เมื่อวันก่อนเราไปซื้อกาแฟสด เเล้วทั้งเนื้อทั้งตัวมีเเค่เเบงค์ 500 ใบเดียว
ด้วยความทีเคยซื้อกาแฟโบราณเเก้วละ 20 เเถวบ้าน เเล้วจ่ายเเบงค์พันก็ยังมีทอน
เลยคิดว่าขายกาแฟสดเเก้วละครึ่งร้อย น่าจะมีทอนเเบงค์ 500 ได้นะ อีกอย่างคือเคยซื้อที่มหาลัยจ่ายเเบงค์ 500 เขาก็ทอนได้

ก็สั่งลาเต้ไปแก้วนึง เเล้วเราก็ถือเเบงค์500ร้อย เอาไว้ในระยะที่เเม่ค้าน่าจะมองเห็นได้ ถือไว้เเถวๆไหล่เราน่ะค่ะ มองมาก็เห็นเเบงค์ม่วงๆ
พอเเม่ค้าชงเสร็จเเล้ว เราก็ยื่นเเบงค์500ให้

เเม่ค้าคนนั้นก็ฟึดฟัดๆ เเล้วบอกว่า "ไม่มีทอนหรอกนะ!" เหมือนโมโหมากน่ะค่ะ
เราเลยบอกไปว่า "หนูมีเเบงค์นี้เเบงค์เดียวจริงๆค่ะพี่"
เเล้วเขาก็มองด้วยสายตาเหยียดหยามตั้งเเต่หัวจรดเท้าเราเลยค่ะ เราก็งง เเล้วเขาก็บอกว่า "ไม่มีทอนให้หรอกนะ ไปหาเเลกมา"

ณ เวลานั้นคือ....อยากเดินหนีไม่เอากาแฟเลยค่ะ -*- สุดท้ายก็ต้องยอมเข้า7-11ไปเเลกมาให้ เพราะว่ามันเป็นวันตรุษจีนไม่อยากมีเรื่องให้เสียมงคล

เราเลยสงสัยที่เราทำนี่มันเป็นเรื่องชวนหงุดหงิดขนาดนั้นเลยหรอคะ? นี่ไม่ใช่ครั้งเเรกนะคะที่เจอ มีหลายครั้งที่เราซื้อราคาร้อยกว่าบาทด้วยเเบงค์500 เเล้วโดนเหวี่ยงกลับมาเเบบนี้

ซื้อพิซซ่า 65บาท จ่ายเเบงค์500 ก็โดนทำนองว่า "เเหม เเบงค์ใหญ่จังนะ ไม่มีทอนหรอก" -*-

พ่อค้าเเม่ค้าสมัยนี้ทำไมชอบทำท่าทางรังเกียจหรือโมโหคนที่ใช้เเบงค์ใหญ่ซื้อคะ? เเม่เราก็ขายของ เวลาเจอเเบงค์ใหญ่เเม่เราไม่เคยไล่ให้ลูกค้าไปเเลกให้เลยนะ เเม่จะเรียกเราไปเเลกมาให้ลูกค้าตลอด บางทีเเม่ก็วิ่งไปเเลกเองด้วยซ้ำ...มันก็คืองานบริการอย่างหนึ่งไม่ใช่หรอคะ? หรือลูกค้าอย่างเราคาดหวังมากไป

ไม่มีทอนไม่ว่าค่ะ เเต่ทำไมต้องเหน็บ ต้องทำท่ารังเกียจ หรือวีนใส่ลูกค้าด้วยคะ? บอกดีๆก็ได้นี่ค่ะว่าพี่ไม่มีทอนนะ รบกวนน้องเเลกให้พี่หน่อยนะ บลาๆๆๆ

เจอบ่อยมาก จนปัจจุบันเวลาจะใช้เเบงค์ใหญ่ต้องชูเเบงค์ถามว่ามีทอนมั้ย? ไม่มีก็ไม่ซื้อ เข้า7-11อย่างดียวเลย

ตั้งกระทู้ครั้งเเรก อาจจะงงๆหน่อยนะคะ ไม่รู้จะติดเเท็กไหนดีด้วย T^T