คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 3
พยายามตามอ่านยอดพยัคฆ์พิทักษ์ราชวงศ์ถังอยู่ครับ ซื้อมาจนถึงเล่ม 5 แต่ดูเหมือนจะฝืนต่อไม่ค่อยไหวแล้วเพราะเล่ม 6 ก็วางแผงแล้วแต่ไม่มีอารมณ์อยากอ่านต่อเลย
ที่จริงผมจะยุดตั้งแต่เล่ม 4 แล้วทั้งที่แรกเริ่มทำใจตั้งแต่อ่านเล่ม 1 ว่าต่อให้จืดชืดขนาดไหนก็จะตามซื้อให้ครบชุด เพราะต้องการสนับสนุนให้กำลังใจกับนักแปลหน้าใหม่ ถึงแม้ช่วงแรกๆจะสะดุดกับสำนวนแปลอยู่บ้างแต่ก็เริ่มทำใจให้คุ้นเคยมากขึ้นเรื่อยๆ ปัญหาอยู่ที่เนื้อเรื่องของจินสวินเจอะที่สะเปะสะปะและขึ้นๆลงๆจนขาดพลังและเหมือนหลงทางตลอด ถ้าใช้วิธีแบบอึ้งเอ็งที่ใช้กับชุด "ซิมเซ่งอี" คือแบ่งเป็นเรื่องสั้นๆโดยใช้ชุดตัวละครหลักเดิมน่าจะดีกว่า
ยิ่งโปรยหน้าหนังสือไว้ว่าเป็นเรื่องที่ได้รับการยกย่องเทียบเคียงกับชุดภูผามหานทีของเฟิ่งเกอแล้ว ยิ่งทำให้คาดหวังแล้วผิดหวังรุนแรงเป็นพิเศษเลย ความรู้สึกเหมือนตอนที่ซื้อนิยายของ "กิมย้งหญิง - เจิ้งฟง" ที่คาดหวังไว้สูงสุดท้ายก็ซื้ออ่านได้ไม่ครบชุดเช่นกัน
ตอบคำถาม จขกท. ครับ.........
ตอนนี้เพิ่งซื้อชุด 4 สยองขวัญของอึ้งเอ็งมาอ่านซ้ำ เพราะเคยซื้อมาอ่านทุกเรื่องตั้งแต่ชุดพิมพ์ครั้งแรกเมื่อหลายสิบปีก่อน หนังสือชุดนั้นสูญหายไปหลายปี ชุดที่พิมพ์ใหม่นี้ภาพปกออกแนวการ์ตูนมากเสียจนถ้าไม่เคยอ่านมาก่อนอาจจะไม่สนใจเลย เมื่อได้กลับมาอ่านอีกครั้งความรู้สึกสนุกสนานยังคงเข้มข้นเหมือนกับที่เคยอ่านมาแล้วไม่มีผิด
ถ้าเมื่อไหร่ที่อึ้งเอ็งตั้งใจเขียนนิยายจริงจังผมจะไม่เคยผิดหวังเลยแม้แต่เรื่องเดียว น่าเสียดายที่หลายเรื่องสั้นของเขาฝืนเขียนด้วยความเกรงใจสำนักพิมพ์ทั้งๆที่ไม่ค่อยว่างในช่วงที่เน้นงานในวงการสร้างภาพยนต์ มีหลายๆเรื่องของเขาได้เอาโครงเรื่องหลักจากนิยายเก่าของตนเองมาตัดต่อดัดแปลงต้นเรื่องและตอนจบเสียใหม่ด้วยซ้ำไป จึงทำให้มาตรฐานเฉลี่ยของเขาไม่ค่อยโดดเด่นเท่าที่ควรเมื่อเทียบกับกลุ่มระดับขึ้นหิ้งทั้งหลาย
ทั้งที่จริงแล้วอึ้งเอ็งมีพลังสร้างสรรค์แหวกแนวที่สร้างกระแสใหม่ๆได้เสมอ การสร้างตัวละครอย่างฮุ้นปวยเอี๊ยง, ซิมเซ่งอี จนเป็นตัวละครที่ถูกจดจำอย่างยาวนานได้ขนาดนี้ไม่ใช่สิ่งที่นักประพันธ์ทั่วๆไปจะทำได้ แล้วปรากฏการณ์สร้างตัวละคร "ผีกัด" ที่แตกลูกแตกหลานมาจนถึงปัจจุบันจากเรื่อง "ผีกัดอย่ากัดตอบ" ของอึ้งเอ็งก็แสดงถึงความเป็นนักสร้างสรรค์ "ต้นฉบับ" ที่หาได้ยากมากเหมือนกัน
ที่จริงผมจะยุดตั้งแต่เล่ม 4 แล้วทั้งที่แรกเริ่มทำใจตั้งแต่อ่านเล่ม 1 ว่าต่อให้จืดชืดขนาดไหนก็จะตามซื้อให้ครบชุด เพราะต้องการสนับสนุนให้กำลังใจกับนักแปลหน้าใหม่ ถึงแม้ช่วงแรกๆจะสะดุดกับสำนวนแปลอยู่บ้างแต่ก็เริ่มทำใจให้คุ้นเคยมากขึ้นเรื่อยๆ ปัญหาอยู่ที่เนื้อเรื่องของจินสวินเจอะที่สะเปะสะปะและขึ้นๆลงๆจนขาดพลังและเหมือนหลงทางตลอด ถ้าใช้วิธีแบบอึ้งเอ็งที่ใช้กับชุด "ซิมเซ่งอี" คือแบ่งเป็นเรื่องสั้นๆโดยใช้ชุดตัวละครหลักเดิมน่าจะดีกว่า
ยิ่งโปรยหน้าหนังสือไว้ว่าเป็นเรื่องที่ได้รับการยกย่องเทียบเคียงกับชุดภูผามหานทีของเฟิ่งเกอแล้ว ยิ่งทำให้คาดหวังแล้วผิดหวังรุนแรงเป็นพิเศษเลย ความรู้สึกเหมือนตอนที่ซื้อนิยายของ "กิมย้งหญิง - เจิ้งฟง" ที่คาดหวังไว้สูงสุดท้ายก็ซื้ออ่านได้ไม่ครบชุดเช่นกัน
ตอบคำถาม จขกท. ครับ.........
ตอนนี้เพิ่งซื้อชุด 4 สยองขวัญของอึ้งเอ็งมาอ่านซ้ำ เพราะเคยซื้อมาอ่านทุกเรื่องตั้งแต่ชุดพิมพ์ครั้งแรกเมื่อหลายสิบปีก่อน หนังสือชุดนั้นสูญหายไปหลายปี ชุดที่พิมพ์ใหม่นี้ภาพปกออกแนวการ์ตูนมากเสียจนถ้าไม่เคยอ่านมาก่อนอาจจะไม่สนใจเลย เมื่อได้กลับมาอ่านอีกครั้งความรู้สึกสนุกสนานยังคงเข้มข้นเหมือนกับที่เคยอ่านมาแล้วไม่มีผิด
ถ้าเมื่อไหร่ที่อึ้งเอ็งตั้งใจเขียนนิยายจริงจังผมจะไม่เคยผิดหวังเลยแม้แต่เรื่องเดียว น่าเสียดายที่หลายเรื่องสั้นของเขาฝืนเขียนด้วยความเกรงใจสำนักพิมพ์ทั้งๆที่ไม่ค่อยว่างในช่วงที่เน้นงานในวงการสร้างภาพยนต์ มีหลายๆเรื่องของเขาได้เอาโครงเรื่องหลักจากนิยายเก่าของตนเองมาตัดต่อดัดแปลงต้นเรื่องและตอนจบเสียใหม่ด้วยซ้ำไป จึงทำให้มาตรฐานเฉลี่ยของเขาไม่ค่อยโดดเด่นเท่าที่ควรเมื่อเทียบกับกลุ่มระดับขึ้นหิ้งทั้งหลาย
ทั้งที่จริงแล้วอึ้งเอ็งมีพลังสร้างสรรค์แหวกแนวที่สร้างกระแสใหม่ๆได้เสมอ การสร้างตัวละครอย่างฮุ้นปวยเอี๊ยง, ซิมเซ่งอี จนเป็นตัวละครที่ถูกจดจำอย่างยาวนานได้ขนาดนี้ไม่ใช่สิ่งที่นักประพันธ์ทั่วๆไปจะทำได้ แล้วปรากฏการณ์สร้างตัวละคร "ผีกัด" ที่แตกลูกแตกหลานมาจนถึงปัจจุบันจากเรื่อง "ผีกัดอย่ากัดตอบ" ของอึ้งเอ็งก็แสดงถึงความเป็นนักสร้างสรรค์ "ต้นฉบับ" ที่หาได้ยากมากเหมือนกัน
แสดงความคิดเห็น
ตอนนี้เสพนิยายเรื่องอะไรกันอยู่ครับ