คือเราย้ายโรงเรียนมาใหม่อยู่มอสี่ค่ะ เรามีเพื่อนอีก2คนอยุกลุ่มเดียวกันจากโรงเรียนเก่าสอบติดเหมือนกันได้อยุห้องเดียวกันด้วย ทีนี้เราก็เพื่อนใหม่คะ เขามาอยุโรงเรียนนี้มาก่อนแล้วเขาก็มีกลุ่มของเขา คุยไปเล่นกันไปอยู่ก็กายเป็นกลุ่มเดียวกันกินข้าวด้วยกันตลอดเลย ช่วงแรกๆที่รวมกลุ่มกันเรารู้ตัวเลยว่าเราทำตัวห่างจากเพื่อนเก่ามากค่ะ อยู่กับเพื่อนใหม่มากกว่าเล่นกับเพื่อนใหม่มากกว่า แต่เราก็คิดว่าเพื่อนเก่าของเราคงไม่ได้คิดไรมาก ก็เรื่อยมาอย่างงี้จบจะจบเทอมวันหนึ่งอยู่ๆเราก็ทะเลาะกับเพื่อนคนหนึ่งในกลุ่มใหม่ค่ะ เพื่อนสนิทของคนนั้นเลยกลายเป็นว่าโกรธเราด้วยนิดๆ สุดท้ายเราก็ง้อเขาค่ะเพราะรู่ว่าตัวเองผิดด้วยเลยง้อ ตอนนี้ก็คุยกันแล้ว แต่..ทำไมเรารู้สึกว่าทุกคนห่างจากเรามาก รู้สึกไม่เหมือนเมื่อก่อนเลย เมื่อก่อนเรารู้สึกว่าเป็นตัวเด่นในกลุ่มมีอะไรก็เล่าให้เราฟัง เดินกับเราตลอด แต่ตอนนี้พอเราไม่มีใครเดินด้วย เดินกันเป็นคู่เราก็จะเกิดอาการแบบยังไงไม่รู้คะ แบบอยากให้เพื่อนมาเดินกับเราอยากให้เพื่อนสนใจเรา พอเรามานั่งคิดดูดีๆ ...หรือเหมือนก่อนก็เป็นแบบนี้นะ ทำไมเราถึงรู้สึกไม่สบายใจเลย พอว่างก็จะนึกถึงเรื่องนี้ตลอดเลย มันทำให้จากเมื่อก่อนที่คิดว่าจะจบเทอมแล้วไม่อยากให้จบเลยอยากมาโรงเรียนทุกวัน มันทำให้เราไม่อยากไปโรงเรียนเลยค่ะ ไม่รู้ว่าทำไมต้องรู้สึกอย่างงี้ ตอนนี้เรารู้สึกว่าเราไม่สำคัญเลย การที่เราไปสนิทกับเพื่อนใหม่ไม่สนเพื่อนเก่า พอทพเลาะกับเพื่อนใหม่ กายเป็นว่าเพื่อนใหม่ทำตัวห่างๆ เพื่อนเก่าก้ยังห่างๆเพราะไม่ได้คุยกันเหมือนเมื่อก่อน เรารู้สึกว่าไม่มีใครจะเลือกเราในตอนสุดท้ายเลยค่ะ เราไปโรงเรียนเห็นพวกมันเล่นกันมีความสุขเราก็คิดแบบว่าจะเดินไปเล่นด้วยดีไหมนะ หรือนั่งอย่างงี้ ..แล้วเมื่อก่อนเราทำไงนะ เราจำไม่ได้จิงๆว่ามันก็สนใจกันอย่างงี้อยู่ตลอดอยู่แล้วแล้วเราก็เป็นคนเดินไปเล่นก่อน หรือเมื่อก่อนมันเลล่นแล้ววมันเรียกเรา เรารู้แค่ว่าเมื่อก่อนมีความสุขมากอะคะ อยากมาโรงเรียนทุกวันเลยจริงๆ เราอยากได้วิธีปล่อยวางไม่ให้คิดมาก หรือ แบบควรทำตัวยังไงดีอะคะ เรารู้สึกชีวิตเรามันตรงกับคำที่ว่า ' สิ่งที่ทุกข์กว่าการไม่มี คือการเคยมี ' อะคะ เราไม่อยากเป็นคนคิดมากเลยทำยังดีคะ