แนะนำตัวก่อนเลยนะคะ หนูเรียนม 4 สายวิทย์ ของโรงเรียนรัฐประจำจังหวัดอยู่ค่ะได้เกรดค่อนข้างดี 3.53 รวมของเทอม 1 ค่ะ ที่เลือกสายวิทย์เพราะพ่อแนะนำแกมบังคับ แล้วก็บอกว่ามันเลือกได้เยอะกว่า พ่อกับแม่เองก็เรียนสายนี้
หนูไม่รู้ว่าปัญหาที่หนูเจออยู่มันเป็นเรื่องปรับตัวไม่ทันหรือเปล่า แต่หนูรู้สึกว่าสายนี้ไม่เหมาะกับหนูเลยค่ะ เทอม 2 ที่สอบไปตกวิทย์ 3 ตัวรวด ทั้งๆที่เตรียมตัวก่อนสอบมาเกือบเดือน ตอนนั้นเฟว ท้อมากค่ะ อ่านไปแล้วทำไมยังสอบไม่ได้ ที่ได้เกรดมาก็ไม่รู้มันมาจากไหน สงสัยคะแนนเก็บดี งานอะไรได้คะแนนเพิ่มก็ทำหมดสอบตกถ้าแก้ได้ก็ตามแก้ตลอดค่ะ
แล้วทีนี้ที่หนูสอบตกไปเทอมแรกหนูก็แอบมโนไปเองว่าคงเพราะอคติอาจารย์ฟิสิกส์เลยไม่ชอบวิชานี้ ก็เลยไปหาที่เรียนพิเศษ แล้วก็ตั้งใจอ่านเต็มที่ แต่ไม่มีความเข้าใจในมันเลยค่ะพอลองคิดย้อนไปม 3 ก็รู้ว่าเอ้อตัวเองก็เคยอคติอาจารย์อีกนี้หว่า (มันไม่ใช่ละตรู =.,=) ฃประกอบกับตกเคมี ตกชีวะ นี่ก็ตั้งใจอ่านๆก็ยังตก
ตอนนี้รู้สึกท้อมากค่ะ เคยแอบโทษตัวเองเหมือนกันว่าทำไมโง่อย่างนี้ (พอคิดอย่างนั้นทีไรขนลุกตลอด)ก็เลยมานั่งดราม่าใส่ตัวเองว่าตัวเองชอบอะไรอยากเป็นอะไรกันแน่ เลยทำให้รู้ว่าหนูชอบวาดรูปค่ะ ว่างๆวาดมันตลอด ตอนม ต้นเวลาไปเรียนวิชาภาษาอังกฤษตัวเองก็รู้สึกสนุกตลอด คือมันไม่เครียดอ่ะค่ะ ชอบดูชอบฟังซีรีย์อินเตอร์ กับกาตูนญี่ปุ่น แล้วก็รู้สึกว่าตัวเองเข้าใจในวิชาคณิตศาสตร์นะ 55555 พอจินตนาการว่าโตไปจะงานอะไร หนูก็คิดว่าอยากทำงานเกี่ยวกับกราฟฟิค งานอาร์ตคอมพิวเตอร์ / สถาปัตย์ พอเก็บได้ซักระยะก็อยากเอาเงินไปลงทุน และเรียนรู้เกี่ยวกับการลงทุนให้มากขึ้น
พอคิดๆแล้วหนูก็น่าจะเหมาะกับสายศิลป์จริงๆ เพราะว่าวิทย์เรียนไปถึงจะได้หลายสายแต่หนูก็ไม่ได้รักมัน ไม่ได้คิดจะทำงานในสายนี้อยู่แล้ว แต่เวลามันผ่านมาจนป่านนี้แล้วกว่าหนูจะรู้ตัวก็จะขึ้นม 5 แล้วอ่ะค่ะ หรือว่าหนูควนจะทนเรียนต่อไป พ่อเองก็คงไม่ยอมให้หนูเรียนสายศิลป์แน่ๆ แต่ทุกๆวันนี้ก็แอบเตรียมอ่านหนังสือว่าจะไปซิ่วโรงเรียนรัฐที่สายศิลป์ดีๆในกรุงเทพค่ะ แต่พ่อเค้าหวังมากๆว่าอยากให้หนูเรียนสายวิทย์ ไม่รู้พอจะยอมหรือเปล่า กลัวพวกญาติๆเอาไปนินทาทำให้พ่อต้องอาย กลัวเค้าเอาไปเปรียบเทียบกับพี่ที่จบวิศวะ(แต่ทุกวันนี้ขายเสื้อผ้าอยู่ประตูน้ำ) กลัวทำให่พอผิดหวัง กลัวพ่อไม่รัก กลัวพ่อเครียดเรื่องเราเรียนไม่ได้ กลัวไปหมดทุกอย่างเลยค่ะ แต่คงต้องเลือกทางของตัวเองจริงๆ ไม่งั้นอนาคตคงไม่รอดแน่ วิทย์ไปไม่รอด ศิลป์ไม่ได้เรียน อยากปรึกษาก็ไม่รู้จะไปพูดกับใคร ไม่รู้จะถามว่าไร ขอเล่าแบบนี้แล้วกันนะคะ ขอบคุณที่ให้คำแนะนำนะคะ
ปล.ถ้าใส่แท็กผิดก็ขอโทษด้วยนะคะ
[ระบาย]เรียนสายวิทย์ค่ะ ย้ายไปสายศิลป์คำนวณตอนนี้ดีไหมคะ
หนูไม่รู้ว่าปัญหาที่หนูเจออยู่มันเป็นเรื่องปรับตัวไม่ทันหรือเปล่า แต่หนูรู้สึกว่าสายนี้ไม่เหมาะกับหนูเลยค่ะ เทอม 2 ที่สอบไปตกวิทย์ 3 ตัวรวด ทั้งๆที่เตรียมตัวก่อนสอบมาเกือบเดือน ตอนนั้นเฟว ท้อมากค่ะ อ่านไปแล้วทำไมยังสอบไม่ได้ ที่ได้เกรดมาก็ไม่รู้มันมาจากไหน สงสัยคะแนนเก็บดี งานอะไรได้คะแนนเพิ่มก็ทำหมดสอบตกถ้าแก้ได้ก็ตามแก้ตลอดค่ะ
แล้วทีนี้ที่หนูสอบตกไปเทอมแรกหนูก็แอบมโนไปเองว่าคงเพราะอคติอาจารย์ฟิสิกส์เลยไม่ชอบวิชานี้ ก็เลยไปหาที่เรียนพิเศษ แล้วก็ตั้งใจอ่านเต็มที่ แต่ไม่มีความเข้าใจในมันเลยค่ะพอลองคิดย้อนไปม 3 ก็รู้ว่าเอ้อตัวเองก็เคยอคติอาจารย์อีกนี้หว่า (มันไม่ใช่ละตรู =.,=) ฃประกอบกับตกเคมี ตกชีวะ นี่ก็ตั้งใจอ่านๆก็ยังตก
ตอนนี้รู้สึกท้อมากค่ะ เคยแอบโทษตัวเองเหมือนกันว่าทำไมโง่อย่างนี้ (พอคิดอย่างนั้นทีไรขนลุกตลอด)ก็เลยมานั่งดราม่าใส่ตัวเองว่าตัวเองชอบอะไรอยากเป็นอะไรกันแน่ เลยทำให้รู้ว่าหนูชอบวาดรูปค่ะ ว่างๆวาดมันตลอด ตอนม ต้นเวลาไปเรียนวิชาภาษาอังกฤษตัวเองก็รู้สึกสนุกตลอด คือมันไม่เครียดอ่ะค่ะ ชอบดูชอบฟังซีรีย์อินเตอร์ กับกาตูนญี่ปุ่น แล้วก็รู้สึกว่าตัวเองเข้าใจในวิชาคณิตศาสตร์นะ 55555 พอจินตนาการว่าโตไปจะงานอะไร หนูก็คิดว่าอยากทำงานเกี่ยวกับกราฟฟิค งานอาร์ตคอมพิวเตอร์ / สถาปัตย์ พอเก็บได้ซักระยะก็อยากเอาเงินไปลงทุน และเรียนรู้เกี่ยวกับการลงทุนให้มากขึ้น
พอคิดๆแล้วหนูก็น่าจะเหมาะกับสายศิลป์จริงๆ เพราะว่าวิทย์เรียนไปถึงจะได้หลายสายแต่หนูก็ไม่ได้รักมัน ไม่ได้คิดจะทำงานในสายนี้อยู่แล้ว แต่เวลามันผ่านมาจนป่านนี้แล้วกว่าหนูจะรู้ตัวก็จะขึ้นม 5 แล้วอ่ะค่ะ หรือว่าหนูควนจะทนเรียนต่อไป พ่อเองก็คงไม่ยอมให้หนูเรียนสายศิลป์แน่ๆ แต่ทุกๆวันนี้ก็แอบเตรียมอ่านหนังสือว่าจะไปซิ่วโรงเรียนรัฐที่สายศิลป์ดีๆในกรุงเทพค่ะ แต่พ่อเค้าหวังมากๆว่าอยากให้หนูเรียนสายวิทย์ ไม่รู้พอจะยอมหรือเปล่า กลัวพวกญาติๆเอาไปนินทาทำให้พ่อต้องอาย กลัวเค้าเอาไปเปรียบเทียบกับพี่ที่จบวิศวะ(แต่ทุกวันนี้ขายเสื้อผ้าอยู่ประตูน้ำ) กลัวทำให่พอผิดหวัง กลัวพ่อไม่รัก กลัวพ่อเครียดเรื่องเราเรียนไม่ได้ กลัวไปหมดทุกอย่างเลยค่ะ แต่คงต้องเลือกทางของตัวเองจริงๆ ไม่งั้นอนาคตคงไม่รอดแน่ วิทย์ไปไม่รอด ศิลป์ไม่ได้เรียน อยากปรึกษาก็ไม่รู้จะไปพูดกับใคร ไม่รู้จะถามว่าไร ขอเล่าแบบนี้แล้วกันนะคะ ขอบคุณที่ให้คำแนะนำนะคะ
ปล.ถ้าใส่แท็กผิดก็ขอโทษด้วยนะคะ