น้องสาว ทำอยู่ กทม รายได้เดือนละ 22,000 บ.
มีค่าใช้จ่ายประจำ พวกค่าหอ ค่าประกันชีวิต เดือนละประมาณ 6,000 บ.
ที่เหลือไม่รู้เอาไปทำอะไร บอกว่ากินใช้ธรรมดา ช้อปปิ้งบ้าง
แต่ไม่พอ โทรมาขอที่บ้านทุกเดือน 2-3 พันบาท ทั้งๆ ที่ยังไม่ถึงครึ่งเดือนด้วยซ้ำ
คนที่โดนบ่นคือเรา แม่บ่นๆๆๆ จนหูชา คนเอาเงินไปกลับใช้สบายใจเฉิบ ว่าให้ไม่ได้ ไม่พอใจจะตัดสายโทรศัพท์ทิ้ง
เป็นอย่างตั้งแต่ทำงาน 10 เดือนแล้วค่ะ สงสัยว่าการใช้เงินแบบนี้ ถือว่าเป็นเรื่องปกติสำหรับคนทำงานใน กทม หรอ
จะทำยังไงให้น้องสาวมีจิตสำนึกเรื่องนี้ขึ้นมาได้บ้างคะ
อยู่ กทม.เงินเดือนสองหมื่นสอง ใช่ไม่เคยถึงเดือน โทรมาขอที่บ้านตลอด มีใครเป็นอย่างนี้บ้างคะ
มีค่าใช้จ่ายประจำ พวกค่าหอ ค่าประกันชีวิต เดือนละประมาณ 6,000 บ.
ที่เหลือไม่รู้เอาไปทำอะไร บอกว่ากินใช้ธรรมดา ช้อปปิ้งบ้าง
แต่ไม่พอ โทรมาขอที่บ้านทุกเดือน 2-3 พันบาท ทั้งๆ ที่ยังไม่ถึงครึ่งเดือนด้วยซ้ำ
คนที่โดนบ่นคือเรา แม่บ่นๆๆๆ จนหูชา คนเอาเงินไปกลับใช้สบายใจเฉิบ ว่าให้ไม่ได้ ไม่พอใจจะตัดสายโทรศัพท์ทิ้ง
เป็นอย่างตั้งแต่ทำงาน 10 เดือนแล้วค่ะ สงสัยว่าการใช้เงินแบบนี้ ถือว่าเป็นเรื่องปกติสำหรับคนทำงานใน กทม หรอ
จะทำยังไงให้น้องสาวมีจิตสำนึกเรื่องนี้ขึ้นมาได้บ้างคะ