สถานีรถไฟกรุงปักกิ่งในช่วงเทศกาลตรุษจีน คลาคล่ำไปด้วยผู้คนที่กำลังเดินทางกลับบ้าน เราได้โยนคำถามหนึ่งให้แก่พวกเขาเหล่านั้น
“ตรุษจีนกลับบ้าน คุณกลัวเรื่องอะไรบ้าง?” ลองมาฟังคำตอบของพวกเขากันดู
“ กลัวที่สุด คือกลัวหาซื้อตั๋วรถไฟกลับปักกิ่งไม่ได้ ตั๋วกลับบ้านได้แต่ตั๋วยืน ไม่มีตั๋วนั่ง เดินทาง 15 ชั่วโมงเชียวนะ !
“ ก็ไม่รู้ว่าทำไมตรุษจีนถึงต้องกลับบ้าน เห็นเพื่อนร่วมงานกลับบ้านกันไปทีละคนๆ จนรู้สึกว่าหลอดไฟที่บริษัทสว่างจ้าเป็นพิเศษ
ซูเปอร์มาร์เก็ตก็เปิดเพลงได้แสบแก้วหูมาก จึงคิดว่าเราก็คงต้องกลับบ้านด้วยเหมือนกัน
“กลัวที่สุด ก็คือ กลัวทำเงินหายระหว่างทางกลับบ้าน” ไม่กี่วันก่อนผมได้ส่งเงินกลับบ้านเรียบร้อยแล้ว
มีเงินติดตัวอยู่ 28 เหรียญ แต่กลับมาถูกคนหลอกเอาเงินไป ตอนเที่ยงได้รู้จักกับคนบ้านเดียวกันคนหนึ่ง พูดคุยกันถูกคอ
จากนั้นเขาก็ออกปากขอยืมเงินสัก 25 เหรียญ บอกว่าจะไปซื้ออะไรให้ลูกกินหน่อย ผมก็รอเขาอยู่ด้านนอกของซูเปอร์มาร์เก็ต
รอนานร่วม 2 ชั่วโมงก็ยังไม่เห็นแม้แต่เงา ผมยินดีให้เงินเขา 25 เหรียญ แต่ไม่ควรมาหลอกกันอย่างนี้เลย
ตอนนี้ทั้งตัวมีแค่ 3 เหรียญ แต่ก็ยังพอกลับบ้านได้
“ ฉันเป็นคนจางเจียโข่ว ลูกไม่สบาย พามาหาหมอที่ปักกิ่ง ต้องรอปลายปีถึงจะได้คิว
“ กลัวไม่มีที่นั่ง ถ้าไม่มีที่นั่งกลัวลูกจะทนไม่ไหว พ่อเด็กกำลังไปหาซื้อตั๋วนั่งอยู่
[ข่าว] ตรุษจีนกลับบ้าน คุณกลัวเรื่องอะไรบ้าง?
สถานีรถไฟกรุงปักกิ่งในช่วงเทศกาลตรุษจีน คลาคล่ำไปด้วยผู้คนที่กำลังเดินทางกลับบ้าน เราได้โยนคำถามหนึ่งให้แก่พวกเขาเหล่านั้น
“ตรุษจีนกลับบ้าน คุณกลัวเรื่องอะไรบ้าง?” ลองมาฟังคำตอบของพวกเขากันดู
“ กลัวที่สุด คือกลัวหาซื้อตั๋วรถไฟกลับปักกิ่งไม่ได้ ตั๋วกลับบ้านได้แต่ตั๋วยืน ไม่มีตั๋วนั่ง เดินทาง 15 ชั่วโมงเชียวนะ !
“ ก็ไม่รู้ว่าทำไมตรุษจีนถึงต้องกลับบ้าน เห็นเพื่อนร่วมงานกลับบ้านกันไปทีละคนๆ จนรู้สึกว่าหลอดไฟที่บริษัทสว่างจ้าเป็นพิเศษ
ซูเปอร์มาร์เก็ตก็เปิดเพลงได้แสบแก้วหูมาก จึงคิดว่าเราก็คงต้องกลับบ้านด้วยเหมือนกัน
“กลัวที่สุด ก็คือ กลัวทำเงินหายระหว่างทางกลับบ้าน” ไม่กี่วันก่อนผมได้ส่งเงินกลับบ้านเรียบร้อยแล้ว
มีเงินติดตัวอยู่ 28 เหรียญ แต่กลับมาถูกคนหลอกเอาเงินไป ตอนเที่ยงได้รู้จักกับคนบ้านเดียวกันคนหนึ่ง พูดคุยกันถูกคอ
จากนั้นเขาก็ออกปากขอยืมเงินสัก 25 เหรียญ บอกว่าจะไปซื้ออะไรให้ลูกกินหน่อย ผมก็รอเขาอยู่ด้านนอกของซูเปอร์มาร์เก็ต
รอนานร่วม 2 ชั่วโมงก็ยังไม่เห็นแม้แต่เงา ผมยินดีให้เงินเขา 25 เหรียญ แต่ไม่ควรมาหลอกกันอย่างนี้เลย
ตอนนี้ทั้งตัวมีแค่ 3 เหรียญ แต่ก็ยังพอกลับบ้านได้
“ ฉันเป็นคนจางเจียโข่ว ลูกไม่สบาย พามาหาหมอที่ปักกิ่ง ต้องรอปลายปีถึงจะได้คิว
“ กลัวไม่มีที่นั่ง ถ้าไม่มีที่นั่งกลัวลูกจะทนไม่ไหว พ่อเด็กกำลังไปหาซื้อตั๋วนั่งอยู่