จากประสบการณ์ตรงที่ทำงานบนเรือมา 11 ปี

ทั้งเรือสินค้าเทกอง  ตู้คอนเทนเนอร์  ....อลาสก้า ก็ไปจอดมาแล้ว

อยากบอกว่า  บางเมืองที่ไปจอด เรียกได้ว่า  โงหัวไม่ขึ้นครับ....อดนอนมาทั้งคืน พอเรือจอด ต้องรับน้ำมัน รับเสบียง รับอะไหล่..จนท. สารพัดหน่วยงานขึ้นมาตรวจเรือ  คนจากบริษัทอีกล่ะ...

ในขณะที่สินค้าก็ำเนินการขนถ่ายไปเรื่อยๆ....ตู้สินค้า 8000 ตู้  ...พี่ท่านใช้เวลาขนถ่ายขึ้น-ลงแค่ 14 ชั่วโมง

รับน้ำมันก็ปาเข้าไป 12 ชั่วโมงแล้ว....ไม่มีเวลาไปไหนเลย


ดูจากระยะเวลาที่แฟนของ จขกท.ต้องไปทำงานแล้ว...พอจะเดาบริษัทที่ต้องไปไม่ยาก ( ถ้าเป็นเรือสินค้าทั่วไป )

ผมว่า แฟนคุณ ต้องเดินเรืออยู่แถวๆตะวันออกกลางซะเป็นส่วนใหญ่...น่าจะมากกว่า 5 เดือน  ยิ่งถ้าไปอิรัก ก็นานกว่านั้น...ถ้าเป็นแบบนั้นก็หนักหน่อย  เท้าแตะฝั่งยังยากเลย

อย่าเป็นกังวลไปเลยครับ  ทุกคนบนเรือมีหน้าที่ต้องรับผิดชอบ  งานเยอะ...

ถ้ารักเค้าก็ต้องทน....เอาความคิดถึง ความห่วง มาเป็นกำลังใจ ว่าเค้าไปเพื่ออนาคต...

ถ้ามัวแต่มานั่งคิดเล็กคิดน้อยก็คงไม่ดี...คนที่อยู่บนเรือ แค่ทำงานก็เหนื่อยแล้ว  ไหนจะต้องต่อสู้กับสภาพอากาศ ...อาหารการกินที่เลือกไม่ได้มากนัก...วันดีคืนดีก็ต้องระวังโจรสลัด...โอย  สารพัด

แล้วคนรักทางบ้าน จะซ้ำเติมเค้าอีกทำไมครับ...


ให้กำลังใจกันมากๆดีกว่า  แฟนคุณไปทำงานสร้างอนาคตครับผม