ลูก: พ่อครับ ผมขอถามอะไรหน่อยได้มั้ยครับ?
พ่อ: ได้สิลูก ถามอะไรหละ?
ลูก: พ่อทำงานได้เงินชั่วโมงละเท่าไหร่ครับ?
พ่อ: ไม่ใช่เรื่องที่ลูกจะต้องรู้ซักหน่อย ทำไมถึงถามพ่อแบบนี้หละ?
ลูก: ผมก็แค่อยากรู้อ่าครับ บอกผมหน่อยนะครับ พ่อทำงานได้ชั่วโมงละเท่าไหร่ครับ?
พ่อ: เอาหละๆ ถ้าลูกจำเป็นจะต้องรู้ พ่อทำงานได้ชั่งโมงละ 1000 บาท
ลูก: โอ้ว!!!!! (คอตก)
ลูก: พ่อครับ ผมขอยืม500 ได้มั้ยครับ?
พ่อโมโหมากเลยตอบลูกไปว่า: ถ้าลูกจะถามพ่อเพื่อแค่จะขอยืมเงินพ่อไปซื้อของเล่นไร้สาระหละก็กลับเข้าห้องลูกไปนอน แล้วก็เลิกทำตัวไร้สาระแบบนี้ซะที พ่อทำงานหนักทุกวันนี้ไม่ใช่เพื่อให้ลูกมาทำตัวไร้สาระแบบนี้!!!!!!!!!
ลูกชายกลับเข้าห้องนอนไปอย่างเงียบๆ
พ่อนั่งโมโหลูกและก็เฝ้าคิดว่าทำไมลูกถึงทำตัวแบบนี้
หลังจากเวลาผ่านไปเป็นชั่วโมง พ่อก็อารมณ์เย็นลง แล้วก็เริ่มคิดว่า บางทีลูกอาจจะไม่ได้เอาเงินไปใช้ไร้สาระ บางทีลูกอาจจะมีความจำเป็นต้องซื้อของทีจำเป็นก็ได้ และลูกก็ไม่ได้ขอแบบนี้บ่อยๆ พอคิดได้แบบนั้นแล้ว พ่อก็เลยไปที่ห้องนอนของลูก
พ่อ: หลับรึยังลูก?
ลูก: ยังครับ ยังไม่หลับ
พ่อ: พ่อมาลองคิดๆดูแล้ว พ่อขอโทษที่โมโหใส่ลูกแบบนั้น วันนี้พ่อทำงานมากเหนื่อยมาก เอาเป็นว่าพ่อจะให้เงิน500ที่ลูกขอ(พูดแล้วพ่อก็ยื่นเงินให้ลูก500บาท)
ลูกชายยิ้มและวิ่งไปรับเงิน
ลูก: ขอบคุณครับพ่อ!!
จากนั้นเขาก็เปิดใต้หมอน ก็เติมไปด้วยเงินแบงค์20ยับๆหลายใบ แล้วก็หยิบออกมานั่งนับ พอพ่อเห็นว่าใต้หมอนมีเงินอยู่เยอะแยะ ก็เริ่มโมโหอีกครั้ง
พ่อ: ถ้าลูกมีเงินอยู่แล้วตั้งเยอะแยะ ลูกจะมาขออีกทำไม?
ลูก: ก็ผมยังมีไม่ครบหนิครับ แต่ตอนนี้ผมมีครบแล้ว
ลูก: พ่อครับ ตอนนี้ผมมีเงินอยู่1000บาท ผมขอซื้อเวลาพ่อซักชั่วโมงได้มั้ยครับ? พรุ่งนี้กลับบ้านเร็วขึ้นซักชั่วโมงนึงนะครับ ผมอยากกินข้าวกับพ่อครับ!!!!!!
พ่อวิ่งเข้ามากอดลูกพร้อมกับร้องไห้และขอโทษ
ครอบครัวไหนที่ทำงานหนักๆ ลองอ่านดูนะครับ ซึ้งมากๆครับ
พ่อ: ได้สิลูก ถามอะไรหละ?
ลูก: พ่อทำงานได้เงินชั่วโมงละเท่าไหร่ครับ?
พ่อ: ไม่ใช่เรื่องที่ลูกจะต้องรู้ซักหน่อย ทำไมถึงถามพ่อแบบนี้หละ?
ลูก: ผมก็แค่อยากรู้อ่าครับ บอกผมหน่อยนะครับ พ่อทำงานได้ชั่วโมงละเท่าไหร่ครับ?
พ่อ: เอาหละๆ ถ้าลูกจำเป็นจะต้องรู้ พ่อทำงานได้ชั่งโมงละ 1000 บาท
ลูก: โอ้ว!!!!! (คอตก)
ลูก: พ่อครับ ผมขอยืม500 ได้มั้ยครับ?
พ่อโมโหมากเลยตอบลูกไปว่า: ถ้าลูกจะถามพ่อเพื่อแค่จะขอยืมเงินพ่อไปซื้อของเล่นไร้สาระหละก็กลับเข้าห้องลูกไปนอน แล้วก็เลิกทำตัวไร้สาระแบบนี้ซะที พ่อทำงานหนักทุกวันนี้ไม่ใช่เพื่อให้ลูกมาทำตัวไร้สาระแบบนี้!!!!!!!!!
ลูกชายกลับเข้าห้องนอนไปอย่างเงียบๆ
พ่อนั่งโมโหลูกและก็เฝ้าคิดว่าทำไมลูกถึงทำตัวแบบนี้
หลังจากเวลาผ่านไปเป็นชั่วโมง พ่อก็อารมณ์เย็นลง แล้วก็เริ่มคิดว่า บางทีลูกอาจจะไม่ได้เอาเงินไปใช้ไร้สาระ บางทีลูกอาจจะมีความจำเป็นต้องซื้อของทีจำเป็นก็ได้ และลูกก็ไม่ได้ขอแบบนี้บ่อยๆ พอคิดได้แบบนั้นแล้ว พ่อก็เลยไปที่ห้องนอนของลูก
พ่อ: หลับรึยังลูก?
ลูก: ยังครับ ยังไม่หลับ
พ่อ: พ่อมาลองคิดๆดูแล้ว พ่อขอโทษที่โมโหใส่ลูกแบบนั้น วันนี้พ่อทำงานมากเหนื่อยมาก เอาเป็นว่าพ่อจะให้เงิน500ที่ลูกขอ(พูดแล้วพ่อก็ยื่นเงินให้ลูก500บาท)
ลูกชายยิ้มและวิ่งไปรับเงิน
ลูก: ขอบคุณครับพ่อ!!
จากนั้นเขาก็เปิดใต้หมอน ก็เติมไปด้วยเงินแบงค์20ยับๆหลายใบ แล้วก็หยิบออกมานั่งนับ พอพ่อเห็นว่าใต้หมอนมีเงินอยู่เยอะแยะ ก็เริ่มโมโหอีกครั้ง
พ่อ: ถ้าลูกมีเงินอยู่แล้วตั้งเยอะแยะ ลูกจะมาขออีกทำไม?
ลูก: ก็ผมยังมีไม่ครบหนิครับ แต่ตอนนี้ผมมีครบแล้ว
ลูก: พ่อครับ ตอนนี้ผมมีเงินอยู่1000บาท ผมขอซื้อเวลาพ่อซักชั่วโมงได้มั้ยครับ? พรุ่งนี้กลับบ้านเร็วขึ้นซักชั่วโมงนึงนะครับ ผมอยากกินข้าวกับพ่อครับ!!!!!!
พ่อวิ่งเข้ามากอดลูกพร้อมกับร้องไห้และขอโทษ