ลาจอกันไปที่เรียบร้อยแล้วกับ คือหัตถาฯ2557 อาจจะมีผู้ชมบางท่านประทับใจบ้างไม่มากก็น้อย
ทางเราขอวิจารณ์อย่างเป็นกลางนะคะ ไม่ได้อคติ หรือ เอนเอียงใดๆคะ คือ ต้องการติเพื่อก่อ ส่วนใดดีก็อยากจะชื่นชม ส่วนใดที่เห็นว่าไม่เหมาะก็ขอถ้วงติงคะ
ยอมรับว่าเวอร์ชั่น2557 ต่างจากเวอร์ชั่น 2538 พอสมควร ก็เข้าใจคะว่าเป็น Remake จะให้เหมือนกันไปหมด ก็คงทำให้ผู้ติดตามบางท่านอาจจะขาดอรรถรสไปบ้าง เพราะคงไม่มีใครอยากดูเรื่องแบบเดิมๆ ซ้ำๆ
1.ด้านโครงเรื่อง
เหมือนกันในแง่ของความรักของแม่ที่มีต่อลูกตามแบบบทประพันธ์ของคุณน้ำอบ (ผู้ล่วงลับ) ตามชื่อเรื่องเลยคะ มือของแม่นั้น สามารถบันดาลให้ลูกเป็นอะไรได้ทั้งหมด ทั้งคนเลว (อย่างทอง) ทั้งคนดีมีศีลธรรม (พริ้มเพรา) คนที่แก่นแก้วก้าวร้าว (แพรวพรรณราย) หรือแม้กระทั้งคนที่ไร้เดียงสาอ่อนต่อโลก (พราวพิลาส) คนที่ไม่สมบูรณ์ทั้งทางกายและใจ (พริสซิลล่า) ฯลฯ ไม่ว่าลูกจะเป็นอย่างไร แม่พร้อมจะรักลูกอย่างไม่มีเงื่อนไข
คือหัตถาฯ2557 ชนะใจคนดู แต่ไม่ตรึงใจเท่าคือหัตถาฯ2538 ขอวิจารณ์อย่างเป็นกลางคะ
ทางเราขอวิจารณ์อย่างเป็นกลางนะคะ ไม่ได้อคติ หรือ เอนเอียงใดๆคะ คือ ต้องการติเพื่อก่อ ส่วนใดดีก็อยากจะชื่นชม ส่วนใดที่เห็นว่าไม่เหมาะก็ขอถ้วงติงคะ
ยอมรับว่าเวอร์ชั่น2557 ต่างจากเวอร์ชั่น 2538 พอสมควร ก็เข้าใจคะว่าเป็น Remake จะให้เหมือนกันไปหมด ก็คงทำให้ผู้ติดตามบางท่านอาจจะขาดอรรถรสไปบ้าง เพราะคงไม่มีใครอยากดูเรื่องแบบเดิมๆ ซ้ำๆ
1.ด้านโครงเรื่อง
เหมือนกันในแง่ของความรักของแม่ที่มีต่อลูกตามแบบบทประพันธ์ของคุณน้ำอบ (ผู้ล่วงลับ) ตามชื่อเรื่องเลยคะ มือของแม่นั้น สามารถบันดาลให้ลูกเป็นอะไรได้ทั้งหมด ทั้งคนเลว (อย่างทอง) ทั้งคนดีมีศีลธรรม (พริ้มเพรา) คนที่แก่นแก้วก้าวร้าว (แพรวพรรณราย) หรือแม้กระทั้งคนที่ไร้เดียงสาอ่อนต่อโลก (พราวพิลาส) คนที่ไม่สมบูรณ์ทั้งทางกายและใจ (พริสซิลล่า) ฯลฯ ไม่ว่าลูกจะเป็นอย่างไร แม่พร้อมจะรักลูกอย่างไม่มีเงื่อนไข