เกิดมาไม่เคยรู้สึกแย่เท่าวันนี้มาก่อน

ไม่รู้จะเริ่มยังไงดี มันมึนไปหมด

สิงหาคม 2556 : เรารู้จักกับคนๆ นึงในโซเชี่ยลเน็ตเวิร์คแห่งหนึ่ง ก็คุยกันจนคุ้นเคย ก็เลยได้เป็นเพื่อนกัน

กันยายน 2556 : เราได้เจอกับรุ่นน้องของเพื่อนคนนี้ (ผ่านทางโซเชี่ยลเน็ตเวิร์คอีกนั่นแหละ) แล้วรู้สึกชอบ เลยคุยๆ กันกับรุ่นน้อง

พฤศจิกายน 2556 : ความผูกพันและอารมณ์ที่พาไปทำให้เรากับรุ่นน้องตัดสินใจคบกัน มีช่วงเวลาที่ดี และอบอุ่น ก็ยังได้คุยกับเพื่อนคนนั้นเรื่องนี้ด้วย

ธันวาคม 2556 : เค้าบอกเลิกเรา เพราะเค้าบอกว่าเราไม่ใช่ ต้องทำใจยอมรับ โทษใครไม่ได้จริงๆ

มกราคม 2557 : เราไม่ได้คุยกับรุ้นน้อง แต่ยังเห็นกันและกันอยู่ในโซเชี่ยลเน็ตเวิร์ค เราเห็นว่าเพื่อนคนนี้กับรุ่นน้องเริ่มสนิทกัน ตอนแรกก็คิดว่าเฉยๆ เพราะ 2 คนนั่นก็เรียนคระเดียวกัน

กุมภาพันธ์ 2557 : เราเองก็ยังทำใจไม่ค่อยได้ เลยปรึกษาเพื่อน แต่ไม่กี่วันที่ผ่านมาเพื่อนเราเปลี่ยนไป จากที่เคยทักทายกันก็เริ่มเงียบ แล้วที่ตกใจคือ เพื่อนกับรุ่นน้องได้อัพรูปลงโซเชี่ยลเน็ตเวิร์คด้วยรูปเดียวกัน พยายามจะไม่คิด

14 กุมภาพันธ์ 2557 : เราเลยตัดสินใจไปถามเพื่อนว่าระหว่างเขากับน้องมีซัมติงกันไหม ใช้เวลาครึ่งวันกว่าเขาจะตอบกลับมาว่าเป็นอย่างที่เราคิดจริงๆ

"เมื่อไหร่"

"ซักพักแล้วล่ะ"

เรารู้ว่าเราทำอะไรไม่ได้ แต่ความรู้สึกมันไม่ไหวจริงๆ สับสนไปหมด
- ทำไมเพื่อนถึงไม่บอกเรา
- ทำไมทั้งสองถึง
- ทำไมถึงไม่ใช่เรา
- ทำไมถึงเป็นแบบนี้
- ทำไม
- ทำไม
- ทำไม

ใจนึงมันก็ดีนะที่ได้คลายข้อสงสัยสักที

แต่อีกใจก็นะ

ไม่รู้สิ

มันสับสนไปหมด

มัน

คิดอะไรไม่ออกจริงๆ นะ

กับเพื่อน

กับเค้า

กับเรา

ทุกอย่างมันวนเวียนกันไปหมด

ทำไม

(แล้วทำไมถึงได้แต่ถามว่าทำไมกันนะ)

ตอนนี้ไม่รู้เลยว่าพื้นดินคืออะไร เพราะความรู้สึกตอนนี้มันเคว้ง มันลอย ทุกอย่างมันพัง

หลายๆ คนอาจจะกำลังมีความสุขกับวันที่แสนสำคัญ

วันที่แสนสำคัญ

วันที่...

วันอะไรสักอย่างนึงแหละ

พูดอะไรไม่ออกอีกแล้ว แม้แต่จะคิดถ้อยคำขึ้นมาพิมพ์ยังทำไม่ได้เลย

ไม่ไหวแล้ว ขอกอดหน่อยได้มั้ยครับ

ใครก็ได้ แค่ได้มารับฟัง แค่ได้มาเป็นไหล่ให้เช็ดน้ำตา

แค่ได้มายืนให้ไอ้ขี้แพ้คนนี้ได้กอด

แค่ใครก็ได้

คิดอะไรไม่ออกแล้วจริงๆ ครับ

...