ต้องเล่าเรื่องก่อนนะคะ แฟนเราไม่ได้เป็คริสเตียนนะ คบกันาประมาณปีกว่าๆแล้ว ตลอดเวลาที่ผ่านมาเค้าเป็นคนดีนะ ตลก เข้าใจเรา เป็นผู้ใหญ่ เราก็อยากให้ผู้ชายคนนี้ร้จักกับพระเจ้า รู้จักกับความรักของพระองค์ เค้าไม่ได้ห้ามอะไรเราเรื่องความเชื่อของเรานะคะ เค้าเคยไปโบสถ์หนึ่งครั้ง แล้วก็บอกเราว่านี่ไม่ใช่ตัวเขา เค้าคงรู้สึกแปลกๆ แต่ก็หวังว่าวันนึงพระเจ้าจะมีเวลาองพระองค์สำหรับทุกอย่าง ด้วยความที่เราเป็นผู้หญิงคริสเตียน การได้คนรักที่เป็นคริสเตียนเหมือนกันเป็นเหมือนเครื่องยืนยันนะคะว่า คนๆนี้จะจริงใจกับเราตลอดไป หนึ่งปีผ่านไปหลงจากอธิฐานว่าขอให้พระองค์ให้เค้าได้รู้จักความรักของพระองค์ และบอกกับพระองค์ว่าหนูเชื่อว่าพระองค์ทรงมีเวลาที่เหมาะสมสำหรับเรื่องนี้ เขาก็ได้ย้ายไปทำงานที่ระยองค่ะ โดยไม่มีวี่แววมาก่อน ไม่ได้ตั้งตัว เป็นคำสั่งด่วน และคงไม่มีโอกาสได้ย้ายกลับมา ถ้าได้ย้ายต้องรอประมาณปีสองปี แต่ก่อนหน้าที่แฟนเราจะย้ายไประยองประมาณสองเดือนก็มีพี่ที่รู้จักคนนึงที่เราให้ความเคารพ เค้าอยากรู้จักพระเจ้าค่ะ เราก็ดีใจมากพาเค้าไปรู้จักพระเจ้า เราก็คุยกับพี่เค้าตลอดนะคะ ส่วนใหญ่คุยเรื่องพระเจ้า ตั้งแต่พี่เค้ารู้จักพระเจ้าพี่เค้าเติบโตเร็วมากค่ะ เร็วกว่าเราด้วยซ้ำ เรากับพี่เค้าก็คุยมาตลอด จนเราสองคนเริ่มรู้สึกดีต่อกัน เค้าบอกเราว่าเค้าชอบเรา แต่เค้ารู้นะคะว่าเรามีแฟน จริงๆชอบมาตั้งนานแล้วตั้งแต่เข้าค่ายอาสาตอนปี 1 แต่ตอนนั้นก็มีคนมาจีบเราอยู่เค้าเลย ไม่ได้อะไรกับเรา(พี่เค้าบอกเราก่อนเค้าได้เรียนเรื่องคู่พระพร) เราเคยไปกินข้าวกับพี่เค้าบ้าง 3 ครั้ง เจอกันที่โบสถ์ทุกวัอาทิตย์ เจอกันทีร้านกาแฟบ้างแต่คุยไลน์กันทุกวัน โทรปลุกเฝ้าเดี่ยวทุกวัน และเมื่อวาน ไปกินข้าวและดูหนังด้วยกันมา มันน่าจะมีความสุขนะคะแต่ทำให้เรารู้สึกแย่ ข้อแรกเพราะคนที่โบสถ์ไม่รู้เรื่องความสัมพันธ์ของเรา ข้อสองคือเรารู้สึกว่าเราทำร้ายพี่เค้าและแฟนเรา เราเลยบอกให้พี่เค้าลองปรึกษาพี่เลี้ยงของเค้ากับปัญหาที่เกิด พี่เค้าก็รู้สึกแย่ค่ะ รู้สึกว่าตัวเค้าเองอยู่ในฐานนะอะไร เราก็รู้สึกนะคะรู้สึกแย่มากเลยวันนี้ ต่างคนต่างรู้สึกแย่กับสิ่งที่ทำ เราเลยตกลงกันว่า เราจะวางตัวกันใหม่ จะปฎิบัติต่อกันฉันพี่น้องคริสเตียน แต่ขอให้เก็บคามรู้สึกในใจไว้ พี่เค้าจะรอจนกว่าเราจะได้คำตอบากพระเจ้า เราก็เช่นกัน สุดท้ายเค้าบอกว่ายังไงเค้าก็จรอเราตัดสินใจ และบอกว่า"พระเจ้ารักเราอย่างไรพี่ก็รักเราอย่างนั้น" เราก็เลยตอบไปว่า "แต่เมื่อพระองค์อนุญาตให้มันเกิดขึ้นแล้ว แน่นอนว่ามันจะดีเสมอ ไม่ช้าก็เร็วอฐิฐานกับพระเจ้าด้วยกันทุกวัน ว่าจะผ่านเรื่องนี้ไปด้วยกัน แม้สุดท้ายเราจะใช่คู่พระพรกันหรือไม่ แต่วันนี้ในฐานะพี่น้องคริสเตียน เราจะผ่านมันไปทุกปัญหา โดยการพึ่งพาพระเจ้า" สุดท้ายเราไม่รู่าเราจะตัดสินใจยังไง เรารักแฟนเรานะถึงแม้ไม่ใช่คริสเตียนถึงแม้เค้าจะอยู่ไกลเรา เราตัดใจเลิกกับแฟนแล้วมาคบกับพี่เค้าตอนนี้ไม่ได้ แฟนเราไม่ได้ทำอะไรผิด ไม่ควรต้องมาเจออะไรแบบนี้ แต่เพราะเป็นผ้หญิงคริสเตียน เป็นลูกพระเจ้าก็ยังปรารถนาเสมอว่าจะมีคู่พระพร คนที่ช่วยยกชูเรา รักในพระเจ้าเหมือนกัน สำหรับเรามันวิศษมากนะ ตอนนี้เลยสับสบ อยากทราบว่าใครเคยมีปัญหาแบบนี้ แล้วเราควรจะทำยังไง ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำตอบค่ะ