รินร่ายพจน์บทกลอนอักษรรักร้อยสลักปักลงส่งคำขานว่าใครหนึ่งคิดถึงรำพึงกานท์จากวันวานผ่านเผยเอื้อนเอ่ยมา ลืมหรือยังอักษรกลอนคนเศร้าที่เคยเคล้าครวญคำเพรียกพร่ำหาว่ารักเอยเฉลยพร่ำรำพันพาคำนึงอยู่ทุกครามิลา

ฉันจะฝันถึงเธอ  ตะวันลับลาส่งฟ้า มืดมน  ใจย่อมเงียบเหงาทน       เปลี่ยวคว้าง ยามเธอเมื่อลาจน        

"คิดถึงฉันบ้างไหมใครคนนั้น คนที่ฉันฝันเพ้อละเมอหา คนที่ฉันอยากพานพบเทียวสบตา คนที่ใจปรารถนาแนบอุ่นไอ เช้าแล้ว... ยินเสียงแว่วของสายลมวู่ไหว สายลมของความคิดถึงส่งถึงใคร เขาจะรู้ตัวบ้างไหมใจคิดถึง

แม้เวลา ผันผ่าน นานเนิ่นแสน ไม่อาจแม้น ลืมเธอ ยังเพ้อถึง หญิงแก้วตา คนที่รัก ยังปักตรึง ยังคำนึง นั่งเหม่อซึ้ง คิดถึงเธอ คงไม่เจอ กันอีกแล้ว ในชาตินี้ ดวงฤดี นานหลายปี พี่ยังเผลอ คิดถึงเจ้า เฝ้ารัญจ

https://www.youtube.com/watch?v=TtIzWjItd2c คิดถึงคำ พร่ำบอก เย้าหยอกนั้นเจ้านวลจันทร์ เพ้อครวญ รัญจวนไหวเหม่อมองดาว พราวพร่าง แสนห่างไกลดวงฤทัย หนาวเหน็บ เจ็บระทม โลกสวยงาม ยามเหงา อับเฉานักแสงจันท

ใจรัก  ใจ  เดียวเชียวเที่ยวเฝ้า     ใฝ่ปองรัก  ที่หมายเคียงครอง      ซึ่งเจ้าใจ  ดวงหนึ่งจับจอง  &nb

หนึ่ง ดวงใจมอบเธอเสมอมั่น ช่วงชีวิตคิดฝันรำพันหา แม้นผ่านผันห้วงกาลวันเวลา ปรารถนาค่าล้วนชวนครอบครอง เดียว ดายด้วยคำนึงตราตรึงจิต ครวญครุ่นคิดแนบในใฝ่สนอง ห้วงอารมณ์ตรมเหงากลับเข้าจอง เมื่อสิ่งปองค