ขี่รถเครื่องเที่ยวตะลอนไปตามชายหาดใกล้บ้าน ก่อนหน้านี้เคยโพสต์ในอัลบั้มรูปไว้ในfacebookเป็นห้องบันทึกการเดินทางตลอดการเที่ยว10หาดในภูเก็ต วันนี้ลองเอามาเขียนเป็นบล็อคดูบ้าง อ่านไปดูภาพไปเพลินดี
หาดที่1 หาดพาราไดส์
เริ่มต้นจากวันนี้มีความคิดแค่อยากไปเซอร์เวย์หาดพาราไดส์ ชายหาดที่อยู่ใกล้ๆหาดป่าตอง เคยดูinformationมาบ้างคิดว่าคงจะเป็นหาดที่สวยหาดนึงที่หลายๆคนยังไม่รู้จักเท่าหาดป่าตอง ปรากฏว่าบ่ายสองครึ่งก็ควบรถเคร่องคันประจำออกจากบ้านขึ้นเขากะตะหรือเขานาคเกิดไปทางหาดกะตะ กะรน ป่าตอง ทั้งขึ้นเนินลงเนินชันเอาเรื่องอยู่แต่เราก็ไปเรื่อยๆตามสไตล์รถคุณปู่แต่ก็ถึงหาดแบบสบายๆแบบไม่ต้องลงเข็น C70 and Wave110i by Honda (น่าจะขอสปอนเซอร์ซักหน่อย อิอิ)
ไปถึงหาดแรกคือหาดพาราไดส์ ปรากฏว่าอย่างที่เห็นในภาพ เป็นธุรกิจไปซะหมด ป้ายก็เขียนชัดว่าค่าจอดรถเครื่องคันละ20บาท แต่โชคดีที่เราไม่ได้เสียค่าที่จอดรถ ลงไปเดินถ่ายรูปได้แป๊บนึงก็ลองเดินไปถามที่ป้อมเก็บค่าบริการค่าเข้าหาด ถามเขาว่า"ขอเข้าไปถ่ายรูปได้มั้ยครับ" เขาก็ตอบกลับมาแบบนิ่มๆว่า "ถ้าเข้าไปก็ต้องจ่ายเงินก่อนล่ะครับ" ซึ่งที่ป้ายเขียนไว้ว่าคนละ100บาท WTF! "
แต่ถ้าจะเข้าไปตกปลาก็คงให้แต่คนพื้นที่นะครับ" สรุปพวกเราก็ไม่ได้เข้าไปเหยียบหาดพาราไดส์เลยแม้แต่นิดเดียว ได้แต่เก็บภาพบรรยากาศทางเข้าเอาไว้เป็นที่ระทึก!
แล้วเราก็ขี่รถต่อไปเซอร์เวย์ตามทางเรื่อยๆ เจอพื้นที่ส่วนบุคคลบ้างไรบ้าง ทำให้ตั้งคำถามในใจอยู่ตลอดเวลาว่า ที่ดินหน้าหาดเดี๋ยวนี้มีเจ้าของกันหมดแล้วหรอ? ขี่รถไปไต่เนินชันๆไปเรื่อยๆ แต่เกียร์1ของรถคุณปู่ยังเร่งได้สบายๆ แค่ครึ่งคันเร่งของ70cc. เรียกได้เลยว่าแรงยังเหลืออีกเยอะ
หมดไป1หาด หาดพาราไดส์(สะกดอย่างงี้นะ) หาดต่อไป หาดไตรตรัง...
หาดที่2 หาดไตรตรัง
หาดนี้คือหาดไตรตรัง อาจจะไม่เรียก่าชะโงกก็ได้สำหรับหาดนี้ เพราะว่าเดินกันนานอยู่เกือบชั่วโมงเลย ขี่รถลงมาจากหาดพาราไดส์1กิโลครึ่งก็แวะหาที่จอดรถข้างทางริมฟุตบาท แล้วก็เดินข้ามไปตรงข้าม มองหาทาเข้าที่ไม่ใช่เป็นที่ของเอกชนซึ่งตอนหลังก็เดินลัดเลาะเอาจนได้
หาดไตรตรังเป็นหาดเล็กๆที่อยู่ถัดจากหาดป่าตอง ถ้าเดินตามชายหาดไปเรื่อยๆก็จะเจอหาดพาราไดส์ แม่เล่าว่าสมัยก่อนถ้าน้ำลงนี่เดินไปถึงหาดพาราไดส์แม่เคยเดินไปถึง(ตอนยังวัยรุ่น)แต่ตอนนี้ก็คงกลายเป็นรุ่นใหญ่ไปซะแล้วอ่านะ
เดินลงไปก็เจะเจอหาดเหมือนกับเป็นขี้เลน หาดหิน คิดในใจว่าหาดนี้มันคงไม่ดังเพราะไม่สวยล่ะมั้ง เดินไปพลางเก็บภาพไปพลางแซวกันเล่นๆกับเพื่อนว่าไม่แน่เดินกลับไปอีกทีนึงรถที่จอดไว้หายแล้ว! เหอะๆ ก็แค่กลัวกันไปเดินไปเรื่อยๆเจอหินก้อนใหญ่ๆ เจอซากปะการังสีขาวกองใหญ่ มีธารน้ำไหลลงมาจากที่สูงลงทะเล ชิมๆดูก็รู้ว่ามันเป็นน้ำจืด แต่ไม่รู้ว่าสะอาดดีรึปล่าวนะ มองไปข้างบนลำธารก็เจอกะท่อมหลังนึง มีป้ายเขียนตามแนวดินว่า ที่ดินส่วนบุคคลห้ามบุกรุก
ปะการังเขากวาง
ก็เดินต่อไปเรื่อยๆ มองภาพกว้างๆบรรยากาศตอนน้ำลงจะเห็นปะการังสีเขียวๆที่เกาะอยู่บนหิน บางชนิดก็แข็งๆเหมือนหิน เรียกไม่ค่อยถูกเหมือนกัน แล้วก็มีปะการังเขากวาง ใต้ก้อนหิน ปะการังพวกนี้มีสัตว์นานาชนิดหลบซ่อนตัวเยอะแยะ
ปลาไหลมอเร่(หมาหลง)
ดาวขน
ปลิงทะเล
ปูกา
ปูทะเล
เม่นทะเลหอยแล้วก็ปูอีกหลายชนิด หลายๆอย่างก็ไม่เคยเจอมาก่อน บางอย่างที่เคยเห็นในหนังสือก็ได้เจอตัวจริงที่นี่แหละ ถือว่าหาดไตรตรังนี่ยังอุดมสมบูรณ์อยู่ใช้ได้ มีชาวบ้านบางส่วนมาตกปลาเดินเก็บหอยตามประสาคนเจ้าถิ่น
จากหาดไตรตรังมองออกไปข้างหน้าก็จะเห็นหาดป่าตองกว้างๆ หาดกะหลิม แต่ส่วนใหญ่ตามเนินเขาก็จะเห็นโรงแรม สิ่งปลูกสร้างซะเยอะ
ภูเขาบางลูกมีรอยถนนตัดขึ้นเขาชันคล้ายรอยดินโคลนถล่ม ส่วนที่ดินหน้าหาดไตรตรังส่วนใหญ่เป็นของโรงแรมและรีสอร์ท บรรยากาศที่นี่ไม่ได้มีอะไรหวือหวาเป็นพิเศษ คนน้อย เงียบๆ ฟังเสียงคลื่นซัดเป็นระรอกๆ
ปะการังบางส่วนที่ยังมีชีวิตอยู่
นั่งดื่มด่ำบรรยากาศกันซักพักใหญ่เราก็เดินกลับไปที่จอดรถเครื่อง ยังเห็นมันจอดอยู่ที่เดิม รู้สึกโล่งใจ ควบมัน แล้วก็ขี่ไปหน้าหาดป่าตองต่อไปเป็นหาดที่สามของทริปนี้...
หาดที่3 หาดป่าตอง
ซอยบางลา ป่าตอง
หาดป่าตองนี้เรียกว่าชะโงกจริงๆ เพราะว่าหลังจากที่เราลงเขามาจากหาดไตรตรัง ข้ามสะพานข้ามคลองลงมาถึงวงเวียนหน้าโรงแรมเมอร์ลินบีชรีสอร์ท ป่าตอง ถ่ายรูปเป็นที่ระลึกคนละshot ก่อนจะแยกย้ายกันไป ณ เวลา16.38น.
แวะถ่ายรูปหน้าอ่าวป่าตองก่อนจะแยกย้ายกัน
กอล์ฟไปออกทางกะทู้ ผมออกไปทางหาดกะรนเหมือนขามา เวียนเข้าไปในซอยบางลาก่อนที่ถนนจะปิดเป็นwalking streetกลางคืนเพื่อไปออกสาย2ป่าตอง ขึ้นเขายาว5กิโลเมตรข้ามเขตอำเภอกะทู้ไปอำเภอเมือง มองเห็นโรงแรมLe Merdienอย่างหรู5ดาว พื้นที่หน้าโรงแรมติดชายหาดสีเขียวใสมองเห็นแต่ไกลแต่ไม่ได้ถ่ายรูป เพราะตรงนั้นรถเยอะมากอันตราย ขี่รถเครื่องใช้แค่3เกียร์ 1-2-3 วนมันไปเรื่อยๆ อาจจะช้ากว่าคันอื่นหน่อยก็ชิดซ้ายหลบให้คันอื่นเขาแซงกันไป
แค่ไม่กี่นาทีก็ถึงหาดกะรน...
หาดที่4 หาดกะรน
หาดนี้แทบจะขี่ผ่านไปเลยแหละ หยุดพักถ่ายรูปข้างทางบางจุดแล้วก็ขับผ่านบนถนนหน้าหาดช้าๆ สิ่งแรกที่เป็นLand markของกะรนก็คือวงเวียนกะรน หรือชื่อจริงเต็มๆว่า"วงเวียนกะรนราษฎร์สุขสันต์" เป็นรูปปั้นบรรพบุรุษของคนกะรนสมัยก่อนที่สื่อถึงอาชีพสมัยก่อนของคนแถวนี้ ซึ่งแต่เดิมเป็นชาวไร่ ชาวสวน ชาวนา ชาวประมง เป็นวงเวียนน้ำพุที่มีรูปปั้นพวกนี้ไว้เพื่อรำลึกถึงคนสมัยก่อน
ข้างๆวงเวียนก็จะมีKaron Park ถ้าจำไม่ผิดจะเป็นที่ๆเปิดตลาดนัดเล็กๆ แล้วก็เป็นลานสาธารณะไว้จัดงานตามเทศกาลต่างๆของปี ขี่รถไปเรื่อยๆตรงกึ่งกลางของหาดก็จะมองเห็นรูปปั้นพญานาคหน้าหาดอยู่ติดริมคลอง ไม่ทราบที่มาที่ไปของพญานาคเหมือนกันว่าเป็นมายังไงแต่ก็เป็นLand markของหาดกะรนไปอีกจุดนึง
แต่จะว่าไปแล้วก็ลืมถ่ายรูปไปเลย ตอนนั้นคงจะขี่รถเพลินไปหน่อย จำได้ว่าหยิบกล้องออกมาอีกทีตอนที่จะถ่ายดวงอาทิตย์ริมหาด ช่วงนี้ถ่ายน้อยมาก ผ่านไดโนพาร์คสนามกอล์ฟเทียมในสวนไดโนเสาร์ โรงพัก สนามกีฬากะรน จกระทั่งไปทะลุหาดถัดไปคือหาดกะตะ...
หาดที่5 หาดกะตะ
นี่ก็หาดที่5แล้วของวันนี้ หาดกะตะจริงๆมีสองหาด คือหาดกะตะน้อย กับหาดกะตะ แต่วันนี้ไม่ได้ไปกะตะน้อย ขับเวียนเข้าไปทางถนนหน้าหาดกะตะที่อยู่ระหว่างclub mateกับชายหาดยาวๆ มองไปข้างหน้าหาดมีเกาะอยู่เกาะนึงชื่อเกาะปู เห็นเกาะเล็กๆไม่มีคนอาศัยอยู่ ที่นี่หยุดรถพักเครื่องไปด้วยแป๊บนึง ยืดเส้นยืดสายบ้างแก้เมื่อยซัก3นาที มองนาฬิกาเพิ่งจะ5โมง8นาที แต่ในใจก็กลัวว่าจะไปดูพระอาทิตย์ตกที่แหลมพรหมเทพไม่ทันไม่นานนักก็เลยขี่รถเครื่องไปต่อ ออกจากถนนหน้าหาดไปได้ไม่เท่าไหร่หันไปเห็นwater skiหลังเทศบาล ก็เลยชะโงกหยุดถ่ายรูปแป๊บนึง
ดูฝรั่งวาดลีลาบนคลื่นเทียมกัน เสร็จแล้วก็ถ่ายรูปOfficeเทศบาลตำบลกะรนหลังใหญ่เอาไว้
หลังจากที่ลงเนินเขาป่าตองลงมาผ่านมาหน้าหาดกะรน-กะตะแทบจะไม่ได้เจอเนินชันๆเลย แต่หลังจากนี้ตรงทางขึ้นไปจุดชมวิวสามอ่าวจะเป็นเนินที่ชันมากๆ เนินนี้ขาลงเคยทำสถิติปั่นจักรยานเร็ว76km/h นับว่าเร็วที่สุดในชีวิตที่เคยไว้ก็ว่าได้ หรือแปลว่ามันโครตๆชันเลยดูจากรูปก็พอจะเห็นว่ามันชันมากๆ ขับไปถ่ายไปเรื่อยๆจนกระทั่งถึงุดชมวิวสามอ่าว...
หาดที่6 จุดชมวิว3อ่าว
ไต่เนินไปเรื่อยๆ ใช้เกียร์1ลากไปเรื่อยๆผลัดกับเกียร์2บ้าง ใช้คันเร่งไม่เกิน3/4ของครึ่งคันเร่งในการลากแต่ละเกียร์ ความเร็วก็ตามภาพไม่เกิน20km/h กับรถอายุ34ปีอย่าไปเร่งมันมากตามทางริมเขาไม่มีบ้านเรือน มีแต่ต้นไม้กับวิวทะเลกว้างๆ เห็นแสงดวงอาทิตย์ของทิศตะวันตก
ใกล้ๆแถวนั้นจะมีปางช้างอยู่หลายเจ้า ขี่รถสวนทางกับช้างเป็นระยะๆ ขี่ไปเรื่อยๆก็ถึงจุดชมวิวสามอ่าว กะตะน้อย-กะตะ-กะรน หยุดถ่ายรูปกับจุดชมวิว
โค้งงามๆ บนถนนลาดยางใหม่
หยุดพักไม่เกิน5นาทีก็ขี่ต่อไปทางถนนกะตะ-ไสยวน ไปทางหาดในหาน แต่คราวนี้ไม่ได้แวะอีกหาดนึงที่ขี่ผ่านคือหาดนุ้ย ซึ่งเป็นพื้นที่ส่นบุคคลอีกที่นึงที่ทำประตูกั้นเอาไว้ไม่ให้คนนอกเข้าไปบุกรุกในพื้นที่ชายหาดของเขาซึ่งเป็นผู้มีอิทธิพลในจังหวัดภูเก็ตท่านหนึ่ง ถ้าจะเข้าไปต้องจ่ายเงินค่าผ่านทาง
ถือว่าเป็นจุดที่สองต่อจากหาดกะตะน้อยที่ไม่ได้แวะเข้าไปถ่ายรูปหน้าหาดมาในทริปนี้ แล้วก็ขี่รถมุ่งหน้าต่อไปยังหาดในหาน...
เอารถปู่ขี่เที่ยว:ทัวร์ชะโงก10หาด
เริ่มต้นจากวันนี้มีความคิดแค่อยากไปเซอร์เวย์หาดพาราไดส์ ชายหาดที่อยู่ใกล้ๆหาดป่าตอง เคยดูinformationมาบ้างคิดว่าคงจะเป็นหาดที่สวยหาดนึงที่หลายๆคนยังไม่รู้จักเท่าหาดป่าตอง ปรากฏว่าบ่ายสองครึ่งก็ควบรถเคร่องคันประจำออกจากบ้านขึ้นเขากะตะหรือเขานาคเกิดไปทางหาดกะตะ กะรน ป่าตอง ทั้งขึ้นเนินลงเนินชันเอาเรื่องอยู่แต่เราก็ไปเรื่อยๆตามสไตล์รถคุณปู่แต่ก็ถึงหาดแบบสบายๆแบบไม่ต้องลงเข็น C70 and Wave110i by Honda (น่าจะขอสปอนเซอร์ซักหน่อย อิอิ)
ไปถึงหาดแรกคือหาดพาราไดส์ ปรากฏว่าอย่างที่เห็นในภาพ เป็นธุรกิจไปซะหมด ป้ายก็เขียนชัดว่าค่าจอดรถเครื่องคันละ20บาท แต่โชคดีที่เราไม่ได้เสียค่าที่จอดรถ ลงไปเดินถ่ายรูปได้แป๊บนึงก็ลองเดินไปถามที่ป้อมเก็บค่าบริการค่าเข้าหาด ถามเขาว่า"ขอเข้าไปถ่ายรูปได้มั้ยครับ" เขาก็ตอบกลับมาแบบนิ่มๆว่า "ถ้าเข้าไปก็ต้องจ่ายเงินก่อนล่ะครับ" ซึ่งที่ป้ายเขียนไว้ว่าคนละ100บาท WTF! "
แต่ถ้าจะเข้าไปตกปลาก็คงให้แต่คนพื้นที่นะครับ" สรุปพวกเราก็ไม่ได้เข้าไปเหยียบหาดพาราไดส์เลยแม้แต่นิดเดียว ได้แต่เก็บภาพบรรยากาศทางเข้าเอาไว้เป็นที่ระทึก!
แล้วเราก็ขี่รถต่อไปเซอร์เวย์ตามทางเรื่อยๆ เจอพื้นที่ส่วนบุคคลบ้างไรบ้าง ทำให้ตั้งคำถามในใจอยู่ตลอดเวลาว่า ที่ดินหน้าหาดเดี๋ยวนี้มีเจ้าของกันหมดแล้วหรอ? ขี่รถไปไต่เนินชันๆไปเรื่อยๆ แต่เกียร์1ของรถคุณปู่ยังเร่งได้สบายๆ แค่ครึ่งคันเร่งของ70cc. เรียกได้เลยว่าแรงยังเหลืออีกเยอะ
หมดไป1หาด หาดพาราไดส์(สะกดอย่างงี้นะ) หาดต่อไป หาดไตรตรัง...
หาดนี้คือหาดไตรตรัง อาจจะไม่เรียก่าชะโงกก็ได้สำหรับหาดนี้ เพราะว่าเดินกันนานอยู่เกือบชั่วโมงเลย ขี่รถลงมาจากหาดพาราไดส์1กิโลครึ่งก็แวะหาที่จอดรถข้างทางริมฟุตบาท แล้วก็เดินข้ามไปตรงข้าม มองหาทาเข้าที่ไม่ใช่เป็นที่ของเอกชนซึ่งตอนหลังก็เดินลัดเลาะเอาจนได้
หาดไตรตรังเป็นหาดเล็กๆที่อยู่ถัดจากหาดป่าตอง ถ้าเดินตามชายหาดไปเรื่อยๆก็จะเจอหาดพาราไดส์ แม่เล่าว่าสมัยก่อนถ้าน้ำลงนี่เดินไปถึงหาดพาราไดส์แม่เคยเดินไปถึง(ตอนยังวัยรุ่น)แต่ตอนนี้ก็คงกลายเป็นรุ่นใหญ่ไปซะแล้วอ่านะ
เดินลงไปก็เจะเจอหาดเหมือนกับเป็นขี้เลน หาดหิน คิดในใจว่าหาดนี้มันคงไม่ดังเพราะไม่สวยล่ะมั้ง เดินไปพลางเก็บภาพไปพลางแซวกันเล่นๆกับเพื่อนว่าไม่แน่เดินกลับไปอีกทีนึงรถที่จอดไว้หายแล้ว! เหอะๆ ก็แค่กลัวกันไปเดินไปเรื่อยๆเจอหินก้อนใหญ่ๆ เจอซากปะการังสีขาวกองใหญ่ มีธารน้ำไหลลงมาจากที่สูงลงทะเล ชิมๆดูก็รู้ว่ามันเป็นน้ำจืด แต่ไม่รู้ว่าสะอาดดีรึปล่าวนะ มองไปข้างบนลำธารก็เจอกะท่อมหลังนึง มีป้ายเขียนตามแนวดินว่า ที่ดินส่วนบุคคลห้ามบุกรุก
ปะการังเขากวาง
ก็เดินต่อไปเรื่อยๆ มองภาพกว้างๆบรรยากาศตอนน้ำลงจะเห็นปะการังสีเขียวๆที่เกาะอยู่บนหิน บางชนิดก็แข็งๆเหมือนหิน เรียกไม่ค่อยถูกเหมือนกัน แล้วก็มีปะการังเขากวาง ใต้ก้อนหิน ปะการังพวกนี้มีสัตว์นานาชนิดหลบซ่อนตัวเยอะแยะ
ปลาไหลมอเร่(หมาหลง)
ดาวขน
ปลิงทะเล
ปูกา
ปูทะเล
เม่นทะเลหอยแล้วก็ปูอีกหลายชนิด หลายๆอย่างก็ไม่เคยเจอมาก่อน บางอย่างที่เคยเห็นในหนังสือก็ได้เจอตัวจริงที่นี่แหละ ถือว่าหาดไตรตรังนี่ยังอุดมสมบูรณ์อยู่ใช้ได้ มีชาวบ้านบางส่วนมาตกปลาเดินเก็บหอยตามประสาคนเจ้าถิ่น
จากหาดไตรตรังมองออกไปข้างหน้าก็จะเห็นหาดป่าตองกว้างๆ หาดกะหลิม แต่ส่วนใหญ่ตามเนินเขาก็จะเห็นโรงแรม สิ่งปลูกสร้างซะเยอะ
ภูเขาบางลูกมีรอยถนนตัดขึ้นเขาชันคล้ายรอยดินโคลนถล่ม ส่วนที่ดินหน้าหาดไตรตรังส่วนใหญ่เป็นของโรงแรมและรีสอร์ท บรรยากาศที่นี่ไม่ได้มีอะไรหวือหวาเป็นพิเศษ คนน้อย เงียบๆ ฟังเสียงคลื่นซัดเป็นระรอกๆ
ปะการังบางส่วนที่ยังมีชีวิตอยู่
นั่งดื่มด่ำบรรยากาศกันซักพักใหญ่เราก็เดินกลับไปที่จอดรถเครื่อง ยังเห็นมันจอดอยู่ที่เดิม รู้สึกโล่งใจ ควบมัน แล้วก็ขี่ไปหน้าหาดป่าตองต่อไปเป็นหาดที่สามของทริปนี้...
ซอยบางลา ป่าตอง
หาดป่าตองนี้เรียกว่าชะโงกจริงๆ เพราะว่าหลังจากที่เราลงเขามาจากหาดไตรตรัง ข้ามสะพานข้ามคลองลงมาถึงวงเวียนหน้าโรงแรมเมอร์ลินบีชรีสอร์ท ป่าตอง ถ่ายรูปเป็นที่ระลึกคนละshot ก่อนจะแยกย้ายกันไป ณ เวลา16.38น.
แวะถ่ายรูปหน้าอ่าวป่าตองก่อนจะแยกย้ายกัน
กอล์ฟไปออกทางกะทู้ ผมออกไปทางหาดกะรนเหมือนขามา เวียนเข้าไปในซอยบางลาก่อนที่ถนนจะปิดเป็นwalking streetกลางคืนเพื่อไปออกสาย2ป่าตอง ขึ้นเขายาว5กิโลเมตรข้ามเขตอำเภอกะทู้ไปอำเภอเมือง มองเห็นโรงแรมLe Merdienอย่างหรู5ดาว พื้นที่หน้าโรงแรมติดชายหาดสีเขียวใสมองเห็นแต่ไกลแต่ไม่ได้ถ่ายรูป เพราะตรงนั้นรถเยอะมากอันตราย ขี่รถเครื่องใช้แค่3เกียร์ 1-2-3 วนมันไปเรื่อยๆ อาจจะช้ากว่าคันอื่นหน่อยก็ชิดซ้ายหลบให้คันอื่นเขาแซงกันไป
แค่ไม่กี่นาทีก็ถึงหาดกะรน...
หาดนี้แทบจะขี่ผ่านไปเลยแหละ หยุดพักถ่ายรูปข้างทางบางจุดแล้วก็ขับผ่านบนถนนหน้าหาดช้าๆ สิ่งแรกที่เป็นLand markของกะรนก็คือวงเวียนกะรน หรือชื่อจริงเต็มๆว่า"วงเวียนกะรนราษฎร์สุขสันต์" เป็นรูปปั้นบรรพบุรุษของคนกะรนสมัยก่อนที่สื่อถึงอาชีพสมัยก่อนของคนแถวนี้ ซึ่งแต่เดิมเป็นชาวไร่ ชาวสวน ชาวนา ชาวประมง เป็นวงเวียนน้ำพุที่มีรูปปั้นพวกนี้ไว้เพื่อรำลึกถึงคนสมัยก่อน
ข้างๆวงเวียนก็จะมีKaron Park ถ้าจำไม่ผิดจะเป็นที่ๆเปิดตลาดนัดเล็กๆ แล้วก็เป็นลานสาธารณะไว้จัดงานตามเทศกาลต่างๆของปี ขี่รถไปเรื่อยๆตรงกึ่งกลางของหาดก็จะมองเห็นรูปปั้นพญานาคหน้าหาดอยู่ติดริมคลอง ไม่ทราบที่มาที่ไปของพญานาคเหมือนกันว่าเป็นมายังไงแต่ก็เป็นLand markของหาดกะรนไปอีกจุดนึง
แต่จะว่าไปแล้วก็ลืมถ่ายรูปไปเลย ตอนนั้นคงจะขี่รถเพลินไปหน่อย จำได้ว่าหยิบกล้องออกมาอีกทีตอนที่จะถ่ายดวงอาทิตย์ริมหาด ช่วงนี้ถ่ายน้อยมาก ผ่านไดโนพาร์คสนามกอล์ฟเทียมในสวนไดโนเสาร์ โรงพัก สนามกีฬากะรน จกระทั่งไปทะลุหาดถัดไปคือหาดกะตะ...
นี่ก็หาดที่5แล้วของวันนี้ หาดกะตะจริงๆมีสองหาด คือหาดกะตะน้อย กับหาดกะตะ แต่วันนี้ไม่ได้ไปกะตะน้อย ขับเวียนเข้าไปทางถนนหน้าหาดกะตะที่อยู่ระหว่างclub mateกับชายหาดยาวๆ มองไปข้างหน้าหาดมีเกาะอยู่เกาะนึงชื่อเกาะปู เห็นเกาะเล็กๆไม่มีคนอาศัยอยู่ ที่นี่หยุดรถพักเครื่องไปด้วยแป๊บนึง ยืดเส้นยืดสายบ้างแก้เมื่อยซัก3นาที มองนาฬิกาเพิ่งจะ5โมง8นาที แต่ในใจก็กลัวว่าจะไปดูพระอาทิตย์ตกที่แหลมพรหมเทพไม่ทันไม่นานนักก็เลยขี่รถเครื่องไปต่อ ออกจากถนนหน้าหาดไปได้ไม่เท่าไหร่หันไปเห็นwater skiหลังเทศบาล ก็เลยชะโงกหยุดถ่ายรูปแป๊บนึง
ดูฝรั่งวาดลีลาบนคลื่นเทียมกัน เสร็จแล้วก็ถ่ายรูปOfficeเทศบาลตำบลกะรนหลังใหญ่เอาไว้
หลังจากที่ลงเนินเขาป่าตองลงมาผ่านมาหน้าหาดกะรน-กะตะแทบจะไม่ได้เจอเนินชันๆเลย แต่หลังจากนี้ตรงทางขึ้นไปจุดชมวิวสามอ่าวจะเป็นเนินที่ชันมากๆ เนินนี้ขาลงเคยทำสถิติปั่นจักรยานเร็ว76km/h นับว่าเร็วที่สุดในชีวิตที่เคยไว้ก็ว่าได้ หรือแปลว่ามันโครตๆชันเลยดูจากรูปก็พอจะเห็นว่ามันชันมากๆ ขับไปถ่ายไปเรื่อยๆจนกระทั่งถึงุดชมวิวสามอ่าว...
ไต่เนินไปเรื่อยๆ ใช้เกียร์1ลากไปเรื่อยๆผลัดกับเกียร์2บ้าง ใช้คันเร่งไม่เกิน3/4ของครึ่งคันเร่งในการลากแต่ละเกียร์ ความเร็วก็ตามภาพไม่เกิน20km/h กับรถอายุ34ปีอย่าไปเร่งมันมากตามทางริมเขาไม่มีบ้านเรือน มีแต่ต้นไม้กับวิวทะเลกว้างๆ เห็นแสงดวงอาทิตย์ของทิศตะวันตก
ใกล้ๆแถวนั้นจะมีปางช้างอยู่หลายเจ้า ขี่รถสวนทางกับช้างเป็นระยะๆ ขี่ไปเรื่อยๆก็ถึงจุดชมวิวสามอ่าว กะตะน้อย-กะตะ-กะรน หยุดถ่ายรูปกับจุดชมวิว
โค้งงามๆ บนถนนลาดยางใหม่
หยุดพักไม่เกิน5นาทีก็ขี่ต่อไปทางถนนกะตะ-ไสยวน ไปทางหาดในหาน แต่คราวนี้ไม่ได้แวะอีกหาดนึงที่ขี่ผ่านคือหาดนุ้ย ซึ่งเป็นพื้นที่ส่นบุคคลอีกที่นึงที่ทำประตูกั้นเอาไว้ไม่ให้คนนอกเข้าไปบุกรุกในพื้นที่ชายหาดของเขาซึ่งเป็นผู้มีอิทธิพลในจังหวัดภูเก็ตท่านหนึ่ง ถ้าจะเข้าไปต้องจ่ายเงินค่าผ่านทาง
ถือว่าเป็นจุดที่สองต่อจากหาดกะตะน้อยที่ไม่ได้แวะเข้าไปถ่ายรูปหน้าหาดมาในทริปนี้ แล้วก็ขี่รถมุ่งหน้าต่อไปยังหาดในหาน...