เอดิสันเป็นคนคิดเครื่องบันทึกเสียงครับ ตอนที่เขาคิดนั้นเขามองว่าเครื่องนี้จะช่วยให้คนเราสามารถบันทึกเสียงของคนรักก่อนที่เขาจะตายจากไป (เช่นพ่อแม่ปู่ย่าตายาย) และสามารถนำกลับมาเล่นใหม่ คล้ายๆ กับรูปภาพน่ะครับ แต่ปรากฏว่าพอสร้างขึ้นมาจริงคนส่วนมากนำไปใช้บันทึกเพลงเพื่อเก็บมาฟังกัน เอดิสันยังรู้สึกว่าทำไมเอาสิ่งประดิษฐ์สุดยอดของเขาไปใช้ในการบันเทิงซะแบบนี้ แต่ก็เลยตามเลย

เครื่องบันทึกเสียงของเอดิสันใช้แท่งครั่งในการบันทึกเสียงนะครับไม่ได้ใช้แผ่นเสียง เครื่องเขาจะมีกรวยสองกรวยไว้อัดเสียงกับเล่นเสียง เวลาจะอัดเสียงก็พูดลงไปในกรวยอัดเสียง การสั่นสะเทือนของเสียงจะไปกระทบไดอะแฟรมทำให้ไดอะแฟรมสั่นไปด้วย การสั่นนี้ก็จะไปบังคับให้เข็มกระแทกแท่งครั่งสกัดแท่งครั่งให้เป็นหลุมเป็นบ่อ ตอนเล่นกลับก็ตรงกันข้ามคือเอาเข็มไปจี้ที่แท่งครั่ง หลุมบ่อบนแท่งครั่งจะทำให้เข็มสะเทือนทำให้ไดอะแฟรมสะเทือนไปด้วย ก่อให้เกิดเสียงขึ้น

ตอนอัดหรือเล่นเสียงก็ต้องหมุนแท่งครั่งไปด้วย ซึ่งแท่งครั่งก็จะมีกลไกเหมือนลานที่ทำหน้าที่นี้