เรากับแฟน(แฟนอายุน้อยกว่าเราประมาณ1ปี ผิวขาว สูง หน้าตาเข้าขั้นดีเลยแหละค่ะ)คนแรกคบกันมาก็ประมาณ 1ปีเศษๆ(เรากับแฟนอยู่คนละจังหวัดนะคะ นานๆจะได้เจอกันซัก1ครั้ง)ในช่วงแรกที่คบกันนั้นก็รักกันดี เราอยากได้อะไรเค้าก็จะให้ตลอด เพราะว่าทางบ้านค่อนข้างรวยค่ะ แถมยังเทคแคร์ดีสุดยอดเลยค่ะ บางทีแค่เรากินขนมแล้วมือเปรอะ เค้าก็จะจับมือเราไปเช็ดให้อย่างไม่รังเกียจเลยค่ะ ไปกินข้าวเค้าก็ออกเงินจ่ายให้เราตลอด เวลาเราถือของหนักๆ(หรือบางทีก็ไม่หนัก เช่น ถุงเสื้อผ้า)เค้าก็จะมาถือให้ตลอด บางทีเวลาเิดินคู่กันเค้าก็จะเอาตัวมาบังแดดให้เราค่ะ(พอดีเค้าตัวสูงกว่าเรามาก น่าจะประมาณ 185 Cm)แต่เค้าเรียนไม่เก่งค่ะ ติด0หลายตัวมาก เราก็รักมากอ่ะเนอะ เลยช่วยติวให้ แล้วเค้าก็เป็นคนลุยๆ บางทีเจอหน้ากันเห็นมีรอยช้ำตามหน้าก็ถามว่าโดนอะไรมา เค้าก็ตอบตามตรงเลยค่ะว่าไปตีกับคนอื่นมา แต่นั่นไม่ใช่เหตุผลที่จะทำให้เราเลิกรักเค้าค่ะ ซึ่งเพื่อนๆที่อ่านอยู่คงคิดในใจสินะคะ ว่ามีแฟนแบบนี้มันน่าหนักใจตรงไหน?(ไม่รวมเรื่องที่ไปตีกับคนอื่นนะคะ)ในตอนแรกไม่เคยหนักใจเลยค่ะ รู้สึกว่ารักเค้ามาก รักมากจริงๆ 'เค้าเข้ามาทำให้ชีวิตเรามีความสุข' พูดแบบนี้ได้อย่างเต็มปากเลยค่ะ ณ.จุดๆนั้น และไม่คิดว่าจะเลิกรักด้วย แต่ทว่า...เรื่องราวมันกลับไม่สวยหรูอย่างที่เราคิดเลยค่ะ เมื่อเวลาผ่านไป...ผ่านไป...เริ่มห่างเหินค่ะ บางครั้งเราโทรไปก็จะขึ้นว่าสายไม่ว่าง หรือไม่ก็รอสาย เป็นแบบนี้หลายรอบมากค่ะ บางที1วันเจอแบบนี้ไม่ต่ำกว่า10รอบ เราก็เริ่มสงสัยสิคะ ว่าเค้าเป็นอะไร เค้าจะแอบไปมีคนอื่นไหม...แต่โชคชะตาก็ไม่ได้โหดร้ายนัก อยู่ว่าวันหนึ่งเราโทรไปหาเค้า เค้าก็กดรับ(สายแรกด้วย)เราดีใจมากค่ะ คิดถึงมาก ไม่ได้คุยกันหลายวัน แต่ทว่าถ้อยคำที่เค้าพูดผ่านโทรศัพท์กลับมานั้นมันไม่น่าพิศมัยเอาเสียเลย

'โทรมาทำไม รำคาญ !'
'เค้าคิดถึงอ่ะ ช่วงนี้ทำไมขึ้นรอสายบ่อยจังเลยอ่ะ เป็นอะไรหรือเปล่า?'
'ไม่ได้เป็นอะไร อย่าโทรมาบ่อยๆได้ป่ะ จะอยู่กับเพื่อน'

หลังจากนั้นก็วางสายใส่หน้าเราไป...เป็นแบบนี้หลายครั้งมากค่ะ บางทีโทรไปเค้ารับ เราก็อุตส่าห์ดีใจแต่กลับกลายเป็นว่ามาพูดจาแบบนี้ใส่เรา หนักที่สุดคือโทรไปแล้วมีเสียงผู้หญิงคนอื่นดังเล็ดลอดออกมาจากปลายสาย...เราก็ถามไปตามตรงเลยค่ะว่ามีคนอื่นหรอ? เค้าก็ไม่ได้พูดอะไรแต่กลับตัดสายทิ้ง อีกครั้ง...และอีกครั้งเมื่อเราโทรไปถามในกรณีแบบข้างบน เค้าก็ตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงหมดความอดทนว่า...

'เค้า(แฟนเราแทนตัวเองว่าเค้า)ไม่ได้รักตัวเอง(แทนเราว่าตัวเอง)แล้ว เรื่องของเรามันคงเป็นไปไม่ได้หรอกนะ ตัวเองไปลองคบกับคนอื่นดูเถอะ เผื่อจะเจอคนที่ถูกใจกว่าเค้าก็ได้ ส่วนเค้าก็คบกับอีกคนแล้วนะ แล้วก็ไม่ต้องโทรมาหาอีกล่ะ'
อึ้งค่ะ เจอแบบนี้ถึงกับอึ้ง พูดมาได้ยังไงแบบนั้น จะให้เราไปรักคนอื่นหรอ บ้าหรือเปล่าก็เรารักนายอยู่นี่ไง นายยังจะไล่เราไปไหนอีก!! แต่ถึงกระนั้นเราก็ยังโทรหาค่ะ แล้วก็จะได้รับคำตอบเดิมๆแบบนี้...เค้าให้เราไปคบกับคนอื่นงั้นหรอ(พูดง่ายๆคือไล่ค่ะ)ทำไม่ได้หรอกแบบนั้นอ่ะ แต่เรื่องของเราก็คงไม่กลับไปเป็นแบบเดิมอีกแล้วสินะ โทรไปทีไรก็โดนตะคอกแบบนั้นกลับมาทุกรอบไป ใครกันจะไปทนไหว...คิดได้ดังนั้นเราจึงไม่โทรไปกวนใจเค้าอีกค่ะ จนวันเวลาผ่านเลยไปร่วม 1เดือนทีเราไม่ได้คุยกันแบบจริงๆจังๆค่ะ คือเอาง่ายๆก็ยังไม่ได้เลิกค่ะ ยังคบอยู่แต่ฝ่ายนั้นบอกว่าให้ไปลองคบคนอื่นดู ถึงจะไม่ได้โทรไปบ่อยเหมือนเมื่อก่อนแต่ก็โทรไปหาบ้าง นานๆครั้งถามไถ่สารทุกข์สุขดิบ เค้าก็จะตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงแบบที่เล่าไปค่ะ พูดเหมือนรำคาญเรา เราก็ไม่ได้คิดอะไร ยังไงเค้าก็ไม่ได้รักเราแล้ว เค้าไปมีคนอื่นแล้ว แค่โทรไปอยากได้ยินเสียงเฉยๆ(เข้าข่ายรักเค้าข้างเดียวเลยไหมล่ะคะ)

หลังจากทำใจได้แล้วเรื่องแฟนคนนี้ เราก็ตัดสินใจไม่คบใครอีกเลยค่ะ(ยังรักเค้าอยู่นั่นแหละค่ะ)กลับมาตั้งใจเรียนหนังสืออย่างจริงจัง ลงคอร์สเรียนที่โรงเรียนกวดวิชาไว้หลายที่ กะว่าจะสอบเข้าวิศวกรรมให้ได้ เราก็จัดหนักเลยค่ะ ไปเรียนในวันแรก...ไปสายค่ะ เอ่อ...จดไม่ทันทำไงดี(เรียนค่อนข้างเช้าค่ะ คนยังมาไม่มาก)เรียนกับจอโทรทัศน์ซะด้วยแถมยังเรียนรวมกับคนอื่นๆ เค้าคงไม่กลอกลับไปให้แน่ๆ...หันไปทางซ้าย ไม่มีคนมานั่งสงสัยจะมาสายแฮะ...หันไปทางขวา โอ้แม่เจ้า ! พ่อแม่ส่งให้เธอมาเรียนแต่เธอกลับมานั่งหลับ ให้ตายสิ! ไม่รู้จะหาจดจากใครดีลองหันไปข้างหลังดูละกันเผื่อจะมีคนมานั่งแล้ว...คิดดังนั้นจึงลองหันไปดู ก็ได้เห็นว่ามีคนมานั่งแล้ว...แต่เป็นผู้ชาย เราก็ไม่ค่อยจะกล้าทัก ยิ่งเห็นว่าเค้ากำลังก้มหน้าก้มตาคิดโจทย์ยิ่งไม่กล้าทักเข้าไปใหญ่เลยสิคะ แต่ทำไงได้ ถ้าไม่ทักเราก็ไม่ได้จดสิ !

'นายๆ เราขอยืมจดหน่อยได้ไหมอ่ะ พอดีเรามาไม่ทันอ่ะ'
'อ่ะ...เอาไปสิ ลายมืออ่านยากนะ ถ้าอ่านออกก็ตามสบาย'

น้ำเสียงฟังดูไม่ค่อยจะเหมือนผู้ชาย(ง่ายๆคือเสียงไม่แตกหนุ่มอ่ะค่ะ)แต่ไม่ได้สนใจเท่าไหร่ค่ะ เค้าให้ยืมเราก็รีบหยิบมาลอกสิคะ หลังจากเรียนจบในช่วงเช้า เราก็เดินลงมาข้างนอกเพื่อหาข้าวกินค่ะ ว่าจะหาเพื่อนลอกของวันก่อนๆที่ไม่ได้มาเรียนด้วย ก็เห็นนายคนเดิมยืนอยู่ตรงหน้า เราก็เข้าไปขอยืมอีกครั้งค่ะ เค้าก็ให้ยืมค่ะ หลังจากนั้นก็รู้จักกัน แล้วเค้าก็เป็นเพื่อนคนเดียวของเราเลยค่ะ เพราะเราไม่รู้จักคนอื่นๆเลย พอได้เห็นหน้ากันชัดๆก็...เค้าเป็นคนผิวสีเข้มแต่ไม่ถึงกับดำนะคะ ตัวก็สูงกว่าเรานิดหน่อย แต่ถ้าเทียบกับมาตรฐานชายไทยก็นับว่ายังไม่ถึงเกณฑ์ค่ะ แล้วเค้าก็มีแฟนแล้วค่ะ ดูท่าทางเค้าจะรักแฟนตัวเองมากเสียด้วย รู้จักกันแรกๆเค้าเรียบร้อยมากค่ะ พอความสนิทเริ่มก่อตัวจึงได้รู้ว่าเค้าเป็นคนกวนตีนมากๆ กวนแบบเนียนๆอ่ะค่ะ กวนแบบทะลึ่งๆ เราเรียนด้วยกันทุกวีน กินข้าวด้วยกันทุกวัน ติวด้วยกันทุกวัน...ไม่รู้ว่าความรู้สึกแบบนี้มันเรียกว่าอะไรนะคะ คือมันรู้สึกเหมือนอยากอยู่ใกล้ๆเค้าตลอดเวลา อยากให้เค้ามากวนตีน อยากได้กลิ่นน้ำหอมของเค้าตลอดเวลา ไม่อยากจบคอร์สเลยเสียด้วยซ้ำ เราคิดว่าเราแอบชอบเค้าค่ะ แต่ก็ห้ามใจตัวเองเพราะเค้ามีแฟนแล้ว...เดี๋ยวเราจะได้ขึ้นชื่อว่าไปแย่งของของคนอื่นมา และแล้วในวันที่จบคอร์ส เราไปส่งเค้าที่ท่ารถเมล์...เค้าก็เอาโทรศัพท์มือถือของเค้าขึ้นมา แล้วเปิดรูปภาพที่อยู่ในนั้นให้เราเห็นค่ะ เราตกใจมาก เพราะมันเป็นรูปเราในสภาพที่ดูไม่ได้ค่ะ หน้าดำปี๋ แถมยังแอบเอาไปแต่งซะจนผิวดำไปกว่าเดิม เราเลยถามค่ะว่าถ่ายตอนไหน แล้วถ่ายทำไม

'เฮ้ย ! ลบออกเดี๋ยวนี้ ทุเรศอ่ะ'
'ลบก็ได้ แต่แกมีอะไรจะบอกเขาป่ะ ?'

เค้าบอกพร้อมกับยิ้มมุมปากค่ะ เหมือนรู้ว่าในใจเราคิดอะไรอยู่ เราเลยตัดสินใจบอกความในใจไปค่ะ เค้าก็แกล้งทำไม่ได้ยินบ้าง ต่างๆนาๆ เราบอกไปถึง3รอบ

'เอ่อ...แกพูดจริงๆหรอ?'
'อืมม...ลบได้แล้ว รูปพวกนั้นอ่ะ'
'เขาว่าเขาก็แอบชอบแกว่ะ'

อึ้งค่ะ...นี่เราไม่ได้คิดไปใช่ไหมเนี่ย แต่เค้ามีแฟนแล้วนะ เราก็ยังไม่ได้เลิกกับแฟนคนเก่าเลย บาปหนาแน่ๆ...

'แต่แกมีแฟนแล้วอ่ะ แบบนี้ไม่ดีนะ'

หลังจากนั้นเราก็คุยโทรศัพท์กับเค้าทุกวันเลยค่ะ รู้สึกยิ่งคุยเหมือนยิ่งรัก...เค้าก็บอกว่าเค้าเลิกกับแฟนเค้าแล้วนะ ในใจเราก็ดีใจครึ่งนึง เสียใจครึ่งนึง...นี่เราไปแย่งเค้ามาจากแฟนเค้าหรือเปล่านะ แต่เค้าก็บอกว่าเค้ากับแฟนกำลังจะเลิกกันพอดี ปัจจุบันก็เลิกกันไปแล้ว ไม่มีพันธะอะไรแล้ว...เราก็ดีใจค่ะ ความจริงไม่รู้เลยนะคะว่าเรากับเค้าคบกันตอนไหน ใครขอใครคบ มารู้อีกทีก็รักไปแล้ว...เรามีความสุขมากค่ะ 'เหมือนเค้าเข้ามาทำให้ชีวิตเราสดใสอีกครั้ง 'กล้าพูดเลยค่ะตอนนี้ แต่มันก็มีเรื่องขึ้นอีกครั้งค่ะในเมื่อแฟนเก่าเราโทรมาหาเราแล้วทำเสียงน่าสงสาร แล้วพูดประมาณว่า

'มีคนใหม่แล้วหรอ'
'อืมม'
'อ้าว...นอกใจเค้าหรอ'
'ก็ตัวเองบอกให้เค้าลองไปคบคนอื่นเองนะ เค้าก็คบแล้วนี่ไง รักแล้วด้วย เป็นไงล่ะถูกใจตัวเองไหม?'
'ถ้าวันนั้นตัวเองง้อเค้า เค้าก็ไม่พูดแบบนั้นหรอกนะ'

เราก็คิดในใจนะค่ะ คือเรายอมให้เค้าว่า ให้เค้าตะเพิดไล่มาหลายครั้งแล้ว เรายอมง้อจนสุดความสามารถแล้ว แต่เค้าเป็นคนไล่เราอย่างไม่ไยดีเองนะ ทำไมทีแบบนี้กลับมาพูดแบบนี้ล่ะ...

คนแรก -> เทคแคร์ดูแลดีมาก อยากได้อะไรได้หมด จะกินขนมหรอ?รอแปปนะ เดี๋ยวเค้าไปซื้อมาให้เอง...มือเปรอะอ่ะ เดี๋ยวเค้าเช็ดให้เองนะ...ถือของหนักไหม?มาๆเดี๋ยวเค้าถือให้เอง...เสียสละทุกอย่าง ตามง้อเราตลอด ไม่ว่าใครจะผิดเค้าง้อเราตลอดค่ะ เราเลยชอบงอนเค้าบ่อยๆเพราะอยากให้เค้าง้อ มันน่ารักดีสำหรับผู้ชายที่ตัวใหญ่ๆแล้วมาพูดจาง้องแง้งเพื่อง้อเรา แล้วก็คุยโทรศัพท์ได้ตลอดเวลาค่ะ ไม่มีการวางถ้าเราไม่วางก่อน บางทีเข้าห้องน้ำ อาบน้ำ หรือขับถ่ายก็ยังคุยค่ัะ เวลาสำหรับเค้าคุยกับเราได้เสมอ ทว่าเรื่องการเรียนจะไม่ได้เรื่องค่ะ วันๆเอาแต่สูบบุหรี่ ดูดกัญชาบ้าง เราก็สงสัยอยู่ว่าทำไมเมื่อก่อนเรามองข้ามข้อเสียพวกนี้ไปได้... แถมชอบตีกับคนอื่น แต่อย่างที่เล่าค่ะ พักหลังๆเค้าเริ่มเปลี่ยนไปและไล่เราเอง แถมน้ำเสียงเหมือนไม่ใช่คนรักกันเลยค่ะ หน้าตาดีแต่คนละแบบกับอีกคน ข้อดีมีเยอะค่ะ สารพัดจะหามาพูด แต่เค้าไล่เรา และนอกใจเราก่อนเอง...แถมยังไปมีคนอื่นในระหว่างที่ยังคบกับเราอีก


คนที่สอง -> เทคแคร์ดีไม่เท่าค่ะ บอกตรงๆคือเค้าไม่ช่วยอะไรเราทั้งนั้น มือเปรอะหรอ?เช็ดเองดิ...จะกินไอศกรีมหรอ?ไปซื้อสิ  กินKFCหรอ?คนละครึ่งนะ ค่าน้ำแกออกเอง...แล้วเค้าก็บอกว่าไม่ค่อยอยากทำตามใจเราเท่าไหร่ เดี๋ยวจะเคยตัว อยากให้ทำอะไรด้วยตัวเองมากกว่า ในอนาคตจะได้อยู่ได้ด้วยตัวเอง แถมไม่ง้อเราด้วยนะคะ ถ้าเรางอน...งอนไปดิ ไม่ง้อนะ งอนจนเคยตัวแล้วนะ รู้ตัวหรือเปล่า?เดี๋ยวติดเป็นนิสัยนะเออ แล้วก็อย่างอแงง้องแง้งในเรื่องไร้สาระนะ โตๆกันแล้ว แถมเค้าก็ค่อนข้างจะพูดตรงในเรื่องความรักค่ะ คือว่าบางทีเราหึงมากเกินไป(อันนี้ยอมรับค่ะ)เค้าก็จะบอกเลยอ่ะค่ะ บอกว่า...ขอเวลาส่วนตัวหน่อยนะ เขาต้องอยู่กับครอบครัว อยู่กับเพื่อน เขาต้องมีสังคมนะ ต้องรู้จักแบ่งเวลานะ คุยโทรศัพท์ตลอดเวลาเขาให้แกไม่ได้นะ ถ้าแบบนี้ยังจะคบต่อไหม?...มีหรอคะจะไม่คบ รักจะตาย...หรือบางทีเราบอกว่า รักนะ รักนะ บอกแบบนี้ทุกวัน...เค้าก็บอกว่า อย่าบอกทุกวันแล้วก็ไม่จำเป็นต้องคุยทุกวัน อยากให้เว้นระยะไว้ให้คิดถึงกันบ้าง คุยทุกวัน บอกรักกันทุกวันพาลจะเบื่อกันซะก่อน ต้องหยุดเวลาไ้ว้ให้คิดถึงกันบ้าง แถมออกจะเรียบร้อยเกินด้วยค่ะ ขนาดเป๊ปซี่ยังไม่กินเลย(แต่พักหลังๆรู้สึกจะทะลึ่ง กวนตีนปนทะลึ่งอ่ะค่ะ เค้าพูดอะไรเรานี่อยากจะตบ อยากจะชกเค้าไปหมด...)หน้าตาก็ออกแนวคมเข้มอ่ะค่ะ ความสูงก็เทียบไม่ติดกับคนแรก หุ่นก็ดูเพรียวๆค่ะ ถ้าเป็นผู้หญิงสงสัยได้เป็นนางแบบแน่ๆ ผอมสูงเชียว...


ถ้าถามว่าในใจรักใครมากกว่า ตอบว่ารักคนที่สองมากกว่าค่ะ ถึงเค้าจะมีตรรกะแปลกๆว่า 'ไม่จำเป็นต้องบอกรักกันทุกวันก็ได้ เดี๋ยวเบื่อหรอก' อะไรทำนองนี้

เลยอยากถามค่ะ ว่าเราเลือกถูกแล้วใช่ไหมที่คบกับคนที่สอง หรือถ้าเป็นเพื่อนๆจะเลือกใครค่ะ ?(แต่ในใจรักคนที่สองไปหมดแล้วค่ะ ถึงจะไม่เทคแคร์เอาใจก็เหอะ)คนแรกหรือคนที่สองดี ? แต่ตอนนี้รักคนที่สองค่ะ

ยาวไปต้องขอโทษด้วยนะคะ พอดีเรื่องมันเกิดขึ้นค่อนข้างนานแล้ว แต่ยังจำได้ดี...