พ่อกับแม่เราชอบทะเลาะกันด้วยเรื่องเดิมๆที่ต่างคนต่างก็แก้ปัญหากันไม่ได้ค่ะ (แค่พูดเสียงดังนะคะ ไม่ได้มีการทำร้ายร่างกายกัน)
แม่ชอบบอกว่า ถามอะไรพ่อก็ไม่ตอบ เช่นในไลน์ค่ะ แต่พอคุยไลน์ในกรุ๊ปที่ทำงานล่ะตอบจัง
หรือคุยกัยในบ้าน ถามอะไรพ่อก็ไม่ค่อยตอบ แต่พอไปคุยกับคนอื่นล่ะพูดมากเชียว
พ่อก็จะบอกว่า ที่ไม่อยากตอบก็เพราะบอกไปเดี๋ยวก็หาว่าแก้ตัวบ้าง
(คือทั้งคู่ไม่มีใครผิดนะคะ แต่ความคิดของทั้งสองคนต่างกัน แล้วก็ปรับเข้าหากันไม่ได้ด้วย)
แล้วเวลาเค้าทะเลาะกันเราก็จะนั่งอยู่ตรงนั้นตลอดเลย แล้วซักพักเราก็จะลุกหนีเพราะไม่รู้จะทำยังไงดี (เราเป็นคนไม่ค่อยพูดอ่ะค่ะ)
แอบไปคุยกับแม่บ้าง แม่ก็จะบ่นพ่อมากๆ แต่เราก็จะเงียบเพราะไม่รู้จะแก้ปัญหายังไง
แม่ก็จะมองว่าเราเหมือนพ่อ เข้าข้างพ่อ อ๊าววว แล้วจะให้เราทำยังไงอ่ะ
เราก็พยายามจะเข้าใจนะ ว่าแม่อาจจะอยู่ในช่วงอารมณ์แปรปรวน(อายุ50ค่ะ) แต่เราก็ไม่รู้จะทำตัวยังไงจริงๆ
ตอนนี้เราเลยมีความคิดที่มันก็ขัดแย้งกันอยู่พอสมควร ซึ่งก็ไม่รู้การทำตัวแบบไหนที่มันจะดีกว่ากัน ระหว่าง
1. เราเป็นลูก เราก็ควรที่จะหาทางช่วยเคลียร์ปัญหาบ้างไม่มากก็น้อยเพื่อให้สถานการณ์ในครอบครัวดีขึ้น แต่เราก็ไม่รู้จะทำไง
2. เรายังเป็นนักศึกษาอยู่ ขอเวลาที่สนุกเต็มที่หรือเป็นอิสระให้เราบ้างได้มั้ย
อย่าให้เราต้องมาเครียดเรื่องพ่อกับแม่เลย เพราะหลังจากจบไปทำงานแล้วเราก็คงต้องเจอเรื่องเครียดๆอีกมาก
อายุก็ไม่น้อยแล้วต่างคนน่าจะมีวุฒิภาวะเพียงพอที่จะแก้ปัญหากันเองได้
อยากจะถามทุกคนว่า เราควรทำตัวยังไงดีคะ แล้วมีวิธีไหนที่พอจะช่วยให้เค้าทะเลาะกันน้อยลง หรือสบายใจขึ้นบ้างมั้ยคะ T_T
พ่อกับแม่ทะเลาะกัน คนเป็นลูกควรจะทำยังไงดีคะ?
แม่ชอบบอกว่า ถามอะไรพ่อก็ไม่ตอบ เช่นในไลน์ค่ะ แต่พอคุยไลน์ในกรุ๊ปที่ทำงานล่ะตอบจัง
หรือคุยกัยในบ้าน ถามอะไรพ่อก็ไม่ค่อยตอบ แต่พอไปคุยกับคนอื่นล่ะพูดมากเชียว
พ่อก็จะบอกว่า ที่ไม่อยากตอบก็เพราะบอกไปเดี๋ยวก็หาว่าแก้ตัวบ้าง
(คือทั้งคู่ไม่มีใครผิดนะคะ แต่ความคิดของทั้งสองคนต่างกัน แล้วก็ปรับเข้าหากันไม่ได้ด้วย)
แล้วเวลาเค้าทะเลาะกันเราก็จะนั่งอยู่ตรงนั้นตลอดเลย แล้วซักพักเราก็จะลุกหนีเพราะไม่รู้จะทำยังไงดี (เราเป็นคนไม่ค่อยพูดอ่ะค่ะ)
แอบไปคุยกับแม่บ้าง แม่ก็จะบ่นพ่อมากๆ แต่เราก็จะเงียบเพราะไม่รู้จะแก้ปัญหายังไง
แม่ก็จะมองว่าเราเหมือนพ่อ เข้าข้างพ่อ อ๊าววว แล้วจะให้เราทำยังไงอ่ะ
เราก็พยายามจะเข้าใจนะ ว่าแม่อาจจะอยู่ในช่วงอารมณ์แปรปรวน(อายุ50ค่ะ) แต่เราก็ไม่รู้จะทำตัวยังไงจริงๆ
ตอนนี้เราเลยมีความคิดที่มันก็ขัดแย้งกันอยู่พอสมควร ซึ่งก็ไม่รู้การทำตัวแบบไหนที่มันจะดีกว่ากัน ระหว่าง
1. เราเป็นลูก เราก็ควรที่จะหาทางช่วยเคลียร์ปัญหาบ้างไม่มากก็น้อยเพื่อให้สถานการณ์ในครอบครัวดีขึ้น แต่เราก็ไม่รู้จะทำไง
2. เรายังเป็นนักศึกษาอยู่ ขอเวลาที่สนุกเต็มที่หรือเป็นอิสระให้เราบ้างได้มั้ย
อย่าให้เราต้องมาเครียดเรื่องพ่อกับแม่เลย เพราะหลังจากจบไปทำงานแล้วเราก็คงต้องเจอเรื่องเครียดๆอีกมาก
อายุก็ไม่น้อยแล้วต่างคนน่าจะมีวุฒิภาวะเพียงพอที่จะแก้ปัญหากันเองได้
อยากจะถามทุกคนว่า เราควรทำตัวยังไงดีคะ แล้วมีวิธีไหนที่พอจะช่วยให้เค้าทะเลาะกันน้อยลง หรือสบายใจขึ้นบ้างมั้ยคะ T_T