีการเปิดหวูดเพื่อขอความช่วยเหลือ
ในขณะที่จูนก็ขึ้นไปบนประตูไม้ ปล่อยให้คลื่นซัดจนไปติดชายฝั่งเกาหลีใต้ เนื่องจากจูนเกิดอาการช็อค ตกใจมากที่ตัวเองจมน้ำและรอดมาได้ จึงทำให้ลืมทุกอย่างรวมถึงเบอร์โทรศัพท์ของทางครอบครัวรวมถึงแทนไม่ได้ เมื่อมีครอบครัวชาวเกาหลีใต้ครอบครัวหนึ่ง เจอจูนในสภาพที่เปียกซกมากับน้ำและไม่สบาย ครอบครัวประมงจึงรับเลี้ยงจูนเอาไว้ 10 ปีต่อมา จูนได้ขอครอบครัวไปเที่ยวๆกับเพื่อนๆชาวเกาหลีใต้ที่ป่าแห่งหนึ่งและได้พบกับต้นบ๊วย ทำให้จูนมีความจำที่กลับมาทุกอย่าง จูนนึกถึงต้นบ๊วยที่ไปขอแม่ของแทนมาปลูกที่บ้าน และทันใดนั้นเองเพื่อนของจูนก็ทำกระป๋อง หล่นเสียงดังป้องแป๊งป้องแป๊ง ทันใดนั้นเองจูนก็นึกขึ้นมาได้นิดนึง และทันใดนั้นเองก็มีสุนัขสีขาวตัวหนึ่งได้ยินเสียงกระป๋องจึงวิ่งมา จูนจึงนึกขึ้นมาได้ว่าตัวเองมีสุนัขที่เลี้ยงไว้ชื่อกระป๋อง แแต่ก็ยังนึกได้ไม่สุด จนกลับบ้านมาจูนก็ได้เห็นเพื่อนเล่น Facebook ทันใดนั้นเองจูนก็ลองพิมพ์หา "เจ้า กระป๋อง" ก็พบกับ Facebook นี้ แต่ก็ดันหาไม่เจอเพราะได้มีผู้ที่ดูหนังเรื่องนี้จบไปสร้าง Page ชื่อนี้เต็มไปหมด จนหาไปประมาณ 10 Page พอ Page ที่ 11 จูนก็ตกใจ เห็นคนหน้าเหมือนตัวเองลงวีดีโอ ไว้ ก็คิกเข้าไปดู ทำให้จำเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นกับตัวเองได้ จึงขอให้ครอบครัวประมงช่วยติดต่อทางบ้านให้ที แต่ครอบครัวชาวประมงที่รับเลี้ยงจูนไว้นี้ โทรศัพท์เงินหมด จึงให้จูนไปช่วยซื้อบัตรเติมเงินมาให้ จูนก็ออกไปซื้อที่มาร์เก็คแห่งหนึ่งในเกาหลีใต้ ซื้อกลับมาเพียงแค่ราคา 50 วอน จึงทำให้โทรไม่พอ ต้องกลับไปซื้อใหม่ครวนี้ซื้อมา 1000 วอน โทรพอแล้ว จึงหาเบอร์โทรศัพท์ตัวเองในข้อมูล facebook ที่สมัครเอาไว้ โทรกลับไปก็มีเสียงผู้หญิงรับ เสียงนั้นเป็นเสียงของ ออม ก็คุยกันไปคุยกันมาได้เรื่องว่าเป็นจูน ออม ก็ไม่เชื่อว่าเป็นจูน จึงนัดเจอกันที่สุวรรณภูมิ สุดท้ายก็เป็นจูนจริงๆ ก็กอดกัน ในวันนั้น พ่อ แม่ ออม รวมถึงแทนมารับด้วย ทุกคนดีใจที่ได้เจอจูนมากๆ แต่จูนกลับเหลือไปเห็นแหวนแต่งงานของทั้งสองคน ในนิ้วของแทนและออม จูนก็ตกใจเล็กน้อย แต่ก็เข้าไปกอด พ่อ แม่ แทน และพี่ออม จูนก็เข้าใจ เนื่องจากจูนหายไปนาน และทุกคนคิดว่า จูนเสียชีวิตและ แต่เมื่อทุกคนได้เห็นจูนวันนี้ก็ดีใจมาก กลับมาอีกที เจ้ากระป๋องกับต้นบ๊วยก็โตขึ้นมาก เนื่องจากได้รับการดูแลเป็นอย่างดีของแทนและออม "แทนดีใจมากนะที่ได้เห็นจูน" "จูนก็ดีใจเหมือนกันที่ได้เห็นแทน" จูนก็ได้ซื้อตั๋วเครื่องบินไป อินชอน เพื่อที่จะขอบคุณครอบครัวประมงที่ได้เลี้ยงตนมาตลอด 10 ปี และกลับประเทศไทยมาเล่น Facebook ทุกคนก็ตกใจสิขึ้น Status : Online