หนังไทยสองเรื่องนี้ดูจบแล้ว ผู้เขียนรู้สึกคล้ายๆกันคือ แม้โดยรวมจะไม่ดีนัก แต่มันก็มีข้อดีอยู่บ้าง   ถ้าจะให้แนะนำต้องบอกว่า "กรุณาทำใจก่อนดู"



1.สีเรียงเซียนโต๊ด      

เป็นหนังตลกร้ายแปลกๆ มีรูปแบบของหนังอินดี้และหนังตลาดผสมผสานกัน  มุมกล้อง การเล่าเรื่องในช่วงต้นมีความน่าสนใจ แนวๆ แต่แล้วหนังก็ไม่สามารถต่อยอดความน่าสนใจนั้นได้   จากที่ดูเหมือนจะแนวแบบหนังอินดี้กลับเฉไฉไปเป็นหนังตลกแบบตลาดๆ ที่ไม่ค่อยสนุกสักเท่าไหร่ ค่อนข้างน่าเบื่อ ส่วนตัวไม่ชอบมุกเพศที่สามของหนังที่เล่นกันจนเลอะเทอะเลย  ทำให้หนังดูแย่มากกว่าจะดี     เมื่อหนังจบลง มีความรู้สึกว่า  "จะสร้างหนังแบบนี้มาทำไม"   ...แต่สิ่งที่น่าสนใจ คือ เมื่อผ่านคืนที่ดูหนังเรื่องนี้ไป  เมื่อได้ย้อนคิด กลับรู้สึกว่าเป็นหนังที่น่านำมาพิจารณาภาพรวมของมันอีกครั้ง  มันมีความน่าสนใจในตัวมันเอง มีรูปแบบเฉพาะ    แม้หนังจะทำออกมาได้ไม่ดีนัก  เพราะความเฉพาะตัวที่ว่านั้นออกมาเลอะเทอะไม่มีทิศทาง ตั้งแต่ช่วงครึ่งหลังของหนัง  แต่ก็มีบางอย่างที่ทำให้ผู้เขียนอยากจะเห็นผลงานของคุณ แมน ศุภกิจ ตังทัตสวัสดิ์ เรื่องต่อไปอีก




2.ตายโหงตายน   

   เป็นหนังผีที่ดูด้วยความอึดอัดและน่ารำคาญ   หนังแบ่งเป็น 4 ตอน  ดูไปได้ 2 ตอน   เมื่ออยู่ระหว่างดูตอนที่ 3 นั่งคิดว่า เดี๋ยวเถอะ เรื่องนี้คงให้ 1 หรือ 2 คะแนนจากเต็มสิบ    แต่แล้วเมื่อดูไปเรื่อยๆ  เหมือนหนังมาทำคะแนนตอนท้าย    ไม่ใช่หนังผีที่ดูแล้วระทึกตื่นเต้น  แต่หนังพยายามเกินไปจนประดิษฐ์ที่จะสร้างความหลอนด้วยบรรยากาศ  แต่ก็ต้องยอมรับว่าเมื่อดำเนินมาถึงช่วงต่อของตอนที่ 3 และ 4 นั้น  อารมณ์หลอนซึมลึกได้จากบรรยากาศนั้นได้ผลพอสมควร   แต่โดยรวมก็ยังถือเป็นหนังที่ค่อนข้างน่าผิดหวังอยู่ดี   เป็นหนังผีที่มีดีที่ภาพสวยแต่ด้านบทและการดำเนินเรื่องถือว่าติดลบ

   ความเห็นแต่ละตอน
   -14     ตอนนี้พยายามเล่าเรื่องด้วยภาพ   มีมุมกล้องสวยน่าสนใจ  แต่ตัดต่อน่าสับสน  สุดท้ายเหมือน "มิวสิควิดีโอผี"
   -16     พยายามทำให้ตลก แต่ตลกแค่นิดเดียวเท่านั้น  โดยรวมฝืดมากๆ  (น้องแน็ค แฟนฉันโตแล้วคล้ายๆตั๊ก บริบูรณ์เลย)
   -15     เด่นที่การถ่ายภาพ บรรยากาศแบบโฮโมอีโรติก  เล่าเรื่องด้วยภาพแทบไม่มีบทสนทนาเช่นเดียวกับตอน 14   บทไม่มีอะไรนัก หลอนเล็กน้อย
   -13     แม้จะเปิดเรื่องได้ไม่ดีกับบทตลกของเพื่อนๆ  แต่สุดท้ายตอนนี้ทำได้น่าสนใจที่สุด ด้วยอารมณ์รัก หลอน เศร้า โหด  แม้สุดท้ายจะจบแบบเป๋ๆ  +++ เห็นการแสดงของโดนัท มนัสนันท์แล้ว  อยากให้เธอรับเล่นหนังนอกเหนือจากละครอีก เพราะดูดีมากทั้งหน้าตาและการแสดงบนจอภาพยนตร์



  ทั้ง "สีเรียงเซียนโต๊ด" และ "ตายโหงตายน"   ถือว่าคุณภาพอยู่ในระดับใกล้เคียงกัน  ทั้งสองเรื่องเป็นหนังที่เหมือนพยายาม "ทดลอง" รูปแบบบางอย่าง  แต่ก็ทำได้ไม่ลงตัว และออกมาไร้ทิศทาง


    สีเรียงเซียนโต๊ด      5-6/10
    ตายโหงตายน    4-5/10
   (ให้คะแนนแบบเผื่อเหลือเผื่อขาด)


   คำเตือน  :   การดูหนังและระดับความพึงพอใจในหนังเป็นรสนิยมส่วนบุคคล