จากนโยบายประชานิยม

จำนำข้าว ที่ทุกฝ่ายคัดค้านตั้งแต่ก่อนพรรคเผาไทยจะได้เป็นรัฐบาลด้วยวิธีระบอบ "ประชาธิปไตย". ที่ 1 คน. 1 โหวต

แต่ก็ได้มาเพราะชาวนาไม่มีความรู้ ข้อเสนอ 15,000 บาท ถึงแม้ว่าโครงการนี้รัฐจะขาดทุนและไม่มีเงินมาจ่ายก็คิดไม่ได้

นโยบายนี้จึงเสมือนข้อเสนอที่จูงใจชาวนาให้ไว้ใจอีปู ถึงแม้ว่าประเทศจะขาดทุน แต่กุได้เงินมากขึ้น แต่ไม่ได้พัฒนาศักยภาพตน

โครงการจ่ายเงินชาวนาได้จนถึง. เดือนกันยายน 2556 รัฐบาลขาดทุนสะสมไม่สามารถบริหารเงินได้ก็เริ่มที่จะจ่ายล่าช้า

ส่งผลให้ชาวนาต้องแบกรับดอกเบี้ยทั้งในและนอกระบบ แต่รัฐก็อ้างเหตุผลแบบที่ควายเท่านั้นที่จะเชื่อว่าเป็นที่ กปปส และ SFIs

ทั้งๆที่ จ่ายเงินไม่ได้ตั้งแต่กันยายน ชาวนาทยอยฆ่าตัวตาย (ความจริงแล้วก็สมควรสำหรับคนที่เลือกอีปูงูพิษเข้ามาไว้ใกล้ตน)

คำถาม

เจ็บแล้วจำไหม (นโยบายประชานิยมเหมือนจะดีแต่ก็เป็นพิษสะสมวันใดที่ทนไม่ได้ก็ต้องรับกรรมไป ) หรือ งานนี้จะเจ็บแล้วทนเหมือนที่ผ่านมา

เพื่อนกุฝากบอกว่า "สมควรแล้ว". ความสัมพันธ์ระหว่าง ประชาธิปไตย กับ ประเทศพัฒนา จะได้ไปด้วยกันมากขึ้น


สุดท้าย

ยิ่งประชานิยมมากเท่าไร ยิ่งแสดงความต้องการอยากเข้ามาเพื่อหาประโยชน์ให้ตัวเองเท่านั้น มีผลงานแต่ใช้เงินฟุ่มเฟื่อย แต่ก็ชอบกันเนาะ

เพราะ ไม่ใช่เงินกูทั้งหมด และ ยังมีกระดูกเหลือให้กูแทะด้วย. นี้แหละ ประชาธิปไตยของพวกคนไร้การศึกษาที่อยากได้อยากมีแต่ไม่พยายาม

โทษโอกาส และ อยากมีเหมือนคนที่เกิดมาโชคดีกว่า