เรื่องยาวหน่อย ขอเล่าเลยนะคะ
เรื่องมันมีอยู่ว่า เราเป็นคณะกรรมการ นร ของโรงเรียนแห่งนึง ซึ่งจัดเป็น รร ขนาดกลางมีนักเรียนไม่เยอะสักเท่าไหร่
เราเรียนอยู่ รร นี้มาตั้งแต่ ม.1 ถึง ม.3 จนมา ม.4 เราก็ได้ย้ายไปเรียนที่กรุงเทพ ก่อนจะย้ายกลับมาที่ รร เดิม ตอน ม.6
สิ่งที่เรากลับมาเจอ ตอนนี้ รร เปลี่ยนไปมาก ไม่ใช่สภาพแวดล้อม หากแต่เป็นสภาพการแต่งกายของ นร ใน รร
หลังจากที่ รร เปิดเทอมได้สักพัก ทีมเราก็ได้รับเลือกขึ้นเป็นกรรมการนักเรียน ด้วยความที่ได้ไปเรียน รร ใหญ่ๆมา
มีกฏมีระเบียบที่เคร่งครัดเราจึงยึดปฏิบัติมาโดยตลอด และตักเตือนน้องๆที่ทำผิดกฏระเบียบของ รร ให้ทำตามกฏไปด้วย
แต่ทว่า ...
มันกลับไม่ได้ง่ายอย่างนั้นเลยค่ะ เพราะเตือนไป น้องๆกลับเมินเฉยไม่ได้สนใจคำเตือนของเราเลยแม้แต่น้อย
เราจึงปรึกษากับอาจารย์ฝ่ายปกครอง ขอลงโทษน้องๆพวกนี้ ซึ่งอาจารย์ฝ่ายปกครองก็ได้เห็นด้วย
เราจึงไปเตือนกับน้องๆที่ยังใส่กระโปรงสั้นเหนือหัวเข่าให้แต่งตัวให้เรียบร้อยกว่านี้ หากใครฝ่าฝืน
อาทิตย์หน้าวันศุกร์เราจะทำการเลาะกระโปรง ซึ่งพวกนางก็ยังเมินเฉยอยู่ดี
จนวันศุกร์มาถึงเราก็ได้ทำการเรียก นร ที่ยังฝ่าฝืนมาจัดการ โดยเลาะเพื่อนสนิทเราที่ใส่กระโปรงสั้นเป็นคนแรก
เพื่อให้ทุกคนเห็นว่า เราเท่าเทียม เมื่อเลาะเสร็จแล้วเราก็บอกน้องไปว่า ให้ไปเย็บชายกระโปรงให้เรียบร้อย
หากเอาลงแล้วยังยาวไม่พอก็ไม่เป็นไร ขอให้เอาลงบ้าง เพราะใส่กระโปรงสั้นเหนือเข่าขึ้นไปมากแบบนี้มันไม่งาม
เราเป็น นร ต้องรู้จักรักสถาบัน เพราะเวลาคนเขาเห็นน้องเเต่งตัวไม่เรียบร้อย สิ่งแรกที่เขาจะด่าก็คือสถาบันของเรานั้นเอง
ซึ่งน้องๆก็รับทราบเป็นยังดีและบอกว่าจะนำไปแก้ไข
ต่อมาวันจันทร์อาจารย์ฝ่ายปกครองกับเรียกพวกเราไปและบอกว่า "มีปัญหาแล้ว แต่ไม่เป็นไรจะเคลียร์เรื่องให้"
จากนั้นอาจารย์ผู้ชายที่ปรึกษาห้องนึงก็เรียกเราไปคุย และต่อว่าเราบอกว่าเราทำไม่ถูกที่ไปเลาะกระโปรงน้องแบบนั้น
เรามีสิทธิอะไร เราก็เลยตอบว่า สิทธิของคณะกรรมการนักเรียนไงคะ รร ไหนๆก็ทำกัน และเราก็ขออาจารย์ฝ่ายปกครองแล้ว
แต่อาจารย์คนนั้นก็ยังบอกต่อว่า นี่มันสิทธิมนุษยชน เธอไม่มีสิทธิมาทำแบบนี้ ถ้าเป็นลูกกรู กรูฟ้องไปแล้ว
เราก็ยังเถียงต่อว่า หากคนอยู่ในกฏระเบียบของสังคมไม่ได้ อนาคตข้างหน้าจะสามารถไปทำมาหากินอะไรได้คะ
แค่ให้ใส่กระโปรงยาว มันจะยากอะไรกัน อาจารย์ก็ตอบกลับมาว่า แล้วเธอคิดว่า ถ้า นร ใส่กระโปรงยาวแล้วนิสัยจะดีขึ้นเหรอ
เธอมีสิทธิอะไรไปบังคับให้เค้าซื้อกระโปรงใหม่ เราเลยตอบไปว่า ไม่ได้ให้ซื้อกระโปรงใหม่ค่ะ แค่ให้ไปเราเลาะให้
และให้น้องไปเย็บลงให้เรียบร้อย หากเอาลงแล้วยังไม่ยาวเลยเข่า ก็ไม่เป็นไร อาจารย์ก็ยังไม่ยอมอีก
อ้างสิทธิมนุษยชนอยู่นั้นแหละ จนเราเองที่เป็นฝ่ายเงียบและยอมไป
ต่อมาหลังจากที่การเลาะกระโปรงอาจารย์คนนี้ตีกลับคณะกรรมการ นร ซะหน้าแหก เราก็ไม่ได้ไปยุ่งอะไรกับพวก นร(พิเศษ)
พวกนี้อีก จากนั้นก็พบว่า พวกคุณเธอทำผมทรงที่ไม่คิดว่าจะมี นร รร ไหนกล้าทำมา รร โดยการที่ นร หญิง
ไถผมเกรียนด้านข้างทั้งสองด้านขึ้นไป ส่วนอีกกลุ่มไถผมตรงโคน(ใต้ใบหูจนถึงท้ายทอย) เกรียนเหมือน ผช
ด้านบนมวยผมสูง โชวให้เห็นอย่างชัดๆว่าพวกเธอนั้นทำผมทรงอะไรมา โดยมีอาจารย์คนเดิมให้ท้าย
ทำเอาคณะกรรมการ นร อย่างเราเห็นแล้วแทบลมจับ แต่ก็ไม่กล้าทำอะไร
กลัวว่าจะถูกพ่อแม่ของเด็กอ้างสิทธิมนุษยชนแล้วฟ้องเอา แต่ก็นะ ถามจริงเถอะ คนเป็นพ่อเป็นแม่ จะยังเข้าข้างลูกอยู่หรอคะ
หากว่าเขาทำผิด ...
กระทู้ระบาย หากลูกคุณทำตัวสก๊อย พ่อแม่ยังจะเข้าข้างอีกเรอะ
เรื่องมันมีอยู่ว่า เราเป็นคณะกรรมการ นร ของโรงเรียนแห่งนึง ซึ่งจัดเป็น รร ขนาดกลางมีนักเรียนไม่เยอะสักเท่าไหร่
เราเรียนอยู่ รร นี้มาตั้งแต่ ม.1 ถึง ม.3 จนมา ม.4 เราก็ได้ย้ายไปเรียนที่กรุงเทพ ก่อนจะย้ายกลับมาที่ รร เดิม ตอน ม.6
สิ่งที่เรากลับมาเจอ ตอนนี้ รร เปลี่ยนไปมาก ไม่ใช่สภาพแวดล้อม หากแต่เป็นสภาพการแต่งกายของ นร ใน รร
หลังจากที่ รร เปิดเทอมได้สักพัก ทีมเราก็ได้รับเลือกขึ้นเป็นกรรมการนักเรียน ด้วยความที่ได้ไปเรียน รร ใหญ่ๆมา
มีกฏมีระเบียบที่เคร่งครัดเราจึงยึดปฏิบัติมาโดยตลอด และตักเตือนน้องๆที่ทำผิดกฏระเบียบของ รร ให้ทำตามกฏไปด้วย
แต่ทว่า ...
มันกลับไม่ได้ง่ายอย่างนั้นเลยค่ะ เพราะเตือนไป น้องๆกลับเมินเฉยไม่ได้สนใจคำเตือนของเราเลยแม้แต่น้อย
เราจึงปรึกษากับอาจารย์ฝ่ายปกครอง ขอลงโทษน้องๆพวกนี้ ซึ่งอาจารย์ฝ่ายปกครองก็ได้เห็นด้วย
เราจึงไปเตือนกับน้องๆที่ยังใส่กระโปรงสั้นเหนือหัวเข่าให้แต่งตัวให้เรียบร้อยกว่านี้ หากใครฝ่าฝืน
อาทิตย์หน้าวันศุกร์เราจะทำการเลาะกระโปรง ซึ่งพวกนางก็ยังเมินเฉยอยู่ดี
จนวันศุกร์มาถึงเราก็ได้ทำการเรียก นร ที่ยังฝ่าฝืนมาจัดการ โดยเลาะเพื่อนสนิทเราที่ใส่กระโปรงสั้นเป็นคนแรก
เพื่อให้ทุกคนเห็นว่า เราเท่าเทียม เมื่อเลาะเสร็จแล้วเราก็บอกน้องไปว่า ให้ไปเย็บชายกระโปรงให้เรียบร้อย
หากเอาลงแล้วยังยาวไม่พอก็ไม่เป็นไร ขอให้เอาลงบ้าง เพราะใส่กระโปรงสั้นเหนือเข่าขึ้นไปมากแบบนี้มันไม่งาม
เราเป็น นร ต้องรู้จักรักสถาบัน เพราะเวลาคนเขาเห็นน้องเเต่งตัวไม่เรียบร้อย สิ่งแรกที่เขาจะด่าก็คือสถาบันของเรานั้นเอง
ซึ่งน้องๆก็รับทราบเป็นยังดีและบอกว่าจะนำไปแก้ไข
ต่อมาวันจันทร์อาจารย์ฝ่ายปกครองกับเรียกพวกเราไปและบอกว่า "มีปัญหาแล้ว แต่ไม่เป็นไรจะเคลียร์เรื่องให้"
จากนั้นอาจารย์ผู้ชายที่ปรึกษาห้องนึงก็เรียกเราไปคุย และต่อว่าเราบอกว่าเราทำไม่ถูกที่ไปเลาะกระโปรงน้องแบบนั้น
เรามีสิทธิอะไร เราก็เลยตอบว่า สิทธิของคณะกรรมการนักเรียนไงคะ รร ไหนๆก็ทำกัน และเราก็ขออาจารย์ฝ่ายปกครองแล้ว
แต่อาจารย์คนนั้นก็ยังบอกต่อว่า นี่มันสิทธิมนุษยชน เธอไม่มีสิทธิมาทำแบบนี้ ถ้าเป็นลูกกรู กรูฟ้องไปแล้ว
เราก็ยังเถียงต่อว่า หากคนอยู่ในกฏระเบียบของสังคมไม่ได้ อนาคตข้างหน้าจะสามารถไปทำมาหากินอะไรได้คะ
แค่ให้ใส่กระโปรงยาว มันจะยากอะไรกัน อาจารย์ก็ตอบกลับมาว่า แล้วเธอคิดว่า ถ้า นร ใส่กระโปรงยาวแล้วนิสัยจะดีขึ้นเหรอ
เธอมีสิทธิอะไรไปบังคับให้เค้าซื้อกระโปรงใหม่ เราเลยตอบไปว่า ไม่ได้ให้ซื้อกระโปรงใหม่ค่ะ แค่ให้ไปเราเลาะให้
และให้น้องไปเย็บลงให้เรียบร้อย หากเอาลงแล้วยังไม่ยาวเลยเข่า ก็ไม่เป็นไร อาจารย์ก็ยังไม่ยอมอีก
อ้างสิทธิมนุษยชนอยู่นั้นแหละ จนเราเองที่เป็นฝ่ายเงียบและยอมไป
ต่อมาหลังจากที่การเลาะกระโปรงอาจารย์คนนี้ตีกลับคณะกรรมการ นร ซะหน้าแหก เราก็ไม่ได้ไปยุ่งอะไรกับพวก นร(พิเศษ)
พวกนี้อีก จากนั้นก็พบว่า พวกคุณเธอทำผมทรงที่ไม่คิดว่าจะมี นร รร ไหนกล้าทำมา รร โดยการที่ นร หญิง
ไถผมเกรียนด้านข้างทั้งสองด้านขึ้นไป ส่วนอีกกลุ่มไถผมตรงโคน(ใต้ใบหูจนถึงท้ายทอย) เกรียนเหมือน ผช
ด้านบนมวยผมสูง โชวให้เห็นอย่างชัดๆว่าพวกเธอนั้นทำผมทรงอะไรมา โดยมีอาจารย์คนเดิมให้ท้าย
ทำเอาคณะกรรมการ นร อย่างเราเห็นแล้วแทบลมจับ แต่ก็ไม่กล้าทำอะไร
กลัวว่าจะถูกพ่อแม่ของเด็กอ้างสิทธิมนุษยชนแล้วฟ้องเอา แต่ก็นะ ถามจริงเถอะ คนเป็นพ่อเป็นแม่ จะยังเข้าข้างลูกอยู่หรอคะ
หากว่าเขาทำผิด ...